เรื่องเกิดจากสดๆ ร้อนๆเมื่อกี้เลยค่ะ เราทะเลาะกับพ่อแม่ ทะเลาะหนักมากๆจนพังข้าวของในบ้านหลายอย่าง เราก็เหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไปที่อยากมีเวลาส่วนตัว มีเวลาให้เพื่อน เราเป็นเด็กกิจกรรมค่ะ ชอบทำกิจกรรมมากก แต่พ่อแม่เราค้านค่ะ แม่บอกว่า กิจกรรมได้แต่เรียนไม่ได้ก็ไม่มีประโยชน์ ซึ่งในความคิดของเรา เราคิดว่า คนเรามีดีไม่เหมือนกัน เราเป็นคนชอบเข้าสังคม ชอบพบปะเพื่อนฝูง ชอบเที่ยว ชอบเล่น แต่แม่เราเป็นคนตรงข้ามกันเราหมดเลยค่ะ แล้วประเด็นอยู่ที่ว่า ปกติพ่อเราเป็นคนใจเย็นมาก ซึ่งเวลาพ่อโกธรก็คงรู้หล่ะค่ะว่าจะรุนแรงแค่ไหน แต่เราเป็นลูกพ่อนะ เพราะพ่อใจดี ไม่ขี้บ่นเหมือนแม่ แล้วแม่เราเป็นคนชอบพูดยุให้พ่อเราโมโห แบบถ้าบ่นเรื่องเรานี้แล้วก็จะบ่นวนอยู่นั้นหล่ะค่ะ พูดแล้ว พูดอีกแล้วเริ่มใส่สี ใส่ไข่ ให้ดูรุนแรง พอพ่อเราฟังมากๆก็รำคาน โมโหและจะด่าเรา ตีเรา แล้วแม่จะค่อยมาห้ามพ่อ เหมือนตัวเองเป็นนางเอก เข้าเรื่องเหตุการณ์เลยค่ะ วันนี้ม๊าบ่นเรื่องเราหล่ะค่ะ จนป๊าโมโห โมโหเเรงมาก พ่อตีเรา เอาไม้กวาดฟาดเราแรงมาก โยนเก้าอี้ โยนเข้าของใส่เรา จนเราคิดว่าเราเป็นลูกเก็บมาเลี้ยงด้วยซ้ำ เพราะ ตอนนั้นเราเคยทะเลาะกับแม่ แม่เราพูดว่า จะบอกไรให้นะ ที่มีเธอมาเป็นลูกทุกวันนี้ก็เพราะชั้นไม่ได้ตั้งใจ ชั้นทำแค่ความสนุก คือเราได้ยินงั้นเราช็อคมาก เราแบบฝังใจ จดคำพูดนั้นมาตลอด จนพี่ชายแท้ๆเราบอกว่า อย่าไปคิดงั้น เขาก็พูดตามอารมณ์ ถ้าเป็นงั้นจริง เขาไม่หาโรงเรียนดีๆ มีบ้าน มีรถ ให้อยู่หรอก เราเลยเลิกคิดแบบนั้น แต่มาวันนี้สิ่งที่เราเลิกคิดในวันนั้นมันกลับมา ในตอนขณะที่พ่อเรายกเก้าอี้ขว้างใส่ เราตะโกนออกมาว่า ไอ้ ยย แล้วกรี๊ดแรงมากเหมือนเรากำลังเป็นบ้า คือเรากดดันมาหลายเรื่องมาก แล้วเราก็ตะโกนถามแม่ว่า สะใจไหม สะใจพอยังที่ให้เป็นแบบนี้ พอเราพูดจบพ่อเราก็ขว้างเก้าอี้ใส่ แล้วเดินไปหยิบมีดในห้องครัวจะมาฟันเรา เรากรี๊ดแรงมาก วิ่งเข้าไปหลบในตู้เสื้อผ้า แล้วแม่ก็ค่อยมาห้ามพ่อเรา คือเราไม่เข้าใจแม่ รู้ว่าทุกครั้งแท่เราก็เป็นงี้ เราพยายามเข้าใจมาก แต่เราก็ไม่เคยเข้าใจได้เลยว่าทำไมต้องทำแบบนี้ คือเอาตรงๆเราอายุแค่ 17-18 เราต้องเจอเรื่องมากมายให้แบกรับขนาดนี้เลยหรอ ภายนอกครอบครัวเราดูอบอุ่นมาก มีทุกอย่าง บ้าน รถ เงิน ที่เรียนดีๆ แต่ทำไมภายในมันเน่าเฟะขนาดนี้ ตอนนี้เราไม่อยากอยู่บ้านเลย อยากไปไหนไกลๆ อยากตายเลยด้วยซ้ำ เห้ออออ เราหมดที่จะระบายจริงๆ จะเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้ เราจึงขอแค่พื้นที่ระบายเฉยๆพอ ขอบคุณที่รับฟังเรานะ
**** ถ้าเขียนผิดไง ขอโทษนะคะ **** แท็กผิดก็ขอโทษด้วยค่ะ