เรื่องเกิดที่ธนาคารสรชมพู หลังวันเด็กมาอาทิตย์นึงคะ ทีแรกกะจะเอาไปฝากวันเด็กแต่คนเยอะ เลยเอามาฝากวันหลังดีกว่า

ด้วยความที่เราเข้าใจและหวังดีกับเหรียญกองเพนิน กลัวพนักงานนับเมื่อย เราก็อุตส่าห์นับเป็นกองๆ เหรียญบาทกองละ10เหรียญ เสร็จแล้ว

เราจึงเอง"สก็อตเทปใส"มาพัน เพื่อให้มันเป็นกองๆจะได้ไม่นับยาก

ไอ้เราก็หวังดีเกินไป พอไปถึงวางถุงที่ใส่เหรียญลงบอกจะเอาเงินมาฝากแต่เป็นเหรียญนะคะ   พนักงาน(น่าจะเป็นเด็กฝึกงานเพราะใส่ชุดเหมือนชุดนักศึกษา) มองที่ถุงแล้วทำถอนหายใจไปเฮือกแล้วหยิบถุงเหรียญออกมา เมื่อเธอมองเห็นเหรียญที่ติด"สก็อตเทปใส"ที่พันเหรียญอยู่ ก็ลงถุงเงินดังตุ๊บ!! แล้วเรียกเพื่อนมาช่วยกันนับ  ระหว่างนับก็บ่นๆว่า สก็อตเทปมันแกะยากๆ  น้องเค้าได้เดินหายไปหลังเค้าเตอร์  แล้วกลับออกมาพร้อมผู้หญิงคนหนึ่งที่ใส่ชุดยูนิฟอร์มของธนาคาร

พอเธอเดินมาถึง เอามือรวบๆถุงเงิน แล้วบอกว่า "น้องคะพี่ไม่ขอรับเงินนี้นะคะ....เพราะมันติดสก็อตเทปมา เครื่องนับเหรียญพี่พังเพราะสก็อตเทปนี่แหละค่ะ น้องเอาไปให้เซเว่นนะคะ แบบนี้เค้ารับ เค้าชอบ แต่พี่คงต้องขอไม่รับเงินที่ติดสก็อตเทปแบบนี้มานะคะ"

ตอนนั้นเราหน้าชามาก  เธอพูดเสียงดัง แล้วคนที่มาใช้บริการก็เยอะ บอกเราดีๆก็ได้ นี่ใช้คำพูดเหมือนเรานี่แหละทำเครื่องเค้าพัง

เราพึ่งเคยเอาเงินเหรียญไปฝากธนาคารครั้งแรก ไม่รู้จริงๆว่าเค้าไม่ให้ติดสก็อตเทปไป ด้วยเพราะหวังดีของตัวเองแท้ๆ

ก็ฝากถึงทุกคนละกันนะคะ เวลาเอาเหรียญไปฝาก ไม่ต้องติดสก็อตเทปนะคะ  เดี๋ยวเครื่องนับเหรียญเค้าจะพัง