คือนี่เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้าผิดยังไงก็บอกได้นะคะ
คือปีนี้เป็นปีเบญจเพศของเราค่ะ เรารู้สึกเหมือนมีหลายๆอย่างมารุมล้อมและต้องเลิอก โดยเฉพาะเรื่องแฟน
ผู้ชายคนแรก : เป็นแฟนเราคนปัจจุบันค่ะ เราคบกันมา 7 ปี เขาอายุมากกว่าเรา 4 ปี เขาเป็นคนดีแต่ไม่มีอนาคตค่ะ ความรู้สึกของเราในตอนนี้ เขาเป็นคนที่ทำให้เรามองอนาคตไม่ออกหรือมองออกก็ดูจะทำเราลำบาก
สำหรับคนดีในที่นี้คือ รักมั่นคง ไม่เจ้าชู้ ปฏิบัติตัวไม่เปลี่ยนแปลง เสมอต้นเสมอปลาย พูดจาดี ดื่มเหล้าบ้าง ไม่สูบบุหรี่ รู้จักค่าของเงิน ตามใจเราทุกอย่างเท่าที่จะทำได้
ส่วนข้อเสียของเขาคือ ไม่มีความมั่นคงทางด้านการงานค่ะ ตอนเรียนเขาเป็นคนเรียนเก่งมาก เราคบกันตั้งแต่ตอนนั้น แต่พอทำงาน เราไม่เข้าใจว่าทำไมถึงอยู่ไม่ค่อยรอด เขาออกจากงานบ่อยและถี่มาก ทำงานเกิน 1 ปีแค่ที่เดียว ทำให้ไม่มีเงินเก็บสักที บางครั้งก็ตกงานหลายเดือน เราพูดอะไร แนะนำอะไรไป เขาก็บอกเราว่า...เราไม่เข้าใจเขา ส่วนฐานะทางบ้านแฟนก็ไม่ค่อยดีค่ะ แม่เค้ามีครอบครัวใหม่ น้องก็แต่งงานแล้ว เหมือนเขามีแค่เราคนเดียวเป็นที่พึ่ง ซึ่งเราก็เป็นที่พึ่งทางการเงินให้ตั้งแต่แรกๆแล้ว แต่เขาก็พยายามหาเงินมาใช้คืนจนครบนะคะ ส่วนบ้านเราก็ไม่ถึงกับรวยมาก แต่ก็เรียกว่าอยู่ดีกินดีไม่เคยลำบากค่ะ เพียงแต่เขาจะเข้า 30 แล้ว ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่างเดียว สำหรับแฟน เราเปิดตัวกับที่บ้านแล้ว แม่เราก็โอเคเพราะแม้เขาจะจนกว่าแต่ก็เป็นคนดี แต่เราพูดกับแม่ไม่ออกว่าเขาเป็นอย่างไรเรื่องงาน ส่วนพ่อไม่ค่อยชอบค่ะ เพราะเหมือนแฟนเราจะไม่สามารถดูแลเราได้ แล้วก็เราไม่ชอบนิสัยเค้าที่เราจะให้เขาทำอะไรสักอย่าง เขาจะปฏิเสธก่อนว่า...ไม่รู้หรือไม่เป็น ส่วนเรื่องที่ขัดใจมากๆก็คือ เราเป็นคนชอบเที่ยว แต่เขาจะบอกว่าไม่มีเงิน ทั้งที่เราขอเที่ยวในไทยแค่ปีละครั้ง คือเราก็พอรู้ภาระของเค้าแต่บางทีเราก็เซ็งมากๆ เราเลยไปเที่ยวกับเพื่อนหรือครอบครัวแทนทั้งในและต่างประเทศ และข้อสุดท้ายที่เขาแย่ที่สุดสำหรับเราคือ เขา...ทำแย่มากค่ะ เขาเป็นผู้ชายคนแรกของเรา แต่เราไม่เคยมีความสุขสักครั้ง ความสุขของเรื่องแบบนั้นคืออะไร เราไม่เข้าใจเลยจริงๆ เราเคยบอกแล้วว่าให้ช่วยปรับปรุงหน่อย บอกตรงๆว่าเราเจ็บและไม่ชอบ แต่เขาก็ไม่พัฒนาเลยจริงๆค่ะ
ผู้ชายคนที่สอง : เป็นคนที่เข้ามาจีบเราค่ะ เป็นคนบริษัทข้างๆ แต่เราไม่ชอบ แต่เขาก็ยังตามตื้อ บอกว่าขอคุยเป็นพี่เป็นน้อง แต่เรากลัว เพราะเหมือนเขาตามเราตลอด พอเช้าก็เห็น กลางวันก็โดนมอง เย็นก็บางครั้ง ทั้งมือถือที่โทรมา เปลี่ยนเบอร์บ่อยๆ ส่งไลน์มาตัดพ้อว่าไม่เห็นตอบกลับเลย เราไม่ชอบจริงๆเลยค่ะ พยายามนิ่งและเงียบให้มากที่สุด จนจะย้ายงานแล้วตอนนี้ เราอยากบอกเขาตรงๆมากกว่า...การเข้าหาผู้หญิงแบบนี้ ทำให้ผู้หญิงกลัว
ผู้ชายคนที่สาม : เป็นครูสอนกีฬาเราค่ะ เขาเป็นรุ่นน้องเรา 4 ปี ยังเรียนมหาลัยอยู่ แต่เป็นคนที่ทำให้เราสนใจและอยากจีบผู้ชายก่อน แต่เราเคยหยอดๆไปแล้ว เขาบอกว่ายังไม่มีแฟนและไม่อยากมีแฟน อยากอยู่คนเดียวมากกว่า แต่เราชอบมากๆเพราะมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ รู้จักหาเงินตั้งแต่ตอนเรียน ฐานะไม่ดีมาก แต่ก็เป็นคนที่ดูมีการวางแผนในอนาคตค่ะ แล้วก็เป็นคนขี้เล่น ยิ้มน่ารัก หุ่นดีและสูงกว่าเราค่ะ (แฟนเราสูงกว่าเรา 3-4 เซนต์ได้ ทำให้เราใส่ส้นสูงไม่ได้) คนนี้เป็นคนแรกที่เราอยากเข้าหาก่อน แต่คงไม่มีทางจีบติดเพราะเขาว่าเราอ้วน 55 (คือพอทำงานเราก็อ้วนขึ้นค่ะ กำลังลดอยู่ สูง 160 หนัก 55 แต่ข้อดีของเราคือขาวและหน้าตาพอใช้ได้)
สรุปคือ เราควรเลือกเป็นโสดดีไหมคะ?
ผู้ชายสามคน กับเส้นทางที่ต้องเลือก?
คือปีนี้เป็นปีเบญจเพศของเราค่ะ เรารู้สึกเหมือนมีหลายๆอย่างมารุมล้อมและต้องเลิอก โดยเฉพาะเรื่องแฟน
ผู้ชายคนแรก : เป็นแฟนเราคนปัจจุบันค่ะ เราคบกันมา 7 ปี เขาอายุมากกว่าเรา 4 ปี เขาเป็นคนดีแต่ไม่มีอนาคตค่ะ ความรู้สึกของเราในตอนนี้ เขาเป็นคนที่ทำให้เรามองอนาคตไม่ออกหรือมองออกก็ดูจะทำเราลำบาก
สำหรับคนดีในที่นี้คือ รักมั่นคง ไม่เจ้าชู้ ปฏิบัติตัวไม่เปลี่ยนแปลง เสมอต้นเสมอปลาย พูดจาดี ดื่มเหล้าบ้าง ไม่สูบบุหรี่ รู้จักค่าของเงิน ตามใจเราทุกอย่างเท่าที่จะทำได้
ส่วนข้อเสียของเขาคือ ไม่มีความมั่นคงทางด้านการงานค่ะ ตอนเรียนเขาเป็นคนเรียนเก่งมาก เราคบกันตั้งแต่ตอนนั้น แต่พอทำงาน เราไม่เข้าใจว่าทำไมถึงอยู่ไม่ค่อยรอด เขาออกจากงานบ่อยและถี่มาก ทำงานเกิน 1 ปีแค่ที่เดียว ทำให้ไม่มีเงินเก็บสักที บางครั้งก็ตกงานหลายเดือน เราพูดอะไร แนะนำอะไรไป เขาก็บอกเราว่า...เราไม่เข้าใจเขา ส่วนฐานะทางบ้านแฟนก็ไม่ค่อยดีค่ะ แม่เค้ามีครอบครัวใหม่ น้องก็แต่งงานแล้ว เหมือนเขามีแค่เราคนเดียวเป็นที่พึ่ง ซึ่งเราก็เป็นที่พึ่งทางการเงินให้ตั้งแต่แรกๆแล้ว แต่เขาก็พยายามหาเงินมาใช้คืนจนครบนะคะ ส่วนบ้านเราก็ไม่ถึงกับรวยมาก แต่ก็เรียกว่าอยู่ดีกินดีไม่เคยลำบากค่ะ เพียงแต่เขาจะเข้า 30 แล้ว ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่างเดียว สำหรับแฟน เราเปิดตัวกับที่บ้านแล้ว แม่เราก็โอเคเพราะแม้เขาจะจนกว่าแต่ก็เป็นคนดี แต่เราพูดกับแม่ไม่ออกว่าเขาเป็นอย่างไรเรื่องงาน ส่วนพ่อไม่ค่อยชอบค่ะ เพราะเหมือนแฟนเราจะไม่สามารถดูแลเราได้ แล้วก็เราไม่ชอบนิสัยเค้าที่เราจะให้เขาทำอะไรสักอย่าง เขาจะปฏิเสธก่อนว่า...ไม่รู้หรือไม่เป็น ส่วนเรื่องที่ขัดใจมากๆก็คือ เราเป็นคนชอบเที่ยว แต่เขาจะบอกว่าไม่มีเงิน ทั้งที่เราขอเที่ยวในไทยแค่ปีละครั้ง คือเราก็พอรู้ภาระของเค้าแต่บางทีเราก็เซ็งมากๆ เราเลยไปเที่ยวกับเพื่อนหรือครอบครัวแทนทั้งในและต่างประเทศ และข้อสุดท้ายที่เขาแย่ที่สุดสำหรับเราคือ เขา...ทำแย่มากค่ะ เขาเป็นผู้ชายคนแรกของเรา แต่เราไม่เคยมีความสุขสักครั้ง ความสุขของเรื่องแบบนั้นคืออะไร เราไม่เข้าใจเลยจริงๆ เราเคยบอกแล้วว่าให้ช่วยปรับปรุงหน่อย บอกตรงๆว่าเราเจ็บและไม่ชอบ แต่เขาก็ไม่พัฒนาเลยจริงๆค่ะ
ผู้ชายคนที่สอง : เป็นคนที่เข้ามาจีบเราค่ะ เป็นคนบริษัทข้างๆ แต่เราไม่ชอบ แต่เขาก็ยังตามตื้อ บอกว่าขอคุยเป็นพี่เป็นน้อง แต่เรากลัว เพราะเหมือนเขาตามเราตลอด พอเช้าก็เห็น กลางวันก็โดนมอง เย็นก็บางครั้ง ทั้งมือถือที่โทรมา เปลี่ยนเบอร์บ่อยๆ ส่งไลน์มาตัดพ้อว่าไม่เห็นตอบกลับเลย เราไม่ชอบจริงๆเลยค่ะ พยายามนิ่งและเงียบให้มากที่สุด จนจะย้ายงานแล้วตอนนี้ เราอยากบอกเขาตรงๆมากกว่า...การเข้าหาผู้หญิงแบบนี้ ทำให้ผู้หญิงกลัว
ผู้ชายคนที่สาม : เป็นครูสอนกีฬาเราค่ะ เขาเป็นรุ่นน้องเรา 4 ปี ยังเรียนมหาลัยอยู่ แต่เป็นคนที่ทำให้เราสนใจและอยากจีบผู้ชายก่อน แต่เราเคยหยอดๆไปแล้ว เขาบอกว่ายังไม่มีแฟนและไม่อยากมีแฟน อยากอยู่คนเดียวมากกว่า แต่เราชอบมากๆเพราะมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ รู้จักหาเงินตั้งแต่ตอนเรียน ฐานะไม่ดีมาก แต่ก็เป็นคนที่ดูมีการวางแผนในอนาคตค่ะ แล้วก็เป็นคนขี้เล่น ยิ้มน่ารัก หุ่นดีและสูงกว่าเราค่ะ (แฟนเราสูงกว่าเรา 3-4 เซนต์ได้ ทำให้เราใส่ส้นสูงไม่ได้) คนนี้เป็นคนแรกที่เราอยากเข้าหาก่อน แต่คงไม่มีทางจีบติดเพราะเขาว่าเราอ้วน 55 (คือพอทำงานเราก็อ้วนขึ้นค่ะ กำลังลดอยู่ สูง 160 หนัก 55 แต่ข้อดีของเราคือขาวและหน้าตาพอใช้ได้)
สรุปคือ เราควรเลือกเป็นโสดดีไหมคะ?