เริ่มเรื่องก่อนเลยมันจบไปปีกว่าแล้วค่ะ แต่ที่จะมาเล่าเพราะวันนี้มีคนมาบอกว่าชอบ เลยบอกเค้าไปว่าพอก่อนนะ
เพราะช้ำใจมาหนักมากกับชีวิตคู่ เรามีสถานะหย่ายังไม่ถึงปีเลย (หย่าเดือนมีนาคม2558) เลิกกันพฤศจิกายน ปี57
แต่เพราะจดทะเบียนและคิดถึงลูกเลยพยายามประติดประต่อความสัมพันธ์กับสามี แต่ก็ไปไม่รอด ใครว่าความรักอยู่ที่คนสองคน มันไม่ใช่ค่ะ
อยู่ที่ครอบครัวทั้งสองฝ่ายด้วย กรณีของดิฉันหย่ากันเพราะทนพิษแม่ผัวไม่ไหว 5555555
เริ่มเรื่องเลยนะ ดิฉันและสามีบังเอิญมีบ้านอยู่ตรงข้ามกัน บ้านพักทหาร เพราะพ่อของเราสองคนเป็นทหารค่ายเดียวกัน แต่คนละหน่วย
ดิฉันและสามีเกิดปีเดียวกันแต่ดิฉันอ่อนเดือนกว่า เลยเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก เพราะตอนเด็กเป็นทอมบอยด้วย ไม่ค่อยเล่นกะเด็กผู้หญิงเท่าไหร่ พี่สาวก็เกิดปีเดียวกับพี่สาวสามี เป็นเพื่อนกันทั้งบ้านว่างั้น อิอิ พอดิฉันอายุ 7 ปีพ่อกะแม่เลิกกัน ดิฉันย้ายตามแม่ไปเรียนอีกจังหวัดนึงกะพี่สาว และดิฉันกลับมาอยู่กับพ่ออีกครั้งตอนมัธยมต้น สามีดิฉันมาบอกชอบฉัน  ดิฉันพูดเลยเด่วกูจะต่อยนะ (ศัพท์พ่อขุนหน่อยนะเพราะเพื่อนกัน)
หลังจากนั้น สามีก็ย้ายไปต่างจังหวัดตามแม่เค้าเช่นกัน เพราะพ่อแม่เค้าเลิกกันตอนอายุ15ปี เราก็ไม่เจอกันอีก หลังจากนั้นดิฉันก็ใช่ชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วไป
มีแฟนเป็นผู้ชาย ย้ายตามพ่อบ้างแม่บ้าง แต่ตอนมหาลัยก็กลับมาอยู่กับพ่ออีกครั้ง กำลังอกหัก หาวิธีง้อแฟนทุกทางแต่เค้าหนีเราทุกทางเหมือนกัน
ยอมรับว่าเสียใจมาก เกือบปีเลยที่ไม่ยอมมีแฟนใหม่ จนกระทั่งใกล้จบปี4. มาเจอสามีอีกครั้ง เค้ามาในรูปแบบของการขายยาไอซ์ ขอโทษถ้าไม่สุภาพ
เราก็เคยลองแล้วแต่แค่สองครั้งเพราะสมัยนั้นมันแพงมาก 2554 เค้ามาขายเรา 2,700 เต็มจี เกิดอยากเล่นเลยหาเพื่อนหุ้นตังกันสองคน
นัดเอาของกัน ตอนเที่ยงร้อนมากๆๆๆๆ นางขับมอไซค์มาเราเปิดกระจกยื่นเงินให้ เอามาดูโหทำไมเยอะมาก แอบงง แต่ต้องรอคนหุ้น อิอิ พอเพื่อนเรามา ประมานทุ่มนึง ก็พากันออกไปหาอุปกรณ์อีก พอกลับถึงห้องปรากฎว่าเป็นของปลอม สารส้มค่ะ ที่ไม่รู้เพราะเคยลองแค่สองครั้งดูไม่ออก ปรี้ดแตกค่ะ ?!?!?!?  เพื่อนกันทำแบบนี้หรอค่ะ นี่โทรไปด่าเลย -$$!(((@(:$()" สรุปคร่าวๆว่าเอาเงินกุกับเงินเพื่อนกุกลับเด่วนี้โว้ยยยยยย มันไม่วางสายแต่ไม่พูดอะไร โมโหค่ะ บอกมันว่าจะเข้าไปบอกพ่อมัน (ความจริงก็ไม่กล้านะไม่อยากให้ใครรู้เรื่องที่ไม่ดีอ่ะ แต่ขู่มัน เค้าก็เลยบอกว่าเค้าโดนเพื่อนหลอกมาจริงๆ ส่งเงินเพื่อนเค้าแล้วๆก็ติดต่อเพื่อนไม่ได้ เอ้าดูมัน เค้ารับปากว่าจะเอาเงินมาคืนอีกสามวัน โอเคเราบอกเพื่อนรอนะยู เพื่อนเราก็โอเค
สรุปว่าวันที่สามนางมาเคาะประตูหน้าบ้านตอนเช้า อุ้ยคิดในใจก็ยังดีนางทำตามสัญญา แต่ไม่ค่ะๆๆๆๆๆๆๆๆ นางมายืนร้องไห้ บอกว่าตำรวจตามจับนาง พ่อนางก็ไม่ให้นางเข้าบ้าน เอ้าเงินเราอ่ะ เด่วค่อยก่อนได้มั้ยช่วยเค้าก่อนขออาศัยบ้านหลบตำรวจแปปป. เราก็เชื่อค่ะสงสารเพื่อนให้เค้ามาอยู่ในบ้าน ต้องบอกก่อนว่าพ่อเรานานๆจะเข้ามาบ้านพักทหารเพราะเค้าไปอยู่กะแม่ใหม่อีกอำเภอนึง. โอเค อย่าลืมเงินกุหละเพื่อนกุหุ้นด้วยนะ ต้องคืนนะโว้ยยยย นี่หน้าเลือด ให้เขานอนชั้นล่าง เรานอนชั้นสองคนเดียว (ตอนนั้นก็มีผช.คุยด้วยนะ อยู่กรุงเทพเป็นเด็กแถวบ้านแม่เรา แต่เค้าไปอยู่กับแม่เค้ากทม.) เราก็คุยโทรศัพท์กะเล่นเกมผ่านเฟสกันทุกวัน ก็ไม่เคยลืมแฟนเก่านะ ก็ยังไม่เปิดใจเต็มที่นะ แต่ก็ดีกว่าอยู่คนเดียวป้ะ?
กลับมาโฟกัสที่อดีตสามี สรุป อาทิตย์นึงก้อแล้ว นางไม่ยอมกลับบ้าน ทุกครั้งที่เราออกไปเรียนหรือไปไหนก็ตามนางจะพาเพื่อนนางมาเสพยาบานเราอีก ดูมันทำ เงินทวงก็ไม่ได้ ควักเงินส่วนตัวคืนเพื่อนไปตามระเบียบเห้อ ชีวิตบัดซบ  ยิ่งกว่านั้น สามอาทิตย์แล้วนางก็ไม่ยอมไปไหน แล้วมีวันนึงเราเมากลับมาจากเที่ยวกลางคืนกะเพื่อนที่มหาลัย นางนั่งร้องไห้ เราถามว่าเกิดอะไรขึ้น นางบอกนางรักเรา ตั้งใจมาจีบเรา แต่เราไม่สนนางวันๆคุยกะเด็กกรุงเทพอยู่ได้ กูหึงนะโว้ย เอ้า!?!?!?!?  อึ้งค่ะ แต่ตอบกลับนางว่าไงรู้มั้ย กุไม่เคยคิดกับมากกว่าคำว่าเพื่อน สรุปตำรวจไม่จับแล้วใช่ป้ะ เชิญค่ะ เพราะพ่อกุเริ่มรุ้แล้วว่ากุอยู่กะ พ่อกุเป็นห่วงกุ เชิญเถอะกุขอร้อง นางใส่ผ้าใส่ถุงดำแล้วหายไป,,,,,,,,,,,, คินนั้นประมาณตีสี่ ไม่รู้ทำไมนะนอนไม่ค่อยหลับ อาจจะชินกะการมีเพื่อนมาอยู่หรือเราก็อบหวั่นไหวกะนาง ......   สรุปนางหายไปจนกระทั้งเย็นในวันนั้น นางกลับมาใหม่พร้อมแผนเดิม กุไม่มีที่ไปกุสัญญาจะไม่วุ่นวายกับ จะคุยกะใครกุจะไม่ยุ่ง ถ้าตำรวจไม่ล่ากุๆคงไม่กลับมาหรอก (สรุปบ้านใครว่ะ)  เออได้ อีกข้อนึงห้ามเอาเพื่อนเข้าบ้าน ห้ามเล่นยาในบ้านเด็ดขาด นางรับปาก
หลังจากนั้นอีกเดือนนึง เราทั้งคู่ใช้ชีวิตคนละชั้นของบ้าน นางก็ไม่เคยเข้ามาปล้ำหรือทำอะไรเรานะ แต่นางจะบอกรักเราทุกวัน แอบหวั่นไหวนะ แต่ท่องในใจไม่เอานางเด็ดขาด อนาคตอยู่ไหนก็ไม่มี ถึงแม่เค้าแต่งงานใหม่กับคนรวยแล้วแต่แม่เค้าไม่เคยส่งเงิน แม้แต่บาทเดียวถ้านางยังเล่นยาอยู่ คบกับนางมีแต่ภาระ ค้านในใจมาตลอด จนเกือบๆสองเดือนผ่านไป เราเดินไปร้านค้าแถวบ้าน(ปกติซื้อ7-11หน้าค่ายเลยไม่รู้เรื่องราวคนในค่ายเลย)  สรุปร้านค้าถามเราว่าเป็นเมียไอนี่จริงหรอ มันบอกเค้าทั้งๆค่ายทหารมาเกือบ2เดือนแล้ว ปรี้ดแตกค่ะ. กลับบ้านมาถามมัน นางหน้านิ่งบอกว่าใช่ แล้วไงก็กุรัก เอ้ากุเสียหายนะ ออกไปจากบ้านกุเด่วนี้เลย ส่งนไอเรื่องตำรวจบ้าบออะไรนี่โกหกใช่ป้ะ นางก็ตอบหน้าตายว่าใช่ เพราะอยากอยู่กับเรา กุรักกุทำผิดมั้ย วางแผนมานั่งๆนอนๆเพื่อเฝ้า ไม่เคยคิดจะปล้ำทั้งๆที่กูทำได้แต่กูไม่อยากทำ แล้วอ่ะวันๆคุยกับผช.คนอื่นรู้มั้ยว่ากุเจ็บ !?"ร้องไห้('"ร้องไห้:?'':":# หน้าชานะพูดเลย
แต่ใจดีสู้เสือ ก็ออกไปจากชีวิตกูเลยนะ กุไม่มีวันจะเอาจำไว้ กับกุเพื่อนกันมาตั้งแต่เกิด ก็โกงเงินกุด้วย แค้นว่ะ ถ้าตำรวจไม่จับก็เชิญค่ะ
นางไปอีกรอบนึง หายไปสามวัน ปิดเครื่องนี่เป็นห่วงหรือความผูกพันธ์ไม่แน่ใจ โทรหาเพื่อนนาง เพื่อนนางบอกหานางไม่เจอ โทรหาพ่อนางพ่อนางก็บอกไม่เห็นนางเป็นเดือนแล้ว อยู่ไม่ติดเลยคราวนี้ไม่รู้โดนจับมั้ย หรือนางไปไหน เป็นห่วงมาก เลยออกไปหานางบ้านเพื่อนคนที่โทรไปถาม สรุปนางอยู่ค่ะแต่ให้เพื่อนปิดเราไว้ และนางก็ขอตามเรากลับบ้านอีก เราก็ว่าได้แต่นางต้องรีบกลับบ้านพ่อนางนะพ่อนางเป็นห่วง
สรุปคืนนั้นกลับมาที่บ้านเราเกือบสว่างไปดื่มเบียร์กันมานิดหน่อยก่อนกลับ นางเมานิดนึง ส่วนเราก็ตึงๆๆ พอถึงบ้านเรากดโทรศัพท์บอกหนุ่มกทม.ว่าถึงบ้านล่ะนะ หันไปบอกนางให้เงียบ นางพลิกหันหลังไปแล้วสะอื้นหนักมาก เราถามเป็นอะไรอ่ะหลังจากวางสาย นางไม่ตอบเอาแต่ร้องเราเลยพลิกนางหันมาทางเรานางเลยจับเรากอด แล้วร้องไห้บอกว่าจะไม่อยู่แล้วทำใจไม่ได้ เราปลอบนางสักพักนางปล้ำเลยค่ะ.....................แล้วเราก็หลับไปพอตื่นมาเที่ยงๆได้เหนนางทำอัลไลกะโน๊ตบุคเรา OMG นางไปพิมหาผช.ของเรา เวรแล้วสิ เราแย่งมาอ่าน โห สนทนากันดุเดือด นางบอกว่าเรากะนางอยู่บ้านเดียวกันสามเดือนล้ะ มีอะไรกันเมื่อคืนไม่เชื่อโทรถามเราสิ พอเห็นขค.เรานี่หันหามือถือเลย 20+สายโทรตอนเราหลับ เราโทรกลับเค้าพูดมาเราแก้ตัวไม่ทัน นางแย่งมือถือมาคุยอีกเอ้าล่ะ นัดต่อยกันบ้างนุ้นนี่นั้น สารพัด แต่แปลกมั้ยเราไม่เสียใจที่เลิกคุยกับผช.ที่คุยกันมาห้าเดือน หรือเราจะเริ่มรักนางแล้ว?!??!?!?!  ไม่อยากคิดค่ะ แต่ก็คงแบบนั้นจริงๆ เห้อ สรุปพ่อรู้โทรมาเตือนให้เลิกกับนางเพราะนางติดยาหนักมากทางค่ายจะไม่ให้เข้าค่ายแล้ว ตอนนั้นมีเสธอายุ40มาจีบ บอกว่าจะจับนางเข้าคุกด้วย เข้ามาเตือนให้เราเลิกกัน นอกจากเราไม่ฟังพ่อและคนอื่นๆผู้หวังดีแล้ว เรากะนางออกจากค่ายทั้งคู่ไปเช่าหอในเมืองอยู่ด้วยกัน
เห้ยยยย ทำอะไรลงไปไม่รุ้ทั้งพ่อแม่ญาติพี่น้องรับเราไม่ได้เลย พี่สาวเค้าที่กรุงเทพก็ทักเฟสมาหาพี่สาวเราพูดว่า น้องกะน้องกูได้กันก็เหมือนผีเน่ากับโลงผุโหๆ. พี่สาวเราเลิกคบกะพี่สาวมันแล้วมาบอกให้เราเลิก แต่เราเลิกไม่ได้แล้วเค้าตามทุกๆๆที่ แม้กระทั้งงานแต่งงานพี่สาวแท้ๆเรายังไม่ได้ไป เค้ากลัวที่บ้านเราไม่ให้เรากลับมา เราก็อยู่กันมาเรื่อยๆ เค้าขี้อ้อนเอาใจเก่ง เตรียมข้าวปลาอาหารให้เรา เราชอบผช.เอาใจด้วยสิ ติดหนึบ เราขอร้องให้เค้าเลิกยาตลอด แต่เค้าไม่เคยทำได้ จนมีวันนึงวันที่พ่อเราไม่สบายหนัก เป็นมาอาทิตยนึงแล้ว ย้ายมาสามรพ.ก็หายสาเหตุป่วยไม่ได้ กินอะไรก็อ้วกเป็นเลือด พี่สาวเราขอร้องให้เรามาเยี่ยมพ่อหน่อยพ่อถามถึงแต่เรา เราต้องแอบหนีเค้าขึ้นรถเพื่อไปเยี่ยมพ่อที่รพ. สรุปตอนเย็นวันนั้นนางยืมรถเพื่อนขับมาเฝ้าเราหน้ารพ.  ยอมนอนหน้าห้องรับยา ส่วนเรานอนห้องพิเศษกะพ่อ พอเรามาอาการพ่อก็ดีขึ้นแต่พอตอนเช้าเราก็ต้องกลับละ นางกลัวคนเห็นนางบ้าง นุ้นนี่นั้น เราทั้งคู่ติดกันยิ่งกว่าอะไรดี จนถึงวันนึงมีสอบทหาร นางขอเราไปสอบได้มั้ย ตอนนั้นเราพิ่งจบป.ตรีใหม่ๆ หางานเท่าไหร่ก็หาไม่ได้ เราก็ว่าเอาสิดีเลย ก็เลิกยานะเด่วเค้าตรวจฉี่อ่ะมีปัญหาแน่ นางมุ่งมั่นและสัญญากับเราว่าทำให้ได้ เกือบ10ปีชีวิตเล่นยาของนางกำลังจะจบลงเพราะความรักเราช่วยไว้ อุ้ยเขินแปปปป. นางอ่านหนังสือหนักมาก อ่านแบบหลับๆตื่นๆ เพราะเลิกยาด้วย นางกลับบ้านไปหาพ่อนางพาเราไป บอกว่านางจะสอบนายสิบให้ได้ แต่ตอนสัมภาษฌ์พ่อนางต้องฝากนะ พ่อนางรับปาก นางเลยขอเราแต่งงานแบบท้าๆกัน ถ้ากุสอบนายสิบได้ต้องแต่งงานกับกุนะ กุสัญญาจะรักคนเดียวและจะไม่กลับไปเล่นยาอีก ให้โอกาสกุนะ กุไม่รู้ทำไมเหมือนกันกุนักตั้งแต่ยังเด็ก แต่ไม่เคยสนใจกุ วนนี้กุมีมาครอบครองแล้วกุสัญญาจะรักเพียงแค่ เราบอกอย่าพูดเยอะ สอบให้ได้ก่อนเถอะไม่ได้ดูถูกโว้ยยย  แต่กุว่ากุดูไม่ผิด. 5555. ก็มีความสุขนะ หลังจากนั้นเราทั้งคู่ไปเที่ยวภูเก็ตกันประมาณ4-5 วัน ก่อนนางขึ้นไปสอบ นางโทรหาทุกวัน วันละห้าหกรอบ เวลาที่อยู่ไกลกัน (ก่อบสอบนางไปอยู่บ้านแม่นางที่ภาคกลาง เพื่อเช็คประวัติ และอ่านหนังสือ) แม่นางก็โทรมาขอบใจเราที่ทำให้ลูกเค้าดีขึ้น. แอบปลื้ม อ่า นางไปสอบค่ายธนะรัชต์ ประจวบคีรีขันธ์ สรุปนางสอบผ่าน นางกลับมาหาเราอีกครั้ง ประมานสองสัปดาห์ก่อนไปฝึก โคตรมีความสุขเลย ชีวิตที่นางกำลังจะเป็นคนดี พ่อแม่เรากำลังเปิดใจรับนาง เราก็ตามไปส่งถึงที่ นางตะโกนมาว่าถ้ามีโอกาสโทรนางจะโทรหาเราคนแรก ครั้งแรกที่เราร้องไห้กับนาง เพราะเราต้องกลับบ้านพร้อมพ่อนางส่วนนางก็ใช้มือถือไม่ได้ ทรมานมาก สองสัปดาห์ผ่านไปช้ามากทรมานมาก เรากลับมาคอยนางที่บ้านแม่เพราะเรากลัวเหงาถ้าต้องอยู่คนเดียว นางไม่เคยติดต่อมาเลย อยู่มาวันนึงตอนบ่ายๆแม่นางโทรหาว่าปิดเครื่องหรือปบ่าว เราก็ว่าป่าวนะ แม่นางบอกเค้าโทรหาเราแต่โทรไม่ติดให้เราโทรกลับเบอร์นี้หน่อย เรากำลังขับรถอยู่เราจอดเลยค่ะ ใจเต้นแรงมาก น้ำตาไหลด้วย เราโทรไป มีใครก็ไม่รุ้รับ เอ้ายังไง?!?!  ขอสายคนชื่อนี้หน่อย อ่อครับแปปนึงนะเด่วผทเรียกให้ ฮัลโลมาม้าาาา ป้าคิดถึงมาม้าจัง น้ำตาพุ่งเลย ปิดเครื่องทำไม เอ้าเงียบถามก็ไม่ตอบ ป่าวเงียบนะ พูดไม่ออกดีใจป๊าเป็นไงบ้างเหนื่อยมั้ย ป๊าหายเหนื่อยแล้วครับได้ยินเสียงม็าาา คุยนานไม่ได้นะ มีคนรอคิวอีกยาวคับ มือถือพี่พลทหารที่โรงครัวนาที20 บาทคับ แล้วป๊าจะโทรหาใหม่นะป๊ารักม็านะ จอดรถร้องไห้ห้านาทีแล้วกลับบ้าน กรี้ดๆๆๆๆๆๆดีใจมาก เอ้ะทำไมเรารักเค้าทำไม ไม่จริงๆๆๆๆ แต่มันรักไปแล้วนิ้ เห้อ ช่างเถอะเค้ากำลังเป็นคนดี เชื่อสิแก (พูดคนเดียวในใจบ่อยมาก)  พ่อโทรมาหาบอกว่าบ่อนด่านนอกเค้าอยากให้ลูกหลานคนที่ไว้ใจได้ไปทำบช.  ทีที่พักให้สตาร์ทวันละ800 เค้าสอนงานให้ สนใจมั้ยแก เอาดิพ่อลูกตกงานอยู่ ก็เลยไปเริ่มงานในวันถัดไป หลังจากนั้นเค้าก็โทรหาบ่อยขึ้นวันเว้นวัน เราก็หลุดปากไปเล่าให้เค้าฟังแฟนเก่าเรากลับมาคุยด้วย คนที่เราเคยรักมาก แล้วเค้าก็บอกว่าอย่ากลับไปนะ เค้ากำลังจะเป็นคนดีเพื่อเรา เพื่ออนาคตเรา เราตกลง  ฟินนะ แล้วเค้าบอกว่าจะมาหาเรานะ หยุด6วันป๊าจะใช้เวลาอยู่กะม๊าให้นานที่สุดเลย  แต่เราทำงานนะเราพิ่งทำได้สามอาทิตย์เอง หยุดงานไม่ได้ ป๊าก็มาอยู่กับม๊าที่โรงแรมล้ะกันกลางวันม๊าทำงานกลางคืนเราอยู่ด้วยกัน เคนะ
เด่วมาต่อนะ