เพิ่งเล่าให้เพื่อนฟังเลยอยากแบ่งปัน

เรื่องมีอยู่ว่า ปีกลายมีภาระกิจต้องไปเฝ้าญาติที่นอนห้องไอซียูประมาณ1เดือน

คงมีคนสงสัย ไอซียู เฝ้าได้รึ
เฝ้าหน้าห้องค่ะ เขาจะมีเวลาเยี่ยม 10โมงเช้า ถึง2ทุ่ม

ถ้าไม่มีเคสวุ่นๆในห้องฯโดยปกติญาติใกล้ชิด หรือบุคคลที่คนป่วยอยากเจอ จะเข้าไปเยี่ยมทุกชั่วโมง ครั้งละไม่นาน
นอกจากกรณีพิเศษ จะมีให้อยู่นานๆหน่อย หรือมาเยี่ยมเช้าๆ เพื่อให้กำลังใจคนป่วย

เรื่องที่เกิดขึ้นต่อไปนี้ เป็นเรื่องเกินความคาดคิด...

เกิดขึ้นในคืน ก่อนที่ญาติจะเสีย
2ทุ่ม เราเข้าไปยืนสวดมนต์ให้ญาติ สวดมาอาทิตย์กว่าแล้ว
พอสวดจบบทสวด เราขอตัวกลับ ญาติน้ำตาไหล ส่ายหน้าไม่ให้เรากลับ เราบอกว่า เรือจะหมดเราจะข้ามฟากไม่ได้ เขารับรู้
เราบอกเขาว่า พรุ่งนี้เราจะมาแต่เช้า อยู่หน้าห้อง ให้เขาพักผ่อนให้สบาย

คืนนั้น เงียบมาก ญาติผู้ป่วยส่วนใหญ่จะกลับตอน1ทุ่ม
ลิฟท์เปิดออกมา......

มีคนภายในลิฟท์5คน
มี พนง โรงพยาบาล เข็นวีลแชล์มาด้วย
เราก้าวเข้าไปในลิฟท์....
.....  ทุกคนดูเงียบๆ ....

แก้คำพิมพ์ผิดค่ะ