นี่เป็นกระทู้แรกนะคับ ถ้ามีอะไรผิดพลาดไป ติเตียนได้นะคับ ขอบคุณคับ^^ (อาจจะอ่านแล้วงงๆ ก้ขออภัยด้วยนะคับ ผมเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง)
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อ3-4ปีก่อน ผมได้ชอบ ผญ.คนนึง และได้ตามจีบเทอ จนมีความรุสึกดีๆให้กัน
แต่เทอบอกกับเราว่า ไม่อยากใช้คำว่า"แฟน" ในตอนนั้นเราก้ไม่ได้คิดอะไร คบมาเรื่อยๆ จนใช้คำว่า"รัก"ได้
เราบอกว่า "เรารักเทอ" เทอก้บอกว่า "เทอก้รักเรา" แต่ก้ยังไม่ใช้สถานะแฟน เป็นแค่"เพื่อนที่มากกว่าเพื่อน"
เทอให้เหตุผลว่า "แฟนมันเลิกกันได้ แต่เพื่อนมันเลิกกันไม่ได้"
...
..
.
คบกันมาได้ประมาณ4เดือน เราก้จับได้ว่าเทอมีคนใหม่ และใช้คำว่า"แฟน"กับคนนั้นด้วย
ความรุสึกเราในตอนนั้น มันบอกว่า "ที่ผ่านมาเราเป็นตัวอะไร เรามาก่อน แต่เป้นได้แค่เพื่อน แต่เขามาทีหลังกลับได้เป้นแฟน" "นี่เราโดนคบซ้อนหรอ"
นับจากวันนั้น เรา2คนก้ทะเลาะกันมาเรื่อยๆ พอเทอเลิกกับคนใหม่แล้ว เทอก้กลับมาอยู่กับเรา
เทอบอกว่า "เลิกกับ ผช.คนนั้นแล้ว" เราเองด้วยความที่เห้นว่า เป้นความผิดครั้งแรกของเทอ เราก้ยอมให้อภัย และเริ่มใหม่กับเทออีกครั้ง
หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น เราก้มีความระแวงมากขึ้น กลัวว่า เทอจะไปมีคนใหม่อีก
...
..
.
5เดือนถัดมา เราเริ่มเห้นความผิดปกติอีกครั้ง เราสังเกตุเห้นหน้าวอล์เฟสบุ๊คของเทอ มี ผช.มาโพสเยอะแยะและเป็นคนเดียวกันทั้งหมด
เราก้ถามเทอว่า "นี่ใครหรอ?" เทอก้บอกว่า "ก้แค่เพื่อนกัน" ต่อมาไม่นานเราเริ่มสังเกตุว่า มันจะมากเกินคำว่าเพื่อนไปแล้วรึป่าว?
แต่เทอก้ยังบอกว่า "แค่เพื่อนกัน" แต่เราก้ไม่ค่อยเชื่อ จึงไปสืบจากเพื่อนๆของเทอ จึงสรุปได้ว่า 2คนนี้ แอบคบกันอยู่(โดนคบซ้อนอีกล่ะ)
เราก้โมโหมาก ยอมรับจริงๆว่าตอนนั้นโมโหมาก เพราะนี่เป็นครั้งที่2แล้ว เราตอนนั้นอยากจะเลิกมาก แต่ใจนึงก้ยังรักอยู่
(<ย้อนไปเมื่อเหตุการณ์ครั้งก่อน> หลังจากจบเหตุการณ์ครั้งก่อน เทอก้พาเราไปพบพ่อแม่ของเทอ แม่ของเทอชอบผมมากและอยากให้คบกันนานๆ)
เราจึงได้ไปบอกกับแม่ของเทอ และแม่ของเทอก้เคลียทุกอย่างให้ จนเทอต้องเลิกกับ ผช.คนนั้น แล้วเราก้กลับมาคบกันอีก แต่มันก้ไม่เหมือนเดิมแล้ว ใจของเราถูกทำร้าย จนตัวเองต้องเปลี่ยนไป กลายเป้นคนที่ระแวงมากขึ้น ทะเลาะกันบ่อยขึ้น จนบางครั้งเทอก้อึดอัด
...
..
.
3เดือนต่อมา เราก้ยังคบกัน แต่อยู่กันแบบทะเลาะแทบทุกวัน และแล้วประวัติศาสตร์เดิมก้กลับมา
มีรุ่นน้อง ผช.คนนึง มาปรึกษาปัญหาครอบครัวกับเทอ ตอนแรกเทอก้บอกว่า "ไม่มีอะไร แค่รุ่นน้องมาปรึกษาปัญหา"
แต่ผมก้ไม่เชื่อแล้ว เพราะเหตุการณ์2ครั้งที่ผ่านมานั้น ทำให้ผมต่อว่าเทออย่างหนัก เพราะกลัวว่าเทอจะมีคนใหม่อีก ผมพยายามกีดกัน ผช.ทุกคนที่เข้าหาเทอ โดยไม่รุเลยว่า ผมทำให้เทออึดอัดและลำบากใจ จนสุดท้าย เทอกับน้องคนนั้น ก้เป็นแฟนกันจริงๆ
เทอบอกกับผมว่า"เพราะผมงี่เง้า ชอบติดตาม มันอึดอัด อยู่กับน้องเขา เค้าเป็นตัวของตัวเองมากกว่า" สุดท้าย ผมก้ต้องยอมแพ้กับ ผญ.คนนี้ ทำได้เพียเดินออกมา และคอยดูเทออยู่ห่างๆ(ตอนนี้ผมกับเทอได้เลิกกันแล้ว ผมไม่คุย ไม่ติดต่อเทออีกเลย)
จนกระทั้ง...
...
..
.
1ปีต่อมา แม่ของเทอทักผมมา ถามความเป้นไปของผม และก้ถามว่า "ยังโกดลูกของแม่อีกหรอ?"
ผมไม่รุจะตอบอะไรเหมือนกัน เพราะ1ปีที่ผมไม่ได้คุยกะเทอ ผมเริ่มชินกับการอยู่คนเดียวแล้ว แต่สุดท้าย...
ความคิดถึง ก้ทำให้ผมทักเทอไปอีกครั้ง พวกเรากลับมาคุยกันเหมือนเดิมและเริ่มมีความรุสึกดีๆต่อกันอีกครั้ง
แต่ต่างกันที่ครั้งนี้เทอยอมใช้คำว่า"แฟน"กับผม แต่ก้ไม่สามารถออกสื่อบอกใครๆได้ว่า "ผมเป็นแฟนเทอ"
เราก้คบกันเหมือนคู่ทั่วๆไป เหมือนกับว่า เรื่องในอดีตนั้น ไม่เคยเกิดขึ้นเลย
เราก้พาเทอไปเที่ยว ดูหนัง กินข้าว ดินเนอร์หรูๆบ้างเป็นบางครั้ง และก้ได้พาเทอไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน
เรากลับมาหลงรักเทออีกครั้ง โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า นี่เป็นเพียง "ลมสงบ ก่อนพายุใหญ่จะมา"
...
..
.
10เดือนต่อมา เทอก้มี ผช.เข้ามาจีบเทอ แต่เทอบอกว่า "ไม่ได้คิดอะไร" ผมก้พยายามเชื่อ เพราะก่อนหน้านี้ผมให้สัญญากับตัวเองว่า
"ถ้าได้กลับมาคบกับเทออีกครั้ง จะเชื่อใจเทอให้มากขึ้นกว่าเดิมและด้วยเวลาที่ผ่านมาแล้ว1ปี มันอาจจะเปลี่ยนให้เทอเป็นคนที่ดีขึ้น"
ต่อมาไม่นาน เทอก้บอกว่า "ขอสร้างกระแสกับ ผช.คนนี้ได้มั้ย?(คนที่เข้ามาจีบ)"
เราก้ถามกลับว่า "ทำไมล่ะ"
เทอบอกว่า "ผช.คนนี้มาคุยกับเค้า บอกว่า แฟนเก่าตามตื้อ อยากให้เค้าช่วยสร้างกระแสให้ แฟนเก่าของเขาเลิกตามตื้อ"
เราก้เชื่อเทอและยอมให้เล่นละครกันไป
...
..
.
จนผ่านไปสัก1-2เดือน ผมรุสึกว่า มันก้นานละน่ะ ทำไม? ถึงยังไม่เลิกเล่นละครกันอีก
ผมจึงได้ให้เพื่อนเข้าไปส่องเฟสบุ๊คของเทอ ปรากฏว่า "มีรูปคู่กับผช.คนนี้เยอะมาก" แต่เราไม่เคยเห้น เพราะเทอกีดกันโพสไม่ให้เราเห้นนั้นเอง
พอผมรุแบบนั้น ผมก้ได้ไปถามเทอตรงๆ(ตอนนั้นผมหัวร้อนมาก โกดมากด้วย) และก้ทะเลาะกันเป็นเรื่องใหญ่
แต่เทอก้ยังยืนว่า "ไม่ได้คิดอะไรกับ ผช.คนนี้ ที่กีดกัน เพราะไม่อยากให้แกคิดมาก" ผ่านไปอาทิตย์-สองอาทิตย์
จนสุดท้าย ผมตัดสินใจว่า จะเลิกกับเทอแล้ว จึงได้ขอร้องให้เทอบอกวามจริงมาว่า จริงๆแล้ว เทอกับ ผช.คนนี้กำลังคบกันอยู่ใช่มั้ย
และคำตอบที่ผมได้กลับมาก้คือ "อืม"
...
..
.
ผมยอมรับนะคับว่า ผมหวงและกลัวใครจะมาแย่งเทอไป ผมก้ไม่ใช่คนดีอะไร ที่จะยิ้มให้เวลาเห้นคนมาจีบเทอ ก้มีบ่อยครั้งที่อารมณ์ร้อน ต่อว่าเทอ
จนเทอเสียความรุสึก บีบคั้นเทอมากเกินไปจนเทอต้องไปมีคนใหม่และอยู่กับคนที่เทอคิดว่า "อยู่ด้วยแล้วมีความสุข" เรื่องราวของผม มันทำให้ผมสงสัยว่า "เทอไม่เคยเห้นคุณค่าของผมเลยรึไง? เวลาที่เทอเลิกกับคนอื่น เราก้อยู่กับเทอต่อได้(ถึงแม้ว่าจะไม่เหมือนเดิมไปซะทุกอย่าง)" เรื่องราวของผม มันทำให้ผมรุแล้วว่า "คนที่ซื่อสัตย์กับความรัก ไม่ได้มีความสุขเสมอไป และส่วนใหญ่มักจะผิดหวังกับความรักเสมอ"
ทำไมคนที่ซื่อสัตย์กับความรัก มักผิดหวังกับความรักคับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อ3-4ปีก่อน ผมได้ชอบ ผญ.คนนึง และได้ตามจีบเทอ จนมีความรุสึกดีๆให้กัน
แต่เทอบอกกับเราว่า ไม่อยากใช้คำว่า"แฟน" ในตอนนั้นเราก้ไม่ได้คิดอะไร คบมาเรื่อยๆ จนใช้คำว่า"รัก"ได้
เราบอกว่า "เรารักเทอ" เทอก้บอกว่า "เทอก้รักเรา" แต่ก้ยังไม่ใช้สถานะแฟน เป็นแค่"เพื่อนที่มากกว่าเพื่อน"
เทอให้เหตุผลว่า "แฟนมันเลิกกันได้ แต่เพื่อนมันเลิกกันไม่ได้"
...
..
.
คบกันมาได้ประมาณ4เดือน เราก้จับได้ว่าเทอมีคนใหม่ และใช้คำว่า"แฟน"กับคนนั้นด้วย
ความรุสึกเราในตอนนั้น มันบอกว่า "ที่ผ่านมาเราเป็นตัวอะไร เรามาก่อน แต่เป้นได้แค่เพื่อน แต่เขามาทีหลังกลับได้เป้นแฟน" "นี่เราโดนคบซ้อนหรอ"
นับจากวันนั้น เรา2คนก้ทะเลาะกันมาเรื่อยๆ พอเทอเลิกกับคนใหม่แล้ว เทอก้กลับมาอยู่กับเรา
เทอบอกว่า "เลิกกับ ผช.คนนั้นแล้ว" เราเองด้วยความที่เห้นว่า เป้นความผิดครั้งแรกของเทอ เราก้ยอมให้อภัย และเริ่มใหม่กับเทออีกครั้ง
หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น เราก้มีความระแวงมากขึ้น กลัวว่า เทอจะไปมีคนใหม่อีก
...
..
.
5เดือนถัดมา เราเริ่มเห้นความผิดปกติอีกครั้ง เราสังเกตุเห้นหน้าวอล์เฟสบุ๊คของเทอ มี ผช.มาโพสเยอะแยะและเป็นคนเดียวกันทั้งหมด
เราก้ถามเทอว่า "นี่ใครหรอ?" เทอก้บอกว่า "ก้แค่เพื่อนกัน" ต่อมาไม่นานเราเริ่มสังเกตุว่า มันจะมากเกินคำว่าเพื่อนไปแล้วรึป่าว?
แต่เทอก้ยังบอกว่า "แค่เพื่อนกัน" แต่เราก้ไม่ค่อยเชื่อ จึงไปสืบจากเพื่อนๆของเทอ จึงสรุปได้ว่า 2คนนี้ แอบคบกันอยู่(โดนคบซ้อนอีกล่ะ)
เราก้โมโหมาก ยอมรับจริงๆว่าตอนนั้นโมโหมาก เพราะนี่เป็นครั้งที่2แล้ว เราตอนนั้นอยากจะเลิกมาก แต่ใจนึงก้ยังรักอยู่
(<ย้อนไปเมื่อเหตุการณ์ครั้งก่อน> หลังจากจบเหตุการณ์ครั้งก่อน เทอก้พาเราไปพบพ่อแม่ของเทอ แม่ของเทอชอบผมมากและอยากให้คบกันนานๆ)
เราจึงได้ไปบอกกับแม่ของเทอ และแม่ของเทอก้เคลียทุกอย่างให้ จนเทอต้องเลิกกับ ผช.คนนั้น แล้วเราก้กลับมาคบกันอีก แต่มันก้ไม่เหมือนเดิมแล้ว ใจของเราถูกทำร้าย จนตัวเองต้องเปลี่ยนไป กลายเป้นคนที่ระแวงมากขึ้น ทะเลาะกันบ่อยขึ้น จนบางครั้งเทอก้อึดอัด
...
..
.
3เดือนต่อมา เราก้ยังคบกัน แต่อยู่กันแบบทะเลาะแทบทุกวัน และแล้วประวัติศาสตร์เดิมก้กลับมา
มีรุ่นน้อง ผช.คนนึง มาปรึกษาปัญหาครอบครัวกับเทอ ตอนแรกเทอก้บอกว่า "ไม่มีอะไร แค่รุ่นน้องมาปรึกษาปัญหา"
แต่ผมก้ไม่เชื่อแล้ว เพราะเหตุการณ์2ครั้งที่ผ่านมานั้น ทำให้ผมต่อว่าเทออย่างหนัก เพราะกลัวว่าเทอจะมีคนใหม่อีก ผมพยายามกีดกัน ผช.ทุกคนที่เข้าหาเทอ โดยไม่รุเลยว่า ผมทำให้เทออึดอัดและลำบากใจ จนสุดท้าย เทอกับน้องคนนั้น ก้เป็นแฟนกันจริงๆ
เทอบอกกับผมว่า"เพราะผมงี่เง้า ชอบติดตาม มันอึดอัด อยู่กับน้องเขา เค้าเป็นตัวของตัวเองมากกว่า" สุดท้าย ผมก้ต้องยอมแพ้กับ ผญ.คนนี้ ทำได้เพียเดินออกมา และคอยดูเทออยู่ห่างๆ(ตอนนี้ผมกับเทอได้เลิกกันแล้ว ผมไม่คุย ไม่ติดต่อเทออีกเลย)
จนกระทั้ง...
...
..
.
1ปีต่อมา แม่ของเทอทักผมมา ถามความเป้นไปของผม และก้ถามว่า "ยังโกดลูกของแม่อีกหรอ?"
ผมไม่รุจะตอบอะไรเหมือนกัน เพราะ1ปีที่ผมไม่ได้คุยกะเทอ ผมเริ่มชินกับการอยู่คนเดียวแล้ว แต่สุดท้าย...
ความคิดถึง ก้ทำให้ผมทักเทอไปอีกครั้ง พวกเรากลับมาคุยกันเหมือนเดิมและเริ่มมีความรุสึกดีๆต่อกันอีกครั้ง
แต่ต่างกันที่ครั้งนี้เทอยอมใช้คำว่า"แฟน"กับผม แต่ก้ไม่สามารถออกสื่อบอกใครๆได้ว่า "ผมเป็นแฟนเทอ"
เราก้คบกันเหมือนคู่ทั่วๆไป เหมือนกับว่า เรื่องในอดีตนั้น ไม่เคยเกิดขึ้นเลย
เราก้พาเทอไปเที่ยว ดูหนัง กินข้าว ดินเนอร์หรูๆบ้างเป็นบางครั้ง และก้ได้พาเทอไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน
เรากลับมาหลงรักเทออีกครั้ง โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า นี่เป็นเพียง "ลมสงบ ก่อนพายุใหญ่จะมา"
...
..
.
10เดือนต่อมา เทอก้มี ผช.เข้ามาจีบเทอ แต่เทอบอกว่า "ไม่ได้คิดอะไร" ผมก้พยายามเชื่อ เพราะก่อนหน้านี้ผมให้สัญญากับตัวเองว่า
"ถ้าได้กลับมาคบกับเทออีกครั้ง จะเชื่อใจเทอให้มากขึ้นกว่าเดิมและด้วยเวลาที่ผ่านมาแล้ว1ปี มันอาจจะเปลี่ยนให้เทอเป็นคนที่ดีขึ้น"
ต่อมาไม่นาน เทอก้บอกว่า "ขอสร้างกระแสกับ ผช.คนนี้ได้มั้ย?(คนที่เข้ามาจีบ)"
เราก้ถามกลับว่า "ทำไมล่ะ"
เทอบอกว่า "ผช.คนนี้มาคุยกับเค้า บอกว่า แฟนเก่าตามตื้อ อยากให้เค้าช่วยสร้างกระแสให้ แฟนเก่าของเขาเลิกตามตื้อ"
เราก้เชื่อเทอและยอมให้เล่นละครกันไป
...
..
.
จนผ่านไปสัก1-2เดือน ผมรุสึกว่า มันก้นานละน่ะ ทำไม? ถึงยังไม่เลิกเล่นละครกันอีก
ผมจึงได้ให้เพื่อนเข้าไปส่องเฟสบุ๊คของเทอ ปรากฏว่า "มีรูปคู่กับผช.คนนี้เยอะมาก" แต่เราไม่เคยเห้น เพราะเทอกีดกันโพสไม่ให้เราเห้นนั้นเอง
พอผมรุแบบนั้น ผมก้ได้ไปถามเทอตรงๆ(ตอนนั้นผมหัวร้อนมาก โกดมากด้วย) และก้ทะเลาะกันเป็นเรื่องใหญ่
แต่เทอก้ยังยืนว่า "ไม่ได้คิดอะไรกับ ผช.คนนี้ ที่กีดกัน เพราะไม่อยากให้แกคิดมาก" ผ่านไปอาทิตย์-สองอาทิตย์
จนสุดท้าย ผมตัดสินใจว่า จะเลิกกับเทอแล้ว จึงได้ขอร้องให้เทอบอกวามจริงมาว่า จริงๆแล้ว เทอกับ ผช.คนนี้กำลังคบกันอยู่ใช่มั้ย
และคำตอบที่ผมได้กลับมาก้คือ "อืม"
...
..
.
ผมยอมรับนะคับว่า ผมหวงและกลัวใครจะมาแย่งเทอไป ผมก้ไม่ใช่คนดีอะไร ที่จะยิ้มให้เวลาเห้นคนมาจีบเทอ ก้มีบ่อยครั้งที่อารมณ์ร้อน ต่อว่าเทอ
จนเทอเสียความรุสึก บีบคั้นเทอมากเกินไปจนเทอต้องไปมีคนใหม่และอยู่กับคนที่เทอคิดว่า "อยู่ด้วยแล้วมีความสุข" เรื่องราวของผม มันทำให้ผมสงสัยว่า "เทอไม่เคยเห้นคุณค่าของผมเลยรึไง? เวลาที่เทอเลิกกับคนอื่น เราก้อยู่กับเทอต่อได้(ถึงแม้ว่าจะไม่เหมือนเดิมไปซะทุกอย่าง)" เรื่องราวของผม มันทำให้ผมรุแล้วว่า "คนที่ซื่อสัตย์กับความรัก ไม่ได้มีความสุขเสมอไป และส่วนใหญ่มักจะผิดหวังกับความรักเสมอ"