"อุปัชฌา โย เม ภันเต อายัสมา ฐิตธัมโม นามะ"

เป็นไปตามกฏไตรลักษณ์

กราบหลวงพ่อด้วยเศียรเกล้า



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้วันที่ผมสึก พระอาจารย์หลวงพี่คธาวุฒิ ยโสธโร (ปัจจุบันคือพระครูปลัดสิทธิวรวัฒน์ ผู้อำนวยการศูนย์ปฎิบัติธรรมสวนเวฬุวันจังหวัดขอนแก่น) ซึ่งท่านเป็นพระพี่เลี้ยงของผมได้แจ้งให้ทราบว่าเครื่องอัฐบริขารของพระที่สึกแล้วจะนำไปให้พระสงฆ์รูปอื่นในถิ่นทุรกันดารได้ใช้ประโยชน์ แต่ถ้าใครจะนำกลับก็สามารถนำกลับไปได้ ผมเลยคิดว่าจะบริจาคทั้งหมด แต่จะขอเก็บไว้เพียงผ้ากราบและรัดประคตเอาไว้เป็นสิริมงคล

หลังจากที่สึกเรียบร้อยแล้ว ผมได้ไปที่กุฏิหลวงพ่อซึ่งท่านได้ให้ญาติโยมเข้ามาสนทนาธรรม ผมคอยจนญาติโยมกลับไปเกือบหมดแล้วผมก็คลานเข้าไปกราบท่าน บอกท่านว่าผมขอเก็บผ้ากราบและรัดประคตเอาไว้เป็นสิริมงคลและอยากนิมนต์ท่านช่วยอธิษฐานจิตรัดประคตให้ผมด้วยเพราะผมตั้งใจจะเอาไว้ใช้แทนตะกรุด ท่านบอกว่าให้คอยเดี๋ยว จากนั้นท่านได้ถือรัดประคตของผมเดินขึ้นกุฏิ ผมก็นั่งคอยข้างล่างราวๆสิบนาทีท่านก็ลงมาพร้อมยื่นม้วนรัดประคตกลับคืนมาให้ พร้อมบอกว่าอย่าลืมกรรมฐานและปฏิบัติให้มาก ผมก็ก้มลงกราบลาท่านแล้วท่านก็กลับขึ้นกุฏิ

ผมเอารัดประคตมาเปิดดูด้านในจึงพบว่าท่านได้ใช้ปากกาสีเมจิกเขียนอักขระบนรัดประคตให้ด้วย(อักขระลบเลือนไปตามภาพ) ผมดีใจน้ำตาไหลด้วยความตื้นตันใจในความกรุณาของท่านและถือว่ารัดประคตนี้ท่านทำให้เฉพาะตัว สำหรับผมแล้วรัดประคตเส้นนี้ประเมินราคาไม่ได้ครับ

ถึงแม้นจะเข้าใจในกฏไตรลักษณ์ และทำใจ เผื่อการสูญเสียท่านจริงๆ  แต่ลูกก็ยัง รู้สึก

ถึงความ "โหวง" เมื่อท่าน ละสังขาร จาก พวกเราไป

ขอนอบน้อม กราบแทบเท้า หลวงพ่อจรัญ พระสุปะฏิปันโนผู้เป็นที่เคารพ ยิ่ง

ท่านตรากตรำ สั่งสอนธรรม แด่พุทธบริษัทมายาวนาน ตลอด อายุท่าน

ทำประโยชน์ อันยิ่งใหญ่ให้  พวกเรา ต่อแต่นี้ไป จะไม่มีท่านให้ พวกเรากราบไหว้ บูชา

แต่คุณความดี และ คำสอนของหลวงพ่อ  ลูกจะน้อมนำมาปฏิบัติ

ให้ สมกับความวิริยะ ที่ หลวงพ่อ ต้องการจะสร้าง ธรรมะให้เกิดขึ้น ในใจ คน