♥♥ หนึ่งวันอันงดงาม ♥♥

เมื่อรถแห่งพระอาทิตย์เริ่มติดเครื่อง
จันทร์จึงเริ่มลางเลือนเสมือนฝัน
ยามนี้ดอกไม้บานดุจประชัน
ภมรร่อนแข่งขันบินไปมา

หมู่นกกาส่งเสียงร้องขับขาน
มองเห็นวาฬพ่นน้ำแสนหรรษา
ท้องทุ่งมีสายลมช่วยพัดพา
เกษรของดอกหญ้าขจรไกล

แสงแดดอ่อนสะท้อนน้ำค้างงาม
ยลทุกยามดุจมณีที่สดใส
เริ่มเหงื่อตกว่าจะลงอย่างไร
นานนานที่จึงได้มาเขียนกลอน

พอยามบ่ายพระพายก็เริ่มพัด
ที่นอนจัดนอกชานพร้อมวางหมอน
ถ้าไม่ชอบจะเปลี่ยนเป็นเปลไกวนอน
ตื่นมามีขนมป้อนให้สุขใจ

หลังฝนโปรยจะมองเห็นรุ้งกินน้ำ
เมฆสีดำกลั่นตัวมาฟ้าสดใส
ครั้นพอเมื่อทินกรเจ้าลาไกล
แขวลัยยามนี้ที่ตรึงตรา

แม้วันใดไร้สิ้นซึ่งวิธู
ฑิฆัมพรยังดูสว่างจ้า
ทุกพื้นที่ดารดาษด้วยดารา
ค่ำคืนแห่งเวลา . . . . มาทักทาย

++ ถุงมืออวบๆ ++