เสียใจมากๆ เสียคุณพ่อไปแล้ว ส่วนคุณแม่ก็พึ่งเสีย ทำไมชีวิตถึงเศร้าแบบนี้

จากกระทู้ก่อนหน้า   ที่เราจะบอกเล่าเรื่องราวที่คุณแม่ป่วยเป็นมะเร็งท่อน้ำดีระยะสุดท้าย    แกอดทนสู้กับโรคร้ายมาเกือบ 2 ปี    สุดท้ายคุณแม่ก็จากไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
เราเป็นลูกสาวคนเดียว    คุณพ่อเสียตอนอายุ14      อยู่กับแม่มา2คน    มันยากเกินจะทำใจ   พยายามคิดว่าแกไปสบาย   ไม่ต้องทรมานแล้ว     แต่พอกลับมาที่คอนโด    มองไปทางไหนก็มีแต่ภาพแม่    เพราะเราดูแลท่านตลอดเวลา    ตอนนั้นลาออกงานประจำเลยค่ะ   รับแกมาอยู่ด้วยกันค่ะ   ที่จริงคุณหมอแจ้งว่าไม่เกิน  3-6เดือน   เราเลยอยากอยู่ในช่วงวาระสุดท้ายของแม่ให้มากที่สุด   แต่แกสู้มากๆ    คุณหมอยังตกใจ   ว่าอยู่ได้นานมาก   อาจเป็นเพราะกำลังใจที่เรามอบให้แม่ทุกๆวัน   ช่วงนี้เรายังไม่ได้ทำงานเพราะรอไปทำที่ต่างจังหวัดเดือนหน้า      เวลากลางวันก็ว่าเหงาแล้ว    จะให้ไปเที่ยวตอนนี้ก็ไม่มีอารมณ์จะไปจริงๆค่ะ    พอกลางคืนยิ่งเหงาทั้งหดหู่     นึกถึงภาพตอนแกจะสิ้นลม    นึกถึงตอนยกร่างแกใส่โลง     เห็นกระดูกแม่     ยอมรับว่านอนไม่หลับเลยค่ะ    มันวนเวียนเข้ามาอยู่ในหัวตลอด    เพื่อนๆเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะ   ยอมรับเลยค่ะว่าอ่อนแอสุดๆ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่