ขออธิบายเรื่องบ้านก่อนนะครับ ผมอาศัยอยู่กับแม่และน้องชาย เป็นบ้านเดี่ยวชั้นเดียว 3 ห้องนอน ปกติผมก็อยู่ห้องกับแฟน ไม่มีปัญหาอะไรอยู่กับแฟนมาจะ 10 ปีแล้ว แต่เพิ่งมาอยู่กับแม่ได้ 6 ปีก็อยู่ดีไม่มีปัญหาอะไร
      จนวันนึงแฟนบอกว่าน้องจะมาอยู่ด้วยสักเพื่อจะหางานที่จังหวัดที่เราอยู่ ผมจึงได้บอกแม่ว่าขอให้น้องแฟนอยู่ด้วยสักพัก แม่ก็อนุญาตไม่ได้ขัดแต่อย่างไร ส่วนตัวนั้นผมเคยได้อยู่กับน้องแฟนเมื่อ 7 ปีก่อนตอนที่เราเช่าบ้านอยู่กันสองคนก็ไม่มีปัญหาอะไร
      เมื่อวันแรกที่น้องแฟนมาถึง ผมเห็นถึงกับพูดไม่ออกเพราะผอมและโทรมมาก ไม่เหมือนที่เคยเจอกัน  ผมถามสาเหตุจากแฟนก็ได้คำตอบว่า น้องกินเหล้าขาวทุกวันและสูบบุหรี่เยอะ แม่ผมตกใจยิ่งกว่าผมอีก จนสักพักก็มาแอบคุยกับผมว่าเค้าจะมาอยู่จริงๆหรอ แม่กลัว ใจผมก็ยังถนอมน้ำใจแฟนอยู่บ้างจึงบอกแม่ว่าขออยู่สักพักหางานได้จะให้ย้ายไปอยู่ ตอนนี้ขออยู่นี้ก่อน
    ความอึดอัดเริ่มตั้งแต่นาทีแรกที่น้องเข้ามา แม่ น้องชายผม แสดงออกจนผมเห็นได้ชัด วันรุ่งขึ้นผมบอกกับแฟนทันที แต่แฟนบอกว่าจะขออยู่ก่อนสัก เดือน ผมก็ให้ตามขอ แต่ต้องทนแม่บ่นผมทุกวันเรื่องนี้เพราะแม่ไม่เคยอยู่กับคนแปลกหน้า ผ่านมาสองวันสถานการณ์เริ่มตึงเครียดมากขึ้น เพราะน้องชายแฟน จะกินเหล้าขาวทุกวัน กลิ่นนี้ติดตามตัวตลอดเวลา ทั้งผมและจะเหม็นมาเวลาน้องแฟนเดินผ่าน น้องแฟนจะนอนห้องผมซึ่งเป็นสิ่งที่แมอึดอัดเป็นอย่างมาก เพราะผมอยากให้เวลาส่วนตัวอ่านหลังสือหลังเลิกงานบ้างแต่ทำไม่ได่เมื่อน้องแฟนอยู่และเวลานอน น้องแฟนจะนอนโกรนเสียงดัง จนผมนอนไม่เต็มอิ่มเลย ผมบอเรื่องนี้กับแฟนก็หาว่าผมใจแคบ มีอคติ ไม่ช่วยเหลือน้อง แต่ผมรักแฟนผมมาก จึงต้องทน
    จนวันนี้ที่ผมตั้งกระทู้นี้เพื่อระบายความอัดอั้นที่มีทั้งหมดนี้ให้ชาวพันทิปฟัง ว่าผมเห็นแก่ตัวจริงหรอ เพราะวันนี้ผมได้พูดกับแฟนทั้งหมดเรื่องน้องว่าการที่คนเราจะมาอาศัยใครอยู่ควรที่จะปรับตัวเข้าหา ไม่ใช่อย่างที่เป็นอยู่ เมื่อปรับตัวไม่ได้ก็ไม่ควรที่จะอยู่ด้วยกัน สุดท้ายนี้ผมไม่รู้จะทนอีกนานแค่ไหน ผมวางไว้ว่า อีก 3 วันแฟนไม่บอกน้องไปอยู่หอ หรือกลับไปอยู่บ้านผมจะเป็นคนบอกเอง เพื่อตัดปัญหาอะไรจะเกิดผมก็จะยอมรับมัน ขอบคุณที่อ่านขอผมจนจบ