อย่ากลัวและอย่านิ่งนอนใจครับ ผมตกงานช่วง 38 หนักกว่าคุณอีกครับ ตกงานอยู่หกเดือน เงินเดือนระดับ
หัวหน้าแผนกทำให้หางานยากมากๆ ตอนนั้นเงินสะสมทั้งหมดหมดไปจนถึงติดลบเลยครับ บัตรที่เคยบ้าทำไว้
กดมาใช้มาจ่ายหนี้บัตรวนๆไปจนเป็นหนี้ท่วม (อย่าทำอย่างผมกันนะครับ เรากดบัตรไปจ่ายหนี้ ดอกยิ่งงอกงาม
พอดอกสูงจนจ่ายขั้นต่ำไม่ใหวก็นรกเลย) ตอนนั้นยอมรับว่าหมดกำลังใจจริงๆ เพื่อนบางคนโทรไปยังไม่อยาก
คุยกับเราเลยครับ จะวางท่าเดียว จนในที่สุดก็ได้งานเป็น outsource (สัญญาปีต่อปี) และย้ายมาทำงานประจำ
จนถึงปัจจุบัน

ที่ร่ายยาวมาคืออยากให้คุณรู้ว่ามีคนที่แย่กว่าอยู่อีกมากครับ เขายังผ่านกันมาได้ คุณก็ต้องผ่านได้เช่นกันครับ
ไม่ต้องกลัวแต่ให้พยายามหางานหรือหาอาชีพเสริมแทนอย่าอยู่นิ่งครับ เพราะยิ่งอยู่นิ่งเรายิ่งจม ใบสมัครก็ส่ง
ไปให้ต่อเนื่องครับ คนรู้จักก็พยายามติดต่อหาช่องทางเผื่อมีงานเปิดรับสมัครที่พอทำได้ครับ

ปล.ตำแหน่งงานผมหาไม่ยาก แต่มีคู่แข่งเป็นเด็กรุ่นใหม่ที่มีความสามารถสูงและค่าตัวถูกกว่าผมมากๆเพียบครับ