คือเรื่องมันมีอยู่ว่าน้องเราป่วยแล้วกินข้าวไม่ต้องกินครัวซองแทน แต่เราไม่รู้ว่าเรากินไม่ได้เพราะเป็นของน้อง เรากินหมด
น้องเราหิว แม่เราโวยวายใหญ่เลยว่ากินหมดทำไม แล้ว ก็ด่า ขี้เกียจเดินไปซื้อ ทีไปเล่น ไปค่ำกลับ แต่เราไม่เคยทำอะไรเหลวไหลเลย แล้วแม่เราก้ด่าว่า เจ็บ ท้องไปนอนกับใครมา เราสดุด อยู่คำเดียว เลย น้ำตาไหล พรากก ลง มา ในหัวเราคิดแต่เรื่อง แม่ไม่เห็นเลยว่าเราเป็นคนยังไง แม่ไม่คิดว่าเราจะเสียใจขนาดไหน พูดออกมาได้ยังไง เราอยากจะหนีออกจากบ้าน แต่เราไม่มีที่จะไป เราควรทำยังไงดีช่วยเราด้วย