เนปาล.. ประเทศที่ชาตินี้ไม่เคยคิดว่าจะได้ไป ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหนของแผนที่โลก ไม่รู้แน่ชัดว่าประเทศเขามีอะไร ไม่รู้อาหารการกิน ไม่รู้ความเป็นอยู่ ข้อมูลเพียงอย่างเดียวที่มีคือเนปาลเพิ่งประสบกับภัยแผ่นดินไหวครั้งร้ายแรงเมื่อช่วงกลางปี.. นั่นแหละครับ รู้แค่นั้นแหละ
จนอยู่มาวันหนึ่งเพื่อนซี้ของผมได้ส่งลิ้งค์จากเว็บพันทิปเกี่ยวกับประสบการณ์การเทรคกิ้งขึ้นไปสู่ ABC (Annapurna Base Camp) มาให้ดู เอาจริงๆแรกๆผมแทบไม่ได้สนใจเลย แค่เปิดเข้าไปดูแล้วก็เลื่อนลงๆๆๆให้จบๆไปเพื่อที่เวลามันถามว่าอ่านรึยังจะได้บอกว่า “เออ อ่านหมดแล้ว” แค่นั้น แต่เนื่องจากการถามอันบ่อยครั้งของเพื่อน และผมเองก็เป็นคนชอบเที่ยวธรรมชาติเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็เลยครึ้มอกครึ้มใจตอบตกลงไปในที่สุด หลังจากนั้นก็เที่ยวไปบอกใครต่อใครว่าจะไปเนปาลนะ ไปนู่น ไปนี่ ไปนั่นนะ ที่นี้ล่ะงานมาเลย เพราะถ้าไม่ไปนี่เสียหมาแน่ เพราะเล่นไปอวดคนนู้นคนนี้ไปทั่ว ฮา ฮา ฮา
และเพื่อเป็นการตีตั๋วชัวร์ว่าต้องไปแน่ๆก็เลยทำการจองตั๋วเครื่องบินทันทีโดยสายการบินที่เราจองไปก็คือ การบินไทย นี่เองล่ะครับ เราดูเที่ยวบินกันผ่านเว็บ Skyscanner ซึ่งเป็นเว็บที่ใช้งานง่ายมากนะ เพราะผมผู้ซึ่งไม่เคยจองตั๋วเครื่องบินเองมาก่อนยังใช้ได้สบายๆโดยไม่ติดอะไรเลย และก็ได้ราคาเป็นที่น่าพอใจนั่นก็คือ ไปกลับ 12,765 บาท ก็ถือว่าไม่เลวเลยล่ะ
หลังจากจองตั๋วเครื่องบินแล้วก็ต้องไปซื้อของอีกยกใหญ่เลยเพราะเกิดมาไม่เคยไปประเทศที่มีอุณหภูมิระดับนี้มาก่อน จากที่ดูอุณหภูมิไปตอนแรก สูงสุดอยู่ที่ 19 องศา ต่ำสุด 6 องศา แต่โชคดีที่ลูกพี่ลูกน้องให้ยืมอุปกรณ์กันหนาวอันได้แก่ เสื้อหนาว กางเกง หมวก ถุงมือ ก็เรียกได้ครบเซ็ตนั่นล่ะครับ ต่อมาคือรองเท้าเพราะเนื่องจากไม่เคยเทรคกิ้งมาก่อน จะให้ไปผจญด้วยผ้าใบธรรมดาๆก็ดูจะท้าทายร่างกายเกินไป เพราะก็ไม่รู้ว่าจะต้องไปเจอสภาพแบบไหนบ้าง ก็เลยต้องไปจัด The North Face มาหนึ่งคู่ในราคาสามพันกว่าๆ (มีโปรเอารองเท้าเก่าไปแลกลดหนึ่งพัน) สามารถใช้เป็นรองเท้าออกกำลังกายได้ด้วย มีหน้าตาเป็นแบบนี้ครับ
ต่อมาก็เป็นอุปกรณ์ยังชีพทั้งหลายแหล่ ซึ่งหลักๆที่ได้ใช้จริงก็คือผ้าพันเข่า, ทิชชู่, ปลั๊กไฟ, ไทลินอล, ยาคลายกล้ามเนื้อ, มาม่าและช็อกโกแลต (อันนี้สำคัญสุดๆ)
การเตรียมตัวต่อมาก็คือไปขอวีซ่า โดยเราขอไปแบบ 15 วัน ราคา 900 บาท สิ่งที่ต้องเตรียมไปก็มี
- รูป 2×2 นิ้ว (ถ่ายรูป 1 นิ้ว เผื่อไปด้วยเลยนะครับเพราะต้องใช้อีกครั้งที่เนปาล)
- หนังสือเดินทาง (ที่มีอายุการใช้ไม่น้อยกว่า 6 เดือน นับจากวันยื่นขอวีซ่า)
- สำเนาหนังสือเดินทาง 1 ฉบับ
- แบบฟอร์มขอวีซ่า (ซึ่งไปหยิบที่สถานทูตได้ครับ)
รอหนึ่งวันไปรับเป็นอันเสร็จสิ้น
เอาล่ะ ของพร้อม ใจพร้อม กายพร้อม เงินพร้อม ก็ถึงเวลาออกเดินทางกันเสียที~
อย่างที่บอกครับ เราลัดฟ้าไปสู่เนปาลด้วยสายการบินไทย คนบนเครื่องส่วนใหญ่เป็นคนแขก ซึ่งก็คงจะเดินทางกลับบ้านกัน จากไทยสู่เนปาลใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง 30 นาที โชคดีที่มีจอไว้ให้ดูหนังฟังเพลง ไม่งั้นเบื่อตาย
กาลครั้งหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้ที่เนปาล ~ANNAPURNA BASE CAMP (ABC Trekking)~
เนปาล.. ประเทศที่ชาตินี้ไม่เคยคิดว่าจะได้ไป ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหนของแผนที่โลก ไม่รู้แน่ชัดว่าประเทศเขามีอะไร ไม่รู้อาหารการกิน ไม่รู้ความเป็นอยู่ ข้อมูลเพียงอย่างเดียวที่มีคือเนปาลเพิ่งประสบกับภัยแผ่นดินไหวครั้งร้ายแรงเมื่อช่วงกลางปี.. นั่นแหละครับ รู้แค่นั้นแหละ
จนอยู่มาวันหนึ่งเพื่อนซี้ของผมได้ส่งลิ้งค์จากเว็บพันทิปเกี่ยวกับประสบการณ์การเทรคกิ้งขึ้นไปสู่ ABC (Annapurna Base Camp) มาให้ดู เอาจริงๆแรกๆผมแทบไม่ได้สนใจเลย แค่เปิดเข้าไปดูแล้วก็เลื่อนลงๆๆๆให้จบๆไปเพื่อที่เวลามันถามว่าอ่านรึยังจะได้บอกว่า “เออ อ่านหมดแล้ว” แค่นั้น แต่เนื่องจากการถามอันบ่อยครั้งของเพื่อน และผมเองก็เป็นคนชอบเที่ยวธรรมชาติเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็เลยครึ้มอกครึ้มใจตอบตกลงไปในที่สุด หลังจากนั้นก็เที่ยวไปบอกใครต่อใครว่าจะไปเนปาลนะ ไปนู่น ไปนี่ ไปนั่นนะ ที่นี้ล่ะงานมาเลย เพราะถ้าไม่ไปนี่เสียหมาแน่ เพราะเล่นไปอวดคนนู้นคนนี้ไปทั่ว ฮา ฮา ฮา
และเพื่อเป็นการตีตั๋วชัวร์ว่าต้องไปแน่ๆก็เลยทำการจองตั๋วเครื่องบินทันทีโดยสายการบินที่เราจองไปก็คือ การบินไทย นี่เองล่ะครับ เราดูเที่ยวบินกันผ่านเว็บ Skyscanner ซึ่งเป็นเว็บที่ใช้งานง่ายมากนะ เพราะผมผู้ซึ่งไม่เคยจองตั๋วเครื่องบินเองมาก่อนยังใช้ได้สบายๆโดยไม่ติดอะไรเลย และก็ได้ราคาเป็นที่น่าพอใจนั่นก็คือ ไปกลับ 12,765 บาท ก็ถือว่าไม่เลวเลยล่ะ
หลังจากจองตั๋วเครื่องบินแล้วก็ต้องไปซื้อของอีกยกใหญ่เลยเพราะเกิดมาไม่เคยไปประเทศที่มีอุณหภูมิระดับนี้มาก่อน จากที่ดูอุณหภูมิไปตอนแรก สูงสุดอยู่ที่ 19 องศา ต่ำสุด 6 องศา แต่โชคดีที่ลูกพี่ลูกน้องให้ยืมอุปกรณ์กันหนาวอันได้แก่ เสื้อหนาว กางเกง หมวก ถุงมือ ก็เรียกได้ครบเซ็ตนั่นล่ะครับ ต่อมาคือรองเท้าเพราะเนื่องจากไม่เคยเทรคกิ้งมาก่อน จะให้ไปผจญด้วยผ้าใบธรรมดาๆก็ดูจะท้าทายร่างกายเกินไป เพราะก็ไม่รู้ว่าจะต้องไปเจอสภาพแบบไหนบ้าง ก็เลยต้องไปจัด The North Face มาหนึ่งคู่ในราคาสามพันกว่าๆ (มีโปรเอารองเท้าเก่าไปแลกลดหนึ่งพัน) สามารถใช้เป็นรองเท้าออกกำลังกายได้ด้วย มีหน้าตาเป็นแบบนี้ครับ
ต่อมาก็เป็นอุปกรณ์ยังชีพทั้งหลายแหล่ ซึ่งหลักๆที่ได้ใช้จริงก็คือผ้าพันเข่า, ทิชชู่, ปลั๊กไฟ, ไทลินอล, ยาคลายกล้ามเนื้อ, มาม่าและช็อกโกแลต (อันนี้สำคัญสุดๆ)
การเตรียมตัวต่อมาก็คือไปขอวีซ่า โดยเราขอไปแบบ 15 วัน ราคา 900 บาท สิ่งที่ต้องเตรียมไปก็มี
- รูป 2×2 นิ้ว (ถ่ายรูป 1 นิ้ว เผื่อไปด้วยเลยนะครับเพราะต้องใช้อีกครั้งที่เนปาล)
- หนังสือเดินทาง (ที่มีอายุการใช้ไม่น้อยกว่า 6 เดือน นับจากวันยื่นขอวีซ่า)
- สำเนาหนังสือเดินทาง 1 ฉบับ
- แบบฟอร์มขอวีซ่า (ซึ่งไปหยิบที่สถานทูตได้ครับ)
รอหนึ่งวันไปรับเป็นอันเสร็จสิ้น
เอาล่ะ ของพร้อม ใจพร้อม กายพร้อม เงินพร้อม ก็ถึงเวลาออกเดินทางกันเสียที~
อย่างที่บอกครับ เราลัดฟ้าไปสู่เนปาลด้วยสายการบินไทย คนบนเครื่องส่วนใหญ่เป็นคนแขก ซึ่งก็คงจะเดินทางกลับบ้านกัน จากไทยสู่เนปาลใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง 30 นาที โชคดีที่มีจอไว้ให้ดูหนังฟังเพลง ไม่งั้นเบื่อตาย