ผมยอมรับเลยตอนนี้ว่าผมมันไม่ดีจริงๆ ผมกับแฟนเก่าผมเลิกกันมาประมาณ 3 เดือนแล้ว แต่ผมยอมรับว่าผมยังไม่ลืมเธอเลย ถึงแม้ตอนนี้เธอจะมีคนใหม่ก็ตาม ผมพยายามลืมเธอให้ได้ โดยการที่หาใครเข้ามาพูดคุย คบกัน ให้หายเหงา แรกๆ ผมก็คุยไปเรื่อยๆ พอซักพักน้องเขากับรู้สึกดีขึ้นมาเรื่อยๆ และผมก็รู้สึกดีกับน้องเขาน่ะ แต่บางทีผมกลับลืมเรื่องแฟนเก่าไม่ได้ซักที ยังคงคิดถึงเธอเสมอ และบางครั้งจนทำให้น้องเขาเสียใจเพราะผมมาหลายครั้ง กับเรื่องที่ผมยังคงไม่ลืมแฟนเก่า
จนผมคิดว่าผมไม่อยากให้น้องเขาเสียใจอีก ถ้าผมยังคงไม่ลืมเรื่องราวในอดีต. ผมจึงบอกน้องเขาตรงๆ ว่าผมยังไม่พร้อม และเขาก็เสียใจมาก ร้องไห้ตลอด และบอกว่าเขาได้รักผมไปแล้ว ผมรู้สึกผิดมากๆ ที่ทำให้น้องเขารัก แล้วทำแบบนี้กับเขา เพราะเรื่องราวเก่าๆที่เราไม่ลืมซักที
ถามผมว่าคิดยังไงกับน้องเขา ผมก็รู้สึกดีเหมือนกันน่ะ และก็ไม่อยากเสียเขาไป แต่ทำไงได้ เมื่อผมเป็นแบบนี้ ผมก็ไม่อยากให้เขาเสียใจอีก
กับผม ผมจึงบอกเขาไปตรงๆ
ทุกคนคิดว่าผมทำถูกไหมครับ. ที่บอกเขาตรงๆดีกว่ามาหลอกใจตัวเอง แล้วผมควรทำอย่างไรต่อ เพราะตอนนี้เราต่างคนต่างเงียบไป แต่ก็ไม่มีใครบอกเลิกกัน ผมอยากใช้เวลาคิดซักพัก ผมสับสนกับใจตัวเองมาก.....ไม่รู้จะไปต่อยังไง
ใจยังไม่ลืมคนเก่า แต่เราไปคุยกับคนใหม่ รู้สึกผิดไม่อยากให้เขาเสียใจ
จนผมคิดว่าผมไม่อยากให้น้องเขาเสียใจอีก ถ้าผมยังคงไม่ลืมเรื่องราวในอดีต. ผมจึงบอกน้องเขาตรงๆ ว่าผมยังไม่พร้อม และเขาก็เสียใจมาก ร้องไห้ตลอด และบอกว่าเขาได้รักผมไปแล้ว ผมรู้สึกผิดมากๆ ที่ทำให้น้องเขารัก แล้วทำแบบนี้กับเขา เพราะเรื่องราวเก่าๆที่เราไม่ลืมซักที
ถามผมว่าคิดยังไงกับน้องเขา ผมก็รู้สึกดีเหมือนกันน่ะ และก็ไม่อยากเสียเขาไป แต่ทำไงได้ เมื่อผมเป็นแบบนี้ ผมก็ไม่อยากให้เขาเสียใจอีก
กับผม ผมจึงบอกเขาไปตรงๆ
ทุกคนคิดว่าผมทำถูกไหมครับ. ที่บอกเขาตรงๆดีกว่ามาหลอกใจตัวเอง แล้วผมควรทำอย่างไรต่อ เพราะตอนนี้เราต่างคนต่างเงียบไป แต่ก็ไม่มีใครบอกเลิกกัน ผมอยากใช้เวลาคิดซักพัก ผมสับสนกับใจตัวเองมาก.....ไม่รู้จะไปต่อยังไง