อันที่1เราเคยสอนเด็ก รร.กีฬา เด็กเข้ามาก็แอบนอน เราจะใช้วิธีพูดว่า "เอ้าลุกขึ้นมาเรียนก่อนนะ เดี๋ยวจะให้นอน ครูอยากให้คะแนน วิทวัสลุกค่ะ ครูรอสอนนานแล้ว เป็นนักกีฬาไม่ฉลาด ก็ไม่เจ๋งหรอก" เค้าก็ลุกขึ้นมาเรียนอย่างเสียมิได้แต่ก็เรียน ขณะพูดไม่ยิ้ม แต่เรายักคิ้ว
อันที่2เด็กเอาโทรศัพท์มาแอบเล่นเด็กกีฬาเหมือนกัน เรายึดได้1คน อีกคนซ่อนเราเห็น เราขอ เค้าไม่ให้เค้าบอกว่า "มีอะไร จาร ตาฝาดเหรอ"  เพื่อนในห้องโห่เรากันใหญ่ เราเดินไปหน้าห้องพร้อมพูดว่า "ที่เธอโห่ครูถูกแล้วใช่ไหม ใช้สมองคิดซิ โตจนม.3แล้ว คิดซิคะ  เพื่อนเธอทำผิดเธอปกป้อง อย่างนี้เรียกว่าเพื่อนไม่ดี วิกรม เธอไม่ให้ครูไม่เป็นไร ครูสบายมากค่ะ สอนคนที่เคารพดีกว่า คนไม่เคารพก็ไม่ต้องมีปฏิสัมพันธ์ต่อกัน เราจะไม่ต้องเจอกันในคาบค่ะ พอจบจะให้คะแนนไว้นะ และจงภูมิใจในตัวเอง  ครู ไม่แคร์นะคะ สอบเข้ามาสอนเธอได้ ครูก็ได้ด้วยตัวเอง เธอไม่ได้มีบทบาทกับชีวิตครูอยู่แล้ว แต่เธอกลับทำแบบนี้ ไม่รับความหวังดี ก็ช่วยไม่ได้จริงๆ จบค่ะ"
พูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย พร้อมยักคิ้ว วิกรมกระฟัดกระเฟียดออกจากห้องไป ตกกลางวัน มาขอโทษ.....

ค่ะยกตัวอย่าง2กรณี มีอีกเยอะค่ะ    ......ใช้เหตุผลค่ะเด็กมัธยม ไม่ต้องตี ไม่ทำเป็นเพื่อนค่ะ  ถ้าเค้าทำเกินเลยก็พูดไปว่า "ดุษดี ไม่ค่ะอย่างนี้ครูไม่ชอบ พร้อมจ้องหน้าและเดินไปเลย

ค่ะ ชื่อต่างไม่มีจริงนะคะยกตัวอย่างเฉยๆ