ออกตัวไว้ก่อนเรยว่า ผมเองก็ข้าราชการเหมือนกัน
แต่เป็นข้าราชการตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง รับราชการมา 18 ปี
เห็นมาหมดและพอจะรับรู้ได้ว่า ว่าเขาโกงกันยังไง โกงอย่างไรถึงไม่ต้องถูกจับได้
คนทำอาชีพราชการถ้าพ่อแม่ไม่รวย หรือตัวเองทำธุรกิจอย่างอื่นด้วย
แล้วบอกว่า.. เอาแค่มีอยู่มีกินมีบ้าน มีรถ มีที่ดิน มีเงินฝากนิดหน่อย
และบอกว่าไม่มีหนี้ ..ทรัพย์สินต่าง ๆ  ที่มีคืออดออม เก็บหอมรอมริบมา
อมพระมาสัก 10 วัดผมก็ไม่เชื่อครับ  

ยิ่งพวกตัวโต ตัวใหญ่ เงินเดือนเยอะขนาดใหน ระดับปลัดกระทรวง
ระดับอธิบดีเงินเดือนก็ไม่เกิน 7 หมื่นกว่า
รวมเงินประจำตำแหน่ง ตีให้อย่างมากก็ไม่เกินแสนหรือแสนต้น ๆ
แล้วคนพวกนี้เป็น อธิบดี เป็นปลัดกระทรวงกี่ปีกันเชียว สูงสุดผมให้ไม่เกิน 10 ปี
บวกลบคูณหารออกมาสิ ว่ามีเงินได้เท่าไหร่เชียว แล้วเงินระดับ 10 ล้านร้อยล้าน
คนพวกนี้เอามาจากใหนหลังเกษียณ ถ้าไม่ทุจริต หรือกินสินบาท คาดสินบน
เอื้อประโยชน์ให้พวกพ้อง หรือบริษัทที่เป็นหุ้นส่วนหรือประมูลงานกับส่วนราชกการ
ข้าราชการคือวงการทุจริต คอรับชั่น ที่ใหญ่ที่สุด คอรัปชั่นยาวนาน และแนบเนียนที่สุด
ไม่ต้องไปด่านักการเมืองปาว ๆ เพื่อให้ตัวเองดูดีหรอก

นักการเมืองเข้ามาแค่ 4 ปี มันจะทุจริต จะทำอะไรมันก็เอาไปได้แค่ 4 ปี
ทุจริต หริอแหลก มาก ผลงานก็ไม่มีเพราะธทุจริตเงินไปกินหมด สร้างอะไรทำโครงการอะไรก็ไม่เสร็จ
เพราะแหลกกันหมด  ดูเสาโฮปเวลสิ สร้างกันมากี่ปี เสาโรงพักหรือ สน. ทั่วประเทศสิ

แต่ข้าราชการที่นั่งนิ่ง ๆ นั่งเงียบ ๆ ให้คุณให้โทษ ให้ความดีความชอบกับลูกน้อง
พวกนี้มันอยู่จนหัวหงอก อยู่จน 60 ปี หรือบางหน่วยงานก็ 65 ถึง 70 ปีถึงเกษียณก็มี
แค่มันโกงเอาไปปีละล้านสองล้านต่อคน ประเทศชาติ ประชาชนเสียหายเท่าไหร่  
ที่ผมพูดนิไม่ได้บอกว่าข้าราชการทุกคนโกงนะ พวกตัวเล็ก ๆ ปลาซิวปลาสร้อย
แม้อยากจะโกงก็ไม่มีโอกาสได้โกงหรอก เพราะไม่ได้ไปอยู่ในจุดที่มีอำนาจให้คุณให้โทษได้
จะเห็นข้าราชการตัวเล็ก ๆ มีหนี้สินพะรุงพะรัง เป็นปัญหาครอบครัว รายได้ไม่พอรายจ่าย
ข้าราชการส่วนตัวใหญ่ ที่โกงกินกัน จะทำเป็นระบบ มีขั้นตอน ต่อให้พ่อ สตง .ก็ไม่มีทางตรวจเจอ
ซึ่งมูลค่าความเสียหายจริง มันมีมากกว่านักการเมืองเสียอีก เพราะมันมีกันทุกกระทรวง ทบวง กรม

นักการเมืองเข้าไป ก็แค่ไปร่วมโกง ซึ่งข้าราชการขี้โกงตัวใหญ่ ๆ มันก็รู้ แต่ก็ต้องทำตาหลิ่มตาม
เพราะตัวเองก็ใช่ย่อยเช่นกัน  ข้าราชการเลว ๆ จะวิ่งเข้าหา จะอิงแอบนักการเมืองเป็นหลัก หาเงินเป็นเบี้ยล่างให้นักการเมือง
เวลา ใครจะขึ้นเป็น ปลัดกระทรวง เป็นอธิบดี ทีก็วิ่งกันให้ขาขวิด วิ่งเข้าหานักการเมือง เสนอสิ่งแลกเปลี่ยน
เพื่อให้ตันให้ตัวเองได้รับตำแหน่ง  แต่นักการเมืองที่ดี เขาก็แต่งตั้งตามความสามารถ ความเหมาะสม
ไม่รับสินบาทคาดสินบนจากข้าราชการเลว ๆ เหล่านั้น พวกระดับปลัดพอได้ขึ้นได้จ่ายแล้วก็ไปไล่เบี้ยเอากับลูกน้อง
แต่งตั้งอธิบดี อธิบดี เท่าไหร่ ผอ. รองเท่าไหร่ ผอ.หัวหน้าส่วนต่าง ๆ ต้องจ่ายเท่าไหร่  
กินต่อกันเป็นทอด ๆ เหมือนห่วงโว่อาหารประมาณนั้น

บางคนไม่ทำงานทำการ จ้องแต่จะขึ้นตำแหน่ง วิ่งหาวิ่งซบนักการเมือง นักการเมืองอยากได้อะไรก็ประเคนให้
ก็มียุคทักษิณ ที่ค่อยยังขั่วหน่อย ใครวิ่งเข้าหา จะถูกเพ่งเล็งก่อนว่า ไอ่นี้ไม่ทำงานทำงาน และคนนั้นไม่มีทางได้รับแต่งตั้ง
ข้าราชการส่วนมากเกิน 70 เปอร์เซ็นต์จะชอบทักษิณ ในการให้รางวัล การปูนบำเหน็จ แต่ก็ต้องแลกมาด้วยการทำงานที่เก่งดี มีประสิทธิภาพ
ส่วนพวกขี้เกีจจ สันหลังยาว พวกบ้าอำนาจ  พวกบ้าหัวโขลน ไม่ทำงาน ทำงานไม่เป็น จะเกลียดทักกี๊ เข้ากระดูกดำ

ระบบราชการที่ทักษฺิณปูทางไว้ ปชช ไปติดต่อราชการได้รับความสะดวกสบาย ไม่ต้องรอนาน
ได้รับการต้อนรับเสมือนไปติดต่อเอกชน กำลังจะหาไปจากสังคม
ระบบราชการแบบโบราณบ้าหัวโขลน บ้าอำนาจตอนนี้กลับมาอีกแล้ว
ทักษิณ ที่ชนะเลือกตั้งได้ทุกยุคทุกสมัยล้วนเกิดจาก ฝีมือการปฏิบัติหน้าที่ของราชการ
ที่ทักษิณประเคนให้แทบทุกอย่าง ขึ้นเงินเดือน 2 ครั้ง/ปี ปรับฐานเงินเดือนให้ไกล้เคียงเอกชน
ทำให้ ข้าราชการอยู่ดีกินดี มีคุณภาพชีวิตดีขึ้น การให้บริการประชาชนก็ดีตามไปด้วย
เป็นผล ที่ประชาชนชื่นชอบ ในการบริหาร ประชาชนพอใจ ภูมิใจ
ผลที่ตามมาทักษิณ ส่งใครลงอาสาเขาก็เอาก็เลือก เพราะเลือกทักษิณแล้ว
สามารถไปกำราบข้าราชการให้ได้  เสมือนหนึ่งว่าเป็นคนรับใช้ เป็นขี้ข้าประชาน  

วลีเด็ดที่ทักษิณพูดกับข้าราชการ  "ข้าราชการคุณคือขี้ขา้ ประชาชน เพราะรับเงินเดือนและกินเงินเดือนจากภาษีประชาชน"
ทำให้ประชาชนอยุ่ดีกินดีได้ไหม ถ้าทำไม่ได้ ผมมีงานใหม่ให้คุณทำ
เป็นที่มาของข้าราชการหัวโบราณ พวกบ้าอำนาจบ้าหัวโขลน ที่โกธรเกลียดทักกี้เท่าทุกวันนี้