ยามที่ รวีสาดส่อง .............................. มองเห็นละออง
น้ำค้างเกาะอยู่ปลายใบ


รุ่งเช้า วันอันสดใส .............................. ตรึงตราหทัย
ดังเช่นที่เคยใฝ่ฝัน


ดอกไม้ อื่นใดร้อยพัน .......................... เอนกอนันต์
มิอาจจะเทียบเปรียบเปรย


จักหา คำมาเอื้อนเอ่ย ............................ กลีบบางเริ่มเผย
ชวนเชยเหล่าภมรมา


น้ำหวาน อันจักชักพา ............................... ยามนี้ผกา
เจ้าช่างน่าชิดเชยชม


ไม่เกรงแม้วันฝนพรม................................ ปะทะสายลม
ยังคงยืนหยัดท้าทาย


ข้าหลงพะวงมั่นหมาย ............................... มิเคยจะคลาย
กระซิบเพียงเจ้าให้รู้



ชื่นชมเพียงพวงชมพู .................................. กาลเปลี่ยนฤดู
ใจอยู่คู่ตราบนิรันดร์




ขอบคุณสำหรับภาพงามๆ ของพี่อ๋า วนารักษ์

.....................................................................................................

แรงบันดาลใจการเขียนร้อยกรองของปอมคราวนี้มาจากภาพถ่ายสวยๆของพี่อ๋าที่มอบให้ปอมในช่วงปีใหม่ค่ะ

ปอมหวังว่าพี่ๆ เพื่อนๆ คงชอบกระทู้คราวนี้นะคะ