(นิราศเดือน)ช่วยตรวจการบ้านหน่อยค่ะ😁😁😁😁
ล้วนแต่งตัวเต็มงามทรามสวาดิ์ ใส่สีฉาดฟุ้งเฟื่องด้วยเครื่องหอม
สงกรานต์ทีตรุษทีไม่มีมอม ประดับพร้อมแหวนเพชรเม็ดมุกดา
มีเท่าไรใส่เท่านั้นฉันผู้หญิง ดูเพริดพริ้งเพราเอกเหมือนเมขลา
รามสูรเดินดินสิ้นศักดา เที่ยวไล่คว้าบางทีก็มีเชิง
บ้างเล่นเบี้ยเสียถั่วจนมัวมืด ใครขี้ตืดถากถางวางกันเหลิง
บ้างฉุดมือยื้อผ้าด่ากันเปิง ที่รู้เชิงทำแปดเก้าเป็นเจ้ามือ
เขาตัดไพ่ตายแพ้เหลือแต่ผ้า สิ้นปัญญาบ่นพลางครางหือหือ
นั่งเสียใจเต็มทีต้องหนีมือ ไม่สัตย์ซื่อทำไพ่ตายเขาเอง
ดูเขาเล่นเป็นฤดูไม่รู้ขาด นุชนาฏพึ่งกระเตาะขึ้นเหมาะเหมง
บ้างก็หลงเลยเล่นเป็นนักเลง ฉันนี้เกรงกลัวนักไม่รักเลย
ทั้งหนุ่มสาวฉาวฉานด้วยการเล่น บ้างซุ่มเป็นผัวเมียกันเสียเฉย
แต่ตัวเราเปล่าไปมิได้เชย โอ้อกเอ๋ยคิดไปแล้วใจตรม
ให้เจ็บจุกทุกข์เท่าคีรีศรี ด้วยไม่มีคู่ชิดสนิทสนม
ทุกวันนี้ใครมีซึ่งคู่ชม สำราญรมย์เริงจิตเป็นนิจกาล
เมื่อไรเล่าเรานี้จะมีบ้าง จะได้ว่างเว้นทุกข์สนุกสนาน
แต่นึกปองตรองหามาช้านาน. ทอดสะพานเข้าที่ไหนไม่ได้เลยฯ
ที่หนูถอดออกมาได้ประมาณนี้ค่ะ
ต่างก็ตกแต่งร่างกายกันอย่างพิถีพิถัน. สีสันสดใสและใส่น้ำหอมกันอย่างหอมฟุ้ง พอถึงวันสงกรานต์ที ไม่มีใครยอมใคร. ต่างก็ใส่เครื่องประดับกันมาอย่างเต็มที่. มีเท่าไหร่ใส่หมด. ดูสวยงามดุจนางฟ้านางสวรรค์. เหล่าผู้ชายต่างก็สิ้นเดชอำนาจเที่ยวก็วางแผนเที่ยวไล่จีบ. ส่วนบางคนก็เล่นการพนันกัน. บางคนก็เล่นจนหมดเนื้อ หมดตัว. จนต้องมานั่งร้องห่มร้องไห้เสียใจที่หลัง. ดูเขาเล่นกันตั้งแต่เด็กๆ.บ้างก็เล่นกันจนช่ำชอง. ตัวพี่เองนี้ไม่กล้าเข้าไปเทียบเลย. เล่นกันทั้งชายหนุ่มหญิงสาว บางคนก็เล่นกันจนได้เป็นผัวเมียกัน แต่พี่นี้กับไม่มีเหมือนใครๆเขา. คิดแล้วก็เศร้าใจเจ็บปวดรวดร้าวดังขุนเขา. เพราะพี่ไม่มีคู่สักที คนที่เขามีคู่ก็มีความสุขกัน. เมื่อไหร่พี่นี้จะมีบ้าง. จะได้มีความสุขไร้ความทุกข์ตรมเสียที พี่นี้เฝ้าหมายปองตามหามานาน. เข้าไปทำความรู้จักกับใครก็ไม่มีใครมีไมตรีตอบกับมาเลย.
ผิดถูกยังไง รบกวนชี้แนะด้วยนะคะ. ขอบคุณค่ะ
(นิราศเดือน)ช่วยตรวจการบ้านหน่อยค่ะ😁😁😁😁
ล้วนแต่งตัวเต็มงามทรามสวาดิ์ ใส่สีฉาดฟุ้งเฟื่องด้วยเครื่องหอม
สงกรานต์ทีตรุษทีไม่มีมอม ประดับพร้อมแหวนเพชรเม็ดมุกดา
มีเท่าไรใส่เท่านั้นฉันผู้หญิง ดูเพริดพริ้งเพราเอกเหมือนเมขลา
รามสูรเดินดินสิ้นศักดา เที่ยวไล่คว้าบางทีก็มีเชิง
บ้างเล่นเบี้ยเสียถั่วจนมัวมืด ใครขี้ตืดถากถางวางกันเหลิง
บ้างฉุดมือยื้อผ้าด่ากันเปิง ที่รู้เชิงทำแปดเก้าเป็นเจ้ามือ
เขาตัดไพ่ตายแพ้เหลือแต่ผ้า สิ้นปัญญาบ่นพลางครางหือหือ
นั่งเสียใจเต็มทีต้องหนีมือ ไม่สัตย์ซื่อทำไพ่ตายเขาเอง
ดูเขาเล่นเป็นฤดูไม่รู้ขาด นุชนาฏพึ่งกระเตาะขึ้นเหมาะเหมง
บ้างก็หลงเลยเล่นเป็นนักเลง ฉันนี้เกรงกลัวนักไม่รักเลย
ทั้งหนุ่มสาวฉาวฉานด้วยการเล่น บ้างซุ่มเป็นผัวเมียกันเสียเฉย
แต่ตัวเราเปล่าไปมิได้เชย โอ้อกเอ๋ยคิดไปแล้วใจตรม
ให้เจ็บจุกทุกข์เท่าคีรีศรี ด้วยไม่มีคู่ชิดสนิทสนม
ทุกวันนี้ใครมีซึ่งคู่ชม สำราญรมย์เริงจิตเป็นนิจกาล
เมื่อไรเล่าเรานี้จะมีบ้าง จะได้ว่างเว้นทุกข์สนุกสนาน
แต่นึกปองตรองหามาช้านาน. ทอดสะพานเข้าที่ไหนไม่ได้เลยฯ
ที่หนูถอดออกมาได้ประมาณนี้ค่ะ
ต่างก็ตกแต่งร่างกายกันอย่างพิถีพิถัน. สีสันสดใสและใส่น้ำหอมกันอย่างหอมฟุ้ง พอถึงวันสงกรานต์ที ไม่มีใครยอมใคร. ต่างก็ใส่เครื่องประดับกันมาอย่างเต็มที่. มีเท่าไหร่ใส่หมด. ดูสวยงามดุจนางฟ้านางสวรรค์. เหล่าผู้ชายต่างก็สิ้นเดชอำนาจเที่ยวก็วางแผนเที่ยวไล่จีบ. ส่วนบางคนก็เล่นการพนันกัน. บางคนก็เล่นจนหมดเนื้อ หมดตัว. จนต้องมานั่งร้องห่มร้องไห้เสียใจที่หลัง. ดูเขาเล่นกันตั้งแต่เด็กๆ.บ้างก็เล่นกันจนช่ำชอง. ตัวพี่เองนี้ไม่กล้าเข้าไปเทียบเลย. เล่นกันทั้งชายหนุ่มหญิงสาว บางคนก็เล่นกันจนได้เป็นผัวเมียกัน แต่พี่นี้กับไม่มีเหมือนใครๆเขา. คิดแล้วก็เศร้าใจเจ็บปวดรวดร้าวดังขุนเขา. เพราะพี่ไม่มีคู่สักที คนที่เขามีคู่ก็มีความสุขกัน. เมื่อไหร่พี่นี้จะมีบ้าง. จะได้มีความสุขไร้ความทุกข์ตรมเสียที พี่นี้เฝ้าหมายปองตามหามานาน. เข้าไปทำความรู้จักกับใครก็ไม่มีใครมีไมตรีตอบกับมาเลย.
ผิดถูกยังไง รบกวนชี้แนะด้วยนะคะ. ขอบคุณค่ะ