สวัสดีครับ ท่านผู้อ่าน ผมไม่รู้จะระบายยังไง กับใครดี   มันเป็นความรู้สึกแบบ หน่วง อารมณ์แบบงงๆ ทำไมหว่า ทำไม ทำไม และ ทำไม
ขอใช้พื้นที่ระบายนะครับ

เข้าเรื่องเลย ผมเลิกกับแฟนเก่ามานานแล้วละ ไม่คุยไม่ติดต่อไรกัน จบกันแบบไม่ดีด้วย 4-5 ปีแล้ว ต่างคนต่างมีชีวิตของตัวเอง จนฟ้าดินเล่นตลก กลับพาให้เรามาพบกัน เพียงเพราะ เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ให้ตายเถอะ ผมคิดว่าเออ  เราก็อยากเจอเพื่อนชายเก่าๆ (เป็นเพื่อนเที่ยวที่มีทั้งชายหญิง) กวนทีนกันแบบวันวาน ช่วงแรกที่เจอ ผมนี้ไม่คุยเลย หน้าสักนิดก็ยังไม่มอง ด้วยเหตุการณ์ มากมาย เราเจอกันบ่อยขึ้น งานไหนผมเลี่ยงได้เลี่ยงเลย  ไม่อยากเจอ

เพราะเจอกันบ่อย ผมเลยคิดว่า เออ มันก็อดีต จะอะไรมากมาย ก็เริ่มรู้สึกเฉยๆ ถามสารทุกข์สุขดิบบ้างตอนเจอกัน
สักพักเธอเริ่มเข้าถึงบ่อย มีปัญหาชีวิต ที่ปรึกษาใครไม่ได้ ก็โทรมา มีปัญหากับแฟนก็โทรมา ทะเลาะกันก็โทรมาเล่า ผมก็ฟังๆไป ร้องห่มร้องไห้ นู้นนี้นั้น
บอกตรงๆไม่ได้อยากรู้เลยเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แต่ก็นะ แม่__งโทรมาร้องไห้ จะตัดพ้อต่อว่าก็กะไรอยู่ คนรู้จักกัน


เห้ออออ ไม่รู้สิครับ มีใครมีประสบการณ์คล้ายผมบ้าง อยากรู้ว่าปรับตัวยังไง มันยากนะแบบ ผมยังจำตอนที่เราด่ากันหยาบๆได้เลย เมิ__งจำไม่ได้เหรอวะ

เอาจริงๆ เราเจอกันได้นะ แต่ไม่ได้อยากรู้เรื่องราวความรักของเธอเป็นอะไรยังไงหรอก

ปล.  ถ้าเกิดเธออ่านแล้วรู้ตัวมีไรก็ปรึกษาคนอื่นบ้างก็ได้ เราให้คำปรึกษาไม่เก่ง โชคดีคร้าบบบ  

พอแระแค่นี้
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบ