สวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาวพันทิป
นี่เป็นกระทู้แรกของเราผิดพลาดยังไงขออภัยด้วย**ยืมยูสเพื่อนใช้**
เราแค่อยากระบาย ขอบคุณคนที่สละเวลาเข้ามาอ่านก่อนเลยนะคะ เพราะปรึกษาใครไม่ได้จริงๆมันซับซ้อนพอตัว
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกอึดอัดกับความรู้สึกตัวเองมาก ต้องบอกก่อนนะคะว่าเราเป็นไบ ชอบได้ทั้งหญิงชาย แต่ส่วนใหญ่จะเอนไปทางผญ มากกว่า เราแอบรักคนๆนึงมานานมาก เพศเดียวกัน ถึง 5-6 ปี ตั้งแต่มัธยม ตอนนี้เราก็ยังรักเธอนะ เป็นคนที่เราคิดว่ายังไงก็คง รักได้แค่คนๆนี้ เพราะตลอดมามีคนที่คบหาด้วย เราจะแคร์เธอตลอด เธอมาที่หนึ่งเสมอ ตอบแชทก็ตอบของเธอก่อนใคร เราสนิทกันมากช่วงขึ้นชั้นม.4 ตัวติดกันจริงๆค่ะ แต่ก็มีเรื่องที่ทำให้เราไม่คุยกัน ไม่เจอหน้า เดินผ่านกันไปเฉยๆ ส่วนตัวเราไม่ได้เป็นคนโกรธเธอนะคะ แต่เพื่อนในกลุ่มกับเธอไม่ลงรอยกัน เลยห่างกันไปตั้งแต่ตอนนั้น จนจบม.6 เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย
หลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันเข้ามหาลัย เป็นชีวิตที่ดีมาก ตอนนั้นความรู้สึกก็ค่อยเริ่มเบาลง คือยังรักนะคะ เธอไม่เคยหายไปจากใจเรา แต่ว่าเราไม่ได้อยู่ในชีวิตของกันและกันอีกแล้ว ตอนนี้เรามีเพื่อนสนิทคนนึง มันเป็นผู้ชาย เราสนิทกันมากจริงๆ ไม่รู้เอาอะไรมาสนิท ไว้ใจจนรู้ไต๋กันหมด เราเคยคิดว่าตัวเองชอบมันค่ะ ปกติผญเล่นถึงเนื้อถึงตัวกับเพื่อนผช บีบแก้ม ลูบหัวกันมันก็ต้องคิดบ้าง.. ไปกินข้าวด้วยกัน 2 คน ก็มี.. แต่ว่าเราคิดๆแล้วมันไม่น่าจะใช่ คงเป็นเพราะมีเพื่อนสนิทเป็นผู้ชายคนแรก แล้วตอนนั้นมันก็มีแฟนด้วย เลยลบความคิดแบบนั้นออกไป
เมื่อตอนปีใหม่ก่อนเข้าปี 58 **ปีที่แล้วนะคะ** ผญ คนที่เรารักมาตลอด เธอทักมาให้ไปงานวันเกิด ตอนนั้นทำตัวไม่ถูกเลย ประมาณว่าเราไม่คุยกันนาน เหมือนคนไม่รู้กันแล้ว ยอมรับว่าดีใจมาก คุยกันทุกวัน เหมือนเธอจะเปิดทางให้(เธอรู้ว่าเรารู้สึกยังไง) เรามีโอกาสแต่ไม่คว้าไว้ คนที่รู้สึกแต่ไม่เคยได้รับความรักคืน มันต้องระแวงเป็นธรรมดา กลัวพูดไปแล้วเธอไม่โอเคกับเรา พอกลางปีเธอก็หายไปจากชีวิตเราอีกครั้งค่ะ แล้วเพื่อนสนิทเราคนนั้นมันก็โดนแฟนบอกเลิกเมื่อต้นปีเหมือนกัน ประมาณว่าโดนเทกันทั้งคู่ จนมาเมื่อต้นปีนี้ แล้วจู่ๆมันก็ทำตัวแปลกๆ อยู่ก็ชอบมาเล่นผม ทักแชทแยกมา ปกติมีกรุ๊ปไลน์ในกลุ่มเพื่อนอยู่แล้วคุยกันก็ผ่านทางนั้นตลอด ล่าสุดจะจับมือเราแต่เราหันไปเห็นก่อนมันเลยแถแก้ตัว บอกเมื่อย เราแค่สงสัยว่ามันจะชอบเราหรือเปล่า เพราะมันทำตัวแปลกๆ เรารู้สึกเวลามันมองเรา สายตามันเปลี่ยนไป เราเข้ากันได้ดีเกินไป ซึ่งเราไม่อยากคิดแบบนั้นกับเพื่อนตัวเอง บางทีอาจจะมีเสี้ยวนึงที่เราคิดเหมือนกัน แต่เราชอบที่เป็นแบบนี้อยู่แบบนี้มันมีความสุขกว่า มิตรภาพอยู่นานกว่าความรัก หรือเราอาจจะคิดไปเอง เรารู้ความรู้สึกลึกๆในใจเรา แต่เราไม่อยากยอมรับมัน เพราะเรามีคนที่เรารักมากๆอยู่แล้ว ถึงเธอคนนั้นจะไม่รักเราก็เถอะ เราตัดใจจากผญคนนั้นไม่ได้จริงๆ แล้วเราก็ไม่อยากให้ความรักมาทำลายมิตรภาพดีๆที่หายากแบบนี้
มันทั้งทรมานทั้งอึดอัด มันหาคำพูดออกมาไม่ได้เหมือนจุกอยู่ในอก เราทำได้แค่บอกให้ตัวเองเลิกคิด แต่มันก็ยากมากเหมือนกัน
ประมาณ อยากเอาความรู้สึกตอนนี้ไปทิ้ง 55555
เคยมั้ย กับความรู้สึกแบบนี้ มันจุกอยู่ในอก
นี่เป็นกระทู้แรกของเราผิดพลาดยังไงขออภัยด้วย**ยืมยูสเพื่อนใช้**
เราแค่อยากระบาย ขอบคุณคนที่สละเวลาเข้ามาอ่านก่อนเลยนะคะ เพราะปรึกษาใครไม่ได้จริงๆมันซับซ้อนพอตัว
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกอึดอัดกับความรู้สึกตัวเองมาก ต้องบอกก่อนนะคะว่าเราเป็นไบ ชอบได้ทั้งหญิงชาย แต่ส่วนใหญ่จะเอนไปทางผญ มากกว่า เราแอบรักคนๆนึงมานานมาก เพศเดียวกัน ถึง 5-6 ปี ตั้งแต่มัธยม ตอนนี้เราก็ยังรักเธอนะ เป็นคนที่เราคิดว่ายังไงก็คง รักได้แค่คนๆนี้ เพราะตลอดมามีคนที่คบหาด้วย เราจะแคร์เธอตลอด เธอมาที่หนึ่งเสมอ ตอบแชทก็ตอบของเธอก่อนใคร เราสนิทกันมากช่วงขึ้นชั้นม.4 ตัวติดกันจริงๆค่ะ แต่ก็มีเรื่องที่ทำให้เราไม่คุยกัน ไม่เจอหน้า เดินผ่านกันไปเฉยๆ ส่วนตัวเราไม่ได้เป็นคนโกรธเธอนะคะ แต่เพื่อนในกลุ่มกับเธอไม่ลงรอยกัน เลยห่างกันไปตั้งแต่ตอนนั้น จนจบม.6 เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย
หลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันเข้ามหาลัย เป็นชีวิตที่ดีมาก ตอนนั้นความรู้สึกก็ค่อยเริ่มเบาลง คือยังรักนะคะ เธอไม่เคยหายไปจากใจเรา แต่ว่าเราไม่ได้อยู่ในชีวิตของกันและกันอีกแล้ว ตอนนี้เรามีเพื่อนสนิทคนนึง มันเป็นผู้ชาย เราสนิทกันมากจริงๆ ไม่รู้เอาอะไรมาสนิท ไว้ใจจนรู้ไต๋กันหมด เราเคยคิดว่าตัวเองชอบมันค่ะ ปกติผญเล่นถึงเนื้อถึงตัวกับเพื่อนผช บีบแก้ม ลูบหัวกันมันก็ต้องคิดบ้าง.. ไปกินข้าวด้วยกัน 2 คน ก็มี.. แต่ว่าเราคิดๆแล้วมันไม่น่าจะใช่ คงเป็นเพราะมีเพื่อนสนิทเป็นผู้ชายคนแรก แล้วตอนนั้นมันก็มีแฟนด้วย เลยลบความคิดแบบนั้นออกไป
เมื่อตอนปีใหม่ก่อนเข้าปี 58 **ปีที่แล้วนะคะ** ผญ คนที่เรารักมาตลอด เธอทักมาให้ไปงานวันเกิด ตอนนั้นทำตัวไม่ถูกเลย ประมาณว่าเราไม่คุยกันนาน เหมือนคนไม่รู้กันแล้ว ยอมรับว่าดีใจมาก คุยกันทุกวัน เหมือนเธอจะเปิดทางให้(เธอรู้ว่าเรารู้สึกยังไง) เรามีโอกาสแต่ไม่คว้าไว้ คนที่รู้สึกแต่ไม่เคยได้รับความรักคืน มันต้องระแวงเป็นธรรมดา กลัวพูดไปแล้วเธอไม่โอเคกับเรา พอกลางปีเธอก็หายไปจากชีวิตเราอีกครั้งค่ะ แล้วเพื่อนสนิทเราคนนั้นมันก็โดนแฟนบอกเลิกเมื่อต้นปีเหมือนกัน ประมาณว่าโดนเทกันทั้งคู่ จนมาเมื่อต้นปีนี้ แล้วจู่ๆมันก็ทำตัวแปลกๆ อยู่ก็ชอบมาเล่นผม ทักแชทแยกมา ปกติมีกรุ๊ปไลน์ในกลุ่มเพื่อนอยู่แล้วคุยกันก็ผ่านทางนั้นตลอด ล่าสุดจะจับมือเราแต่เราหันไปเห็นก่อนมันเลยแถแก้ตัว บอกเมื่อย เราแค่สงสัยว่ามันจะชอบเราหรือเปล่า เพราะมันทำตัวแปลกๆ เรารู้สึกเวลามันมองเรา สายตามันเปลี่ยนไป เราเข้ากันได้ดีเกินไป ซึ่งเราไม่อยากคิดแบบนั้นกับเพื่อนตัวเอง บางทีอาจจะมีเสี้ยวนึงที่เราคิดเหมือนกัน แต่เราชอบที่เป็นแบบนี้อยู่แบบนี้มันมีความสุขกว่า มิตรภาพอยู่นานกว่าความรัก หรือเราอาจจะคิดไปเอง เรารู้ความรู้สึกลึกๆในใจเรา แต่เราไม่อยากยอมรับมัน เพราะเรามีคนที่เรารักมากๆอยู่แล้ว ถึงเธอคนนั้นจะไม่รักเราก็เถอะ เราตัดใจจากผญคนนั้นไม่ได้จริงๆ แล้วเราก็ไม่อยากให้ความรักมาทำลายมิตรภาพดีๆที่หายากแบบนี้
มันทั้งทรมานทั้งอึดอัด มันหาคำพูดออกมาไม่ได้เหมือนจุกอยู่ในอก เราทำได้แค่บอกให้ตัวเองเลิกคิด แต่มันก็ยากมากเหมือนกัน
ประมาณ อยากเอาความรู้สึกตอนนี้ไปทิ้ง 55555