พอดีผมเลิกกับแฟนเก่า เป็นเวลา 5 ปีแล้ว ซึ่งผมกับเธอคบกันเกือบ 2 ปี  ซึ่งจากวันที่เลิกกัน ผมก็บล็อกเธอเลย เวลาผ่านไปเรื่อยๆผมพยายามค้นหาชื่อเธอ แต่ค้นยังไงก็หาไม่เจอ สุดท้ายเผลอเข้าไปในการตั้งค่าก็เห็นเราบล็อกไว้ โง่จริงๆ มีอยู่วันๆหนึ่งผมกินเหล้าเมาแล้ว กด แอดเพื่อนเขาไปเขาก็รับ เราก็เข้าไปนั่งดูเฟสเขาน้ำตามันก็ไหลออกมา ไม่ได้เสียใจที่เลิกกันนะ แต่เสียใจที่ช่วงหลายปีที่ผ่านมาไม่เคยรู้ถึงว่าเขาเป็นไงบ้างสบายดีไหม ซึ่งตอนนี้เขามีแฟนแล้ว ซึ่งแฟนกับเขาก็ดูรักกันดี เราก็ทำได้เพียงดูความเป็นไป ว่าวันนี้เขาทำอะไร อยู่กับใคร กินอะไรหรือยัง สบายดีไหม อยากทักไปทักทายนะครับ แต่ดูแล้วคงไม่เหมาะ แต่สิ่งที่เสียใจที่สุด ทำไมตอนนั้นไม่ดูแลรักให้ดีที่สุด ทำไมไม่เก็บความทรงจำดีๆให้ได้มากที่สุด อย่างว่าละครับคนเราจะไม่รู้สึกก็ต่อเมื่อเสียสิ่งที่มีค่าไปแล้ว แต่ข้อดีที่เขารับเพื่อน เวลาความทรงจำแจ้งเตือน ข้อความเก่าๆที่เคยเม้นให้กันก็จะวนเข้ามาทำให้หัวใจมีความสุขไปวันๆ นึกถึงวันเก่าๆที่เคยเดินจูงมือไปด้วยกัน 5 ปีผ่านไปผมก็ยังไม่มีใคร หรือคุยกับใครก็ได้แปปเดียว มันเหมือนไม่อยากคุยกับใคร

การจากกันด้วยความเจ็บปวด จากกันไม่ดี ทำให้ฝังใจขนาดนั้นเลยหรอ

อยากบอกทุกคนที่มีแฟนจงรักษาแฟนให้ดี ดูแลเธอดี มั่นเติมเต็มความรักของกันและกัน  (ขอบคุณครับ)