ชีวิตเด็กปีหนึ่งนี่แอบชอบรุ่นพี่คงเป็นเรื่องธรรมดาใช่ไหมคะ เราก็เป็นหนึ่งในนั้น
รู้สึกชอบเค้าตั้งแต่ตอนรับน้องวันแรก แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรคิดว่าก็คงแค่ปลื้มแนวๆอารมณ์แบบกรี๊ดรุ่นพี่แบบที่เพื่อนคนอื่นก็เป็นกัน
แต่พอนานวันเข้า ได้เจอหน้าพี่แกเกือบทุกวัน ทำงานและกิจกรรมต่างๆด้วยกัน เพราะอยู่เมเจอร์เดียวกัน ความรู้สึกมันก็ยิ่งมีมากขึ้นเรื่อยๆ พี่คนอื่นเราคุยเล่นด้วยทักทายปกติ แต่มีพี่เค้าคนเดียวที่เราไม่กล้า ทำได้แค่สว้สดีตอนเจอหน้าแล้วก็แอบมองพี่เขา ชอบรอยยิ้ม ชอบที่พี่เขาเป็นตัวเอง แอบชอบมาจนจะจบปีหนึ่งแล้ว ยังไม่กล้าคุยอะไรเลยนอกจากสวัสดี บางครั้งก็บอกกับตัวเองว่าได้แอบรักแค่นี้ก็ดีแล้ว ได้แอบห่วงใยคอยหวังดีอยู่ไกลๆแค่นี้ก็ดีแล้ว แต่บางทีใจมันก็อึดอัดอยากบอกไป อยากไปอยู่ใกล้ๆ อยากเป็นคนคนนั้น ไม่รู้ควรจะเริ่มต้นทำยังไงดี ตอนนี้อึดอัดมากเลย😥