เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ที่ผมว่ามันเจ๋งดี ที่คิดว่าอยากจะเรียนดำน้ำเพราะว่า ที่ใต้น้ำนั่นมันเป็นอีกโลกนึง โลกที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน โลกที่เราอยู่กับเสียงหายใจตัวเอง เสียงความคิดตัวเองในหัว อีกอย่างเป็นการฝึกสติ และสัญชาติญาณในการเอาตัวรอดชั้นสูงเลย เพราะว่าถ้าไม่มีสติ อันตรายถึงชีวิตเลยทีเดียว

เริ่มต้นวันแรกผมเรียนดำน้ำจากการแนะนำของเพื่อน และได้ไปเรียนกับครูชื่อครูหนุ่ย ครูหนุ่ยเป็นครูที่ชิวๆ คนนึง รักการดำน้ำเป็นชีวิตจิตใจ ครูหนุ่ยติสนิดหน่อย แต่โอเค ถ้าเป็นนักเรียน ถือว่าเจอครูที่เป็นห่วงความปลอดภัยของนักเรียนแบบสุดๆ ช่วงแรกที่เรียนกับครูหนุ่ยเป็นช่วงทฤษฏีและก็สอบข้อเขียนเพื่อที่จะเอาบัตรดำน้ำของ Padi จาก Usa. วันที่ผมเจอครูหนุ่ยเป็นครั้งแรก ผมรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างจากผู้ชายคนนี้ เป็นพลังงานลึกลับซับซ้อน 555+ ไม่มีอะไรหรอกครับ ครูหนุ่ยเป็นครูธรรมดาๆ นี่แหละครับ แต่เหมือนมีพลังธรรมชาติอะไรบางอย่าง เป็นพลังในแง่ดีนะครับ

ราคาที่ผมเรียนกับครูไม่ได้ถูกที่สุดหรอกครับ แบบถูกก็มี แต่ผมเลือกเรียนในราคาที่ไม่ถูกเกินไปและไม่แพงจนเกินไป เน้นไม่วุ่นวาย และสุดท้ายสิ่งที่ได้รับก็คือ เป็นการดำน้ำแบบกลุ่มที่ไม่เปิด คนไม่เยอะ เน้นเอาใจใส่ และดูแลกัน ผมว่ามันชิวดีนะ ตอนเรียนรู้ข้อมูลเบื้องต้น



ในช่วงวันที่สองผมไปกับเพื่อนที่ไปด้วยกัน ตอนหลังตั้งเป็นแก๊งค์เกรียนดำน้ำ แก๊งค์นี้ชอบชวนไปเที่ยวและไปดำน้ำครับ กลุ่มนี้น่ารัก และพอไปบ่อยๆ ก็สัมผัสได้เลยว่ากลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่รักธรรมชาติ ประกอบไปด้วย น้อง ทิพย์ โฮม และ ครูหนุ่ย !!!!

รู้ไหมครับตอนเราฝึกฝนวิธีเอาตัวรอด Mindset วิธีคิด และ Skillset ทักษะในการฝึก มันไม่มีวิธีทางลัดเลยที่เราจะฝึก ทักษะเป็นสิ่งเดียวที่เราต้องฝึก เหมือนกับเราเพิ่มกล้ามเนื้อเวลาเราออกกำลังกายเลยครับ สมองก็เหมือนกัน ต้องฝึก ฝึก ฝึก ฝึกคิด ฝึกสงบนิ่ง ฝึกสติ

ตอนที่เราลงไปใต้น้ำนั้น ตอนเราว่ายปกติมันก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ธรรมชาติ แต่พอเราลงไปในน้ำพร้อมมีอุปกรณ์พะลุงพะลัง พร้อมถังดำน้ำ ตีนกบ สายอะไรอีรุงตุงนัง กับเหตุการณ์ของผมครั้งแรก ผมรู้สึกเหมือนผมเป็นยอดมนุษย์ใน Marvel Super Hero อะไรซักอย่างเลยครับ

ตอนเรายังลอยอยู่ในน้ำไม่คล่องแรกๆ เราก็ยังบังคับตัวเราไม่คล่องหรอกครับ แต่พอลองจินตนาการว่าเราเป็นลูกโป่งแล้ว มันก็เริ่มจะชิน หลังจากลอยจนได้ที่ผมก็เริ่มจินตนาการว่าผมเป็นแมวน้ำ หรืออาจจะไปโลมาอะไรซักอย่าง เพลินมากๆ ครับ เหมือนเราอยู่ในอวกาศ หรือเราอยู่ในอีกโลกนึงเลย

ครูหนุ่ยบอกว่ากีฬาดำน้ำ เป็นกีฬาของคนขี้เกียจ ถ้าเรายิ่งไปเร่ง ยิ่งไม่เป็นผลดี ซึ่งจริงๆ แล้วไม่เป็นผลดีจริงๆ ครับ ถ้าเราปล่อยให้ชิวๆ ไป เนียนๆ ลอยๆ ช้าๆ เรื่อยๆ อยู่กับความเงียบและก็ความคิดตัวเราเอง นี่มันสุดยอดเลยนะครับ




ในวันที่ 3-4 ผมไปสอบดำน้ำที่พัทยา เกาะสาก ไปทั้งหมด 4 ไดรฟ์ ออกทะเลแล้วนึกถึงเสด็จเตี่ยกรมหลวงชุมพร ทุกครั้งที่ไปทะเลผมจะระลึกถึงอำนาจบุญบารมีของเสด็จเตี่ยให้คุ้มครองช่วยให้เดินทางปลอดภัยนะครับ เพราะผมเรียนจบจาก พพ.

ตอนโดดลงน้ำจริง นี่มันตื่นเต้นไปหมดเลยนะครับ มันสนุกมาก อะไรที่แปลกๆ และท้าทาย สำหรับผม เป็นเรื่องที่สนุกมากๆ เลยนะครับ ในหัวนึกถึงภาพฉลาม ปลาวาฬ ปลาโลมา ปลาโน่นนี่นั่นบลาๆๆๆๆๆ เต็มหัวไปหมด ซึ่งจริงๆ แล้วไม่มีอะไรเลยครับ

ใต้ทะเลที่นี่ไม่ใสมาก แต่พอเป็นการดำน้ำในทะเลครั้งแรกก็ทำให้ผมตื่นเต้นไม่น้อย ใต้นี้ในไดร์ฟที่สอง ของวันแรกมีอะไรให้เราเห็นแปลกตานิดหน่อย เวลาลงไปต้องคอยเคลียร์หู และค่อยๆ ไต่ตามเชือกลงไป ไม่เกิน 8 เมตร ซึ่งเราลงไปทำ Skill กับใต้น้ำ และสอบเบื้องต้น













หลังจบวันแรก กลับมาที่พัก เราก็เพลียกันและ ผมขับรถไปหาเพื่อน ที่มาพักที่พัทยา ไปชิวเบียร์หน่อยๆ ครูหนุ่ยก็เตือนแล้วว่าอย่าดื่มเยอะ เพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้รู้เรื่อง แต่ผมก็ลืมไปเลยเผลอซัดเบียร์ไปเยอะเหมือนกัน ปรากฏว่าอีกวันนึงรุ้เรื่องเลยครับ พอเช้ามา ทานข้าวไปปั๊บ แฮ้งค์นิดๆ ดันซัดกาแฟอีก พอลงน้ำไดร์ฟแรกเท่านั่นแหละครับ

ผมได้เรียนรู้ทันทีว่า เวลามาดำน้ำ ไม่ควรดื่มเยอะเกินไปจริงๆ ครับ คอมันแห้ง แถม Oxygen ที่เราหายใจทำให้ร่างกายเราขาดน้ำอีก ครูบอกให้ดื่มน้ำบ่อยๆ ผนวกกับกินกาแฟแล้วบีบหัวใจ โอ้วแม่จ้าววววว ... ใต้น้ำนั่นมันช่างแย่ๆ จริงๆ สำหรับอาการแบบนี้ ถ้าเราซี้ซั้วเราอาจจะหายไปอีกโลกนึงก็ได้ 555

แต่ว่าไดร์ฟ 3-4 สนุกครับ โดยเฉพาะไดร์ฟ 3 น้ำโคตรแรง เหมือนมีพายุ แต่เป็นพายุใต้น้ำ ผมเคยโดนหลอกเรื่องหอยเม่น ผมกลัวมาก ตอนลงไปแรกๆ แต่ครูบอกว่ามันไม่น่ากลัว หอยเม่นมันก็คล้ายๆ มอนสเตอร์อะไรซักอย่างที่ตัำดำๆ มีก้อนกลมๆ คล้ายๆ ลูกกะตา เหมือนมันมองเราตลอดเวลา ตอนลงไป เจอน้ำพัด เจอดงหอยเม่น ผมนี่สแครี่มูฟวี่เลยครับ เจอหอยเม่นเป็นดงพญาไฟเลย ภาพที่ผมจินตนาการ ภาพในหัวผมคือ เคยเล่นเกมส์มาริโอ้กันไหมครับ ตอนมาริโอ้กระโดดผิดแล้วเจอเม่น หรือเจอหนามแหลมแทงครับ ตายทันที 555 ขาผมนี่ยกขวิดบวกแรงน้ำ เฮ้อ...บวกไอ้อาการที่เล่าให้ฟังคือ แฮ้งค์+กาแฟ เลยได้ประสบการณ์ที่สุดยอดครับ

ไอ้ที่ผมถ่ายกับป้ายรอบนึ้ไม่ได้เกี่ยวกับงานหรอกครับ แต่ผมติดมาเพราะผมชอบ ผมอยากให้หลายๆ คนที่ชอบได้มาอยู่ตรงนี้เหมือนๆ กันกับผม คนที่มาดำน้ำด้วยกันเหมือนผ่านสงครามอะไรซักอย่างด้วยกันมาเลยครับ กลายเป็นสายสัมพันธ์ที่ดีเหมือนนักรบผ่านศึกเลยครับ เกาะที่เพื่อนๆ เห็นคือ เกาะแน่นๆ นะ ไม่งั้นน้ำพัดปลิวแน่ 555 ขำขำนะครับ เกาะแถวๆ นี้ค้ือเกาะสากครับ




สำหรับไดร์ฟสุดท้ายผมพักขึ้นมา ผมเป็นโรคท่อรั่วครับ พอดื่มน้ำมากๆ แล้วมันเหมือนท่อมันไหลลงเลย ต้องรีบเข้าห้องน้ำ ไม่กล้าทำลายท้องทะเลด้วยการฉี่ลงไป จริงๆ แล้วให้ฉี่ในทะเลมันฉี่ไม่ออกครับ 555 เลยต้องมาฉี่บนเรือ ไดร์ฟที่สี่ ก่อนจบ เป็นไดร์ฟที่ผมจำไปจนวันตายกับการดำน้ำแรกของผม รู้ไหมว่าหลังจบไดร์ฟสุดท้าย พวกเราเจออะไร เราเจอเจ้าสองตัวนี้ครับ ผมขึ้นน้ำมาถอดเครื่องช่วยหายใจออก พอเจอเจ้าสองตัวนี้ ผมคว้าฟินได้ ผมกระโดดว่ายเข้าไปหาเลยครับ






โอ้วแม่สาวน้อย นี่มันตัวอะไรเนี่ย มันค่อยๆ ว่ายเข้ามาเป็นคู่ โอ้วพระเจ้า ผมรู้สึกเหมือนผมอยู่ในที่ไหนซักที่ มันดูอันตรายมาก
โอ้วแม่สาวน้อย ดูตัวและขนาดของมันซิ โอ้วววว... มันมหัศจรรย์มากเลย 555 เลียนแบบพี่โน๊ต ไอ้แบกิล

ผมว่ามันเป็นอะไรที่สุดเลยครับ มันหาซื้อไม่ได้ตามคลองถม หรือหาไม่ได้ตามห้างสรรพสินค้า ผมว่ายลงไปผมได้ยินเสียงมันคุยกันด้วย มีเพื่อนผมเล่าให้ฟังว่าโลมา เป็นสัตว์ที่ชอบมาเล่นกับคน แล้วมันมาเล่นจริงๆ ครับ นี่มีพี่อีกกลุ่มจับภาพมันไว้ได้ เป็นสองตัวสีชมพูเลย น่ารักมาก เพื่อนผมบอกว่าโลมาเป็นสัตว์ที่ต้องการมีอารมณ์ทางเพศตลอดเวลา ไม่รู้อันนี้จริงๆ รึเปล่านะครับ แต่ผมว่ามันน่ารักดี แล้วมันว่ายน้ำมาเป็นคู่ด้วยครับ ผมกระโดดไปหามัน มันมาว่ายใต้ขาผมด้วย ฟิวนี้ผมบอกไม่ถูกเลยครับ ว่ามันเป็นความรู้สึกยังไง กราฟความฟินนี่พุ่งปรี๊ด ทะลุปรอทเลย

ครูหนุ่ยกับคนในเรือบอกว่า ปกติมันจะไม่ค่อยมาที่แถวๆ พัทยานี่เท่าไร ไม่ค่อยได้เจอหรอกครับ รู้สึกว่าเป็นโลมาเผือก พอมาเล่นกับคนแป๊บนึงมันก็ค่อยๆ ว่าย ครูยังบอกด้วยนะว่านักเรียนรุ่นนี้โชคดีมากที่ได้เจอเจ้าสองตัวนี้ ผมถ่ายคลิปวีดีโอไว้ด้วยแต่ผมไม่รู้เอาไปไว้ไหนซะแล้ว เสียดายมากๆ ถ้าเจอเอาไว้จะ Upload ให้เพื่อนๆ ได้ดูนะครับ

ก่อนจะจบวัน เราก็ได้ส่งรายละเอียดและได้บัตรดำน้ำชั่วคราว มีการทำพิธีเหมือนรับปริญญาอะไรนิดนึงด้วยจากครูหนุ่ย เป็นความภูมิใจและได้แรงบันดาลใจมากๆ จากการเดินทางครั้งนี้นะครับ...






ผมได้มีโอกาสได้รับคอร์สดีๆ จาก Achiver Club ของอาจารย์บี คงเกียรติ หิรัญทรัพย์นะครับ มีครั้งนึงมีวิทยากรคือคุณเรือรบนะครับ ประวัตินิดนึงสำหรับคุณเรือรบ ชื่อเดิมของเค้าคือคุณอ๊บ แต่นามปากกาของเค้าคือเรือรบนะครับ พี่เค้าได้เปิดคอร์สสอนการเขียนนะครับ และก็เป็นคนที่ได้ผลลัพธ์จากการเขียนนะครับ มันคือการฝึก สำหรับใครหลายๆ คนที่รักการเขียนนะครับ เขียนไปเถอะครับ พี่เรือรบบอกว่า ทุกตลาดมีผู้อ่านของมันอยู่นะครับ ปัจจุบันพี่เรือรบมีรายได้จากการเขียนหนังสือนะครับเป็น x,xxx,xxx หลักเลยทีเดียวนะครับ ไม่น่าเชื่อว่าการที่เค้าค่อยๆ เขียนเรื่องราวไปเรื่อยๆ จะสามารถสร้างเป็น Passive Income ได้จริงๆ

ส่วนตัวผมตั้งมั่นจากความรักในการเดินทางและอยากถ่ายทอดออกมาผ่าน Pantip และเว็บไซด์ของผมเองนะครับ ฝึก ฝึก ฝึก ครับ อาจารย์บีสอนเอาไว้
ยิ่งผมรู้สึกว่าผมได้พัฒนาทักษะในการเขียนหรือเรียบเรียง และได้สร้างแรงบันดาลใจ ผ่านตัวอักษร มันมีความสุขจังเลยครับ ทุกครั้งที่ผมมีเรื่องไม่สบายใจ มีเรื่องเครียดๆ ผมจะหลับตาแล้วนึกถึงเวลาที่เราได้ไปเที่ยว หรือไปทำกิจกรรมแปลกๆ

เมื่อก่อนผมจะพาล อ้างบ่น โทษโน่นนี้นั่นไปเรื่อยๆ แต่ปัจจุบันผมอ่านหนังสือของพี่บอย พี่บัณฑิต แนวคิดจาก พี่บี คงเกียรติ ผมเปลี่ยนมาเป็นขอบคุณเหตุการณ์เหล่านั่นแทน เหมือนสับสวิตช์ไฟจากขั้วลบให้กลับมาเป็นขั้วบวก มันดึงดูดเรื่องดีๆ เข้ามา และคนดีๆ เข้ามา เหตุการณ์ดีๆ เข้ามานะครับ เก็บเป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ เหมือนตอนเราดูโดราเอม่อนนะครับ ผจญภัยไปเรื่อยๆ ผมว่ามันสนุกและท้าทายดี

เรามาช่วยกันเปลี่ยนแปลงและเป็นแสงสว่างดวงเล็กๆ สีสวยๆ ให้ประเทศเรากันนะครับ ทริปในฝันเราสร้างขึ้นมาเองได้ครับ มีประสบการณ์ดีๆ ก็อย่าลืมมาแบ่งปันกันนะครับเพื่อนๆ

แบ่งปัน...ประสบการณ์ดีๆ จาก ppantip.com ขอบคุณ ppantip.com ด้วยนะครับ
http://travel.theconnectionthailand.com
1-2.8.2558
@MinInspire