:: อยู่กับก๋ง (คำคม)
คนที่ไม่เป็นระเบียบ ชีวิตจะยุ่งเหยิง คนที่ไม่รักความสะอาด จะหาความสดชื่นแจ่มใสไม่ได้ และคนที่ไม่รักความสุจริต ชีวิตจะมีมลทิน (บทที่ 1 รุ่งอรุณ ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
ไม่ต้องอายที่เป็นคนจน แต่ควรอายที่เป็นคนเลว เพราะความจนความรวยเราเลือกไม่ได้ แต่ความดีความเลวเราเลือกทำเลือกเว้นได้ (บทที่ 1 รุ่งอรุณ ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
ไม่ใช่ว่าดวงดีแล้วจะร่ำรวยได้ ก่อนจะสร้างตัวได้สำเร็จเขาจะต้องผ่านการทำงานอย่างหนักมาแล้วด้วย รู้จักหาเงิน รู้จักเก็บงำ รู้จักคิดหาช่องทางต่อทุน ฐานะของเขาจึงเป็นปึกแผ่นขึ้นมาได้ ไม่มีใครโชคดีถึงกับนอนขี้เกียจอยู่ข้างถนนแล้วเทวดาจะโยนถุงเงินลงมาให้ถังหน้าตัก...จำไว้ (บทที่ 2 พบกันที่ตลาด ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
เขาไม่อยากเป็นเพื่อนกับเราก็ตามใจเขา แต่อย่าไปโกรธหรือเกลียดชังเขา ในโรงเรียนและในตลาดเรายังหาเพื่อนที่จะคบเราอย่างจริงใจได้อีกมากมาย ขอให้เราเป็นคนดีเท่านั้น (บทที่ 2 พบกันที่ตลาด ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
ความจริงของคนคนหนึ่ง ไม่ใช่ความจริงของคนทั้งหมด (บทที่ 4 ในสำรับคนยาก ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
เรียนไปเถอะหยก คนจนต้องหาวิชาไว้เลี้ยงตัว เพราะไม่มีเงินทองไว้ให้ใช้สอยโดยไม่ต้องทำงาน ตอนเด็กทุกคนมีหน้าที่เรียน โตแล้วทำงาน...คนมีวิชาติดตัวยากนักที่จะอับจน แพ้คนยาก และไม่เสียเปรียบใครด้วย ถ้าไม่มีวิชาติดตัวเลยจะทำงานสูงๆ อะไรก็ไม่ได้ ต้องเป็นคนหาเช้ากินค่ำ ติดอยู่กับดินกับทรายตลอดชีวิต...พยายามเรียนไปเถอะหยก หมดสมองที่จะเรียนเมื่อไรค่อยหยุด (บทที่ 4 ในสำรับคนยาก ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
การตอบแทนบุญคุณทำได้หลายรูป...แต่รูปที่เหมาะที่สุดคือต้องให้สะดวกใจทั้งผู้ให้และผู้รับ (บทที่ 7 ครูบรรยงค์ ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
คนไม่ผิดผมลงโทษไม่ได้ แต่คนผิดผมไม่ลงโทษให้ได้ (บทที่ 15 ลำดวนและน้ำตาของหยก ครูบรรยงค์พูดกับศึกษาธิการอำเภอ)
สิ่งที่เราทำด้วยใจรักคือสิ่งที่ดีที่สุด ซึ่งอาจจะไม่ใช่งานที่ให้ผลประโยชน์กับเรามากที่สุด
งานที่ไม่ดีเท่าที่ควรจะตัดทางทำมาหากินของเราเอง เขาจะจ้างเราก็เพียงครั้งเดียว แต่ถ้าเราทำงานให้เขาดีๆ เป็นที่พอใจแล้ว ถึงเขาจะไม่มีงานใหม่มาให้เราทำ เขาก็ยังเต็มอกเต็มใจแนะนำลูกค้ารายใหม่มาให้เรา.. คนที่ทำงานลวกๆ พอให้เสร็จๆไป จะหากินได้รายละครั้งเดียวเท่านั้นเอง ไม่มีใครมาจ้างซ้ำสองซ้ำสามอีก
งานที่มีเวลาคิดมากๆ เวลาลงมือจริงๆ แล้วจะง่ายขึ้น
คนที่เจ้านายไม่เรียกใช้ต้องสำรวจตัวเองว่ามีความบกพร่องประการใด หรือด้อยความสามารถตรงไหน
คนที่ไม่มีการศึกษาจากโรงเรียนเป็นพื้นฐาน หากมีความพยายามความหมั่นเพียรเป็นสรณะแล้ว ก็จะสามารถหาวิชาใส่ตัวได้ เพราะวิชาชีพบางอย่างเรียนรู้ได้จากการใช้ความสังเกต การลงมือทดลองทำเอง และการทำบ่อยครั้งขึ้นเพื่อสะสมประสบการณ์ แล้วในบั้นปลายมันจะกลายเป็นความชำนาญไปเอง ความชำนาญนี้เองจะเป็นสมบัติติดตัวตลอดไป
คนที่เสียเงินซื้อของก็ต้องการของดีที่สุด เราอยากได้ลูกค้าเราก็ต้องทำงานให้เขาดีที่สุด ให้เขาพอใจที่สุด คำชมเชยของพวกลูกค้าคือพรสำหรับเรา คนที่ไม่มีระเบียบชีวิตจะยุ่งเหยิง คนที่ไม่รักความสะอาดจะหาความสดชื่นแจ่มใสไม่ได้ และคนที่ไม่รักความสุจริตชีวิตจะมีมลทิน
เขาเอื้อเฟื้อเรา เราก็ต้องตอบแทนเขา เขาจะได้เห็นชัดว่าความดีที่ประกอบขึ้นได้รับผลตอบสนองทันตา ไม่ต้องรอถึงชาติหน้า
การตอบแทนบุญคุณทำได้หลายรูปแบบ แต่รูปแบบที่เหมาะสมที่สุดคือต้องให้สะดวกใจทั้งผู้ให้และผู้รับ
น้ำใจไมตรีแลกได้ทุกสิ่งที่ประสงค์
ไม่ต้องอายที่เป็นคนจน แต่ควรอายที่เป็นคนเลว เพราะความจนความรวยเราเลือกไม่ได้ แต่ความดีความเลวเราเลือกทำเลือกเว้นได้
ไม่ใช่ว่าดวงดีแล้วจะร่ำรวยได้ ก่อนจะสร้างตัวได้สำเร็จจะต้องผ่านการทำงานอย่างหนักมาแล้ว รู้จักหาเงิน รู้จักเก็บงำ รู้จักคิดหาช่องทางต่อทุน ฐานะของเขาจึงเป็นปึกแผ่นขึ้นมาได้ ไม่มีใครโชคดีนอนขี้เกียจอยู่ข้างถนนแล้วเทวดาจะโยนถุงเงินลงมาให้ถึงหน้าตัก
เขาไม่อยากเป็นเพื่อนกับเราก็ตามใจเขา แต่อย่าไปโกรธหรือเกลียดชังเขา ในโรงเรียนและในตลาด เรายังหาเพื่อนที่จะคบเราอย่างจริงใจได้อีกมากมาย ขอให้เราเป็นคนดีเท่านั้น
ความจริงของคนๆ หนึ่ง ไม่ใช่ความจริงของคนทั้งหมด คนจนต้องหาวิชาไว้เลี้ยงตัว เพราะไม่มีเงินทองไว้ให้ใช้สอยโดยไม่ต้องทำงาน ตอนเด็กทุกคนมีหน้าที่เรียน โตแล้วทำงาน
คนมีวิชาติดตัวยากนักที่จะอับจน แพ้คนยาก และไม่เสียเปรียบใครด้วย
เราต่างก็มีหน้าที่ที่บนโลกใบนี้กันทั้งนั้น ฟ้าดินปราณีให้เกิดเป็นคน จะไปทำลายชีวิตตัวเองทำไม ไอ้ความทุกข์มันจะอยู่กับเราแค่ชั่วขณะหนึ่งเท่านั้นแหละ ไม่เนินนานไปกว่าชีวิตหนึ่งหรอก
ปากคนมันยาวกว่าปากกา ไม่ได้ต่างอะไรกับปากกระบอกปืน กลายเป็นอาวุธชั้นดีใช้ทำลายคนอื่นเขา
บรรพบุรุษสร้างรูปเคารพมาให้ทุกคนยำเกรงชาวบ้านก็เข้ามาทุกทิศ ทำบุญกันทุกวัน เคารพแต่ตัวแต่ใจไม่เคารพมันจะมีความหมายอะไร
ความดีเป็นเกียรติยศที่ทุกคนควรมี..
จริงของก๋ง คำสอนของก๋งโดนใจจริง โดนมานาน แต่ป่านนี้ยังทำไม่ได้
คนที่ไม่เป็นระเบียบ ชีวิตจะยุ่งเหยิง คนที่ไม่รักความสะอาด จะหาความสดชื่นแจ่มใสไม่ได้ และคนที่ไม่รักความสุจริต ชีวิตจะมีมลทิน (บทที่ 1 รุ่งอรุณ ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
ไม่ต้องอายที่เป็นคนจน แต่ควรอายที่เป็นคนเลว เพราะความจนความรวยเราเลือกไม่ได้ แต่ความดีความเลวเราเลือกทำเลือกเว้นได้ (บทที่ 1 รุ่งอรุณ ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
ไม่ใช่ว่าดวงดีแล้วจะร่ำรวยได้ ก่อนจะสร้างตัวได้สำเร็จเขาจะต้องผ่านการทำงานอย่างหนักมาแล้วด้วย รู้จักหาเงิน รู้จักเก็บงำ รู้จักคิดหาช่องทางต่อทุน ฐานะของเขาจึงเป็นปึกแผ่นขึ้นมาได้ ไม่มีใครโชคดีถึงกับนอนขี้เกียจอยู่ข้างถนนแล้วเทวดาจะโยนถุงเงินลงมาให้ถังหน้าตัก...จำไว้ (บทที่ 2 พบกันที่ตลาด ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
เขาไม่อยากเป็นเพื่อนกับเราก็ตามใจเขา แต่อย่าไปโกรธหรือเกลียดชังเขา ในโรงเรียนและในตลาดเรายังหาเพื่อนที่จะคบเราอย่างจริงใจได้อีกมากมาย ขอให้เราเป็นคนดีเท่านั้น (บทที่ 2 พบกันที่ตลาด ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
ความจริงของคนคนหนึ่ง ไม่ใช่ความจริงของคนทั้งหมด (บทที่ 4 ในสำรับคนยาก ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
เรียนไปเถอะหยก คนจนต้องหาวิชาไว้เลี้ยงตัว เพราะไม่มีเงินทองไว้ให้ใช้สอยโดยไม่ต้องทำงาน ตอนเด็กทุกคนมีหน้าที่เรียน โตแล้วทำงาน...คนมีวิชาติดตัวยากนักที่จะอับจน แพ้คนยาก และไม่เสียเปรียบใครด้วย ถ้าไม่มีวิชาติดตัวเลยจะทำงานสูงๆ อะไรก็ไม่ได้ ต้องเป็นคนหาเช้ากินค่ำ ติดอยู่กับดินกับทรายตลอดชีวิต...พยายามเรียนไปเถอะหยก หมดสมองที่จะเรียนเมื่อไรค่อยหยุด (บทที่ 4 ในสำรับคนยาก ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
การตอบแทนบุญคุณทำได้หลายรูป...แต่รูปที่เหมาะที่สุดคือต้องให้สะดวกใจทั้งผู้ให้และผู้รับ (บทที่ 7 ครูบรรยงค์ ข้อความนี้ก๋งพูดกับหยก)
คนไม่ผิดผมลงโทษไม่ได้ แต่คนผิดผมไม่ลงโทษให้ได้ (บทที่ 15 ลำดวนและน้ำตาของหยก ครูบรรยงค์พูดกับศึกษาธิการอำเภอ)
สิ่งที่เราทำด้วยใจรักคือสิ่งที่ดีที่สุด ซึ่งอาจจะไม่ใช่งานที่ให้ผลประโยชน์กับเรามากที่สุด
งานที่ไม่ดีเท่าที่ควรจะตัดทางทำมาหากินของเราเอง เขาจะจ้างเราก็เพียงครั้งเดียว แต่ถ้าเราทำงานให้เขาดีๆ เป็นที่พอใจแล้ว ถึงเขาจะไม่มีงานใหม่มาให้เราทำ เขาก็ยังเต็มอกเต็มใจแนะนำลูกค้ารายใหม่มาให้เรา.. คนที่ทำงานลวกๆ พอให้เสร็จๆไป จะหากินได้รายละครั้งเดียวเท่านั้นเอง ไม่มีใครมาจ้างซ้ำสองซ้ำสามอีก
งานที่มีเวลาคิดมากๆ เวลาลงมือจริงๆ แล้วจะง่ายขึ้น
คนที่เจ้านายไม่เรียกใช้ต้องสำรวจตัวเองว่ามีความบกพร่องประการใด หรือด้อยความสามารถตรงไหน
คนที่ไม่มีการศึกษาจากโรงเรียนเป็นพื้นฐาน หากมีความพยายามความหมั่นเพียรเป็นสรณะแล้ว ก็จะสามารถหาวิชาใส่ตัวได้ เพราะวิชาชีพบางอย่างเรียนรู้ได้จากการใช้ความสังเกต การลงมือทดลองทำเอง และการทำบ่อยครั้งขึ้นเพื่อสะสมประสบการณ์ แล้วในบั้นปลายมันจะกลายเป็นความชำนาญไปเอง ความชำนาญนี้เองจะเป็นสมบัติติดตัวตลอดไป
คนที่เสียเงินซื้อของก็ต้องการของดีที่สุด เราอยากได้ลูกค้าเราก็ต้องทำงานให้เขาดีที่สุด ให้เขาพอใจที่สุด คำชมเชยของพวกลูกค้าคือพรสำหรับเรา คนที่ไม่มีระเบียบชีวิตจะยุ่งเหยิง คนที่ไม่รักความสะอาดจะหาความสดชื่นแจ่มใสไม่ได้ และคนที่ไม่รักความสุจริตชีวิตจะมีมลทิน
เขาเอื้อเฟื้อเรา เราก็ต้องตอบแทนเขา เขาจะได้เห็นชัดว่าความดีที่ประกอบขึ้นได้รับผลตอบสนองทันตา ไม่ต้องรอถึงชาติหน้า
การตอบแทนบุญคุณทำได้หลายรูปแบบ แต่รูปแบบที่เหมาะสมที่สุดคือต้องให้สะดวกใจทั้งผู้ให้และผู้รับ
น้ำใจไมตรีแลกได้ทุกสิ่งที่ประสงค์
ไม่ต้องอายที่เป็นคนจน แต่ควรอายที่เป็นคนเลว เพราะความจนความรวยเราเลือกไม่ได้ แต่ความดีความเลวเราเลือกทำเลือกเว้นได้
ไม่ใช่ว่าดวงดีแล้วจะร่ำรวยได้ ก่อนจะสร้างตัวได้สำเร็จจะต้องผ่านการทำงานอย่างหนักมาแล้ว รู้จักหาเงิน รู้จักเก็บงำ รู้จักคิดหาช่องทางต่อทุน ฐานะของเขาจึงเป็นปึกแผ่นขึ้นมาได้ ไม่มีใครโชคดีนอนขี้เกียจอยู่ข้างถนนแล้วเทวดาจะโยนถุงเงินลงมาให้ถึงหน้าตัก
เขาไม่อยากเป็นเพื่อนกับเราก็ตามใจเขา แต่อย่าไปโกรธหรือเกลียดชังเขา ในโรงเรียนและในตลาด เรายังหาเพื่อนที่จะคบเราอย่างจริงใจได้อีกมากมาย ขอให้เราเป็นคนดีเท่านั้น
ความจริงของคนๆ หนึ่ง ไม่ใช่ความจริงของคนทั้งหมด คนจนต้องหาวิชาไว้เลี้ยงตัว เพราะไม่มีเงินทองไว้ให้ใช้สอยโดยไม่ต้องทำงาน ตอนเด็กทุกคนมีหน้าที่เรียน โตแล้วทำงาน
คนมีวิชาติดตัวยากนักที่จะอับจน แพ้คนยาก และไม่เสียเปรียบใครด้วย
เราต่างก็มีหน้าที่ที่บนโลกใบนี้กันทั้งนั้น ฟ้าดินปราณีให้เกิดเป็นคน จะไปทำลายชีวิตตัวเองทำไม ไอ้ความทุกข์มันจะอยู่กับเราแค่ชั่วขณะหนึ่งเท่านั้นแหละ ไม่เนินนานไปกว่าชีวิตหนึ่งหรอก
ปากคนมันยาวกว่าปากกา ไม่ได้ต่างอะไรกับปากกระบอกปืน กลายเป็นอาวุธชั้นดีใช้ทำลายคนอื่นเขา
บรรพบุรุษสร้างรูปเคารพมาให้ทุกคนยำเกรงชาวบ้านก็เข้ามาทุกทิศ ทำบุญกันทุกวัน เคารพแต่ตัวแต่ใจไม่เคารพมันจะมีความหมายอะไร
ความดีเป็นเกียรติยศที่ทุกคนควรมี..