คือผมติดแฟนมากๆเลยครับ จนแฟนบอกว่าเกินไป ให้มันน้อยๆลงหน่อย ผมทำไม่ได้ครับ
นางเป็นแฟนคนแรกของผม ส่วนผมไม่ใช่ตนแรกของนาง
สิ่งที่ผมทำ
1. ไปนั่งเรียนด้วยทั้งที่ไม่ได้ลงเรียนวิชานั้น (เหมือนไปนั่งด้วย)
2. คอยไปรับไปส่ง (แฟนไม่มีรถจักรยานยนต์อ่ะครับ)
3. ช่วยพ่อแม่แฟนทำงานของทางบ้านแฟน
4. สอนวิชาที่ตัวเองผ่านมาแล้ว (เรียนคณะเดียวกันมหาลัยเดียวกัน)
5. ไม่เคยทิ้งแฟนให้อยู่คนเดียว
6. พาไปเที่ยวทั้งที่ผมไม่สบาย (นางงอนครับ) ปวดต้นคอขี่รถไปค่อยจะไหวกลัวเกิดอุบติเหตุแต่นางก็อยากไปอ่ะ *ฝืนมากๆ
7. ผมไม่เคยคุยกับผู้หญิงคนอื่นเลยนอกจากนาง ตั้งแต่จีบนางแล้ว
8. ไม่เคยปิดบังอะไรด้วย
และอื่นๆอีกมาย คือผมยอมทุกอย่าง ทำทุกอย่าง ประเคนให้ คือดูแลอย่างดีเลย ผมว่าผมทำดีที่สุดแล้วครับ
สิ่งที่ผมเสียใจ
1. นางเคยคุยกับแฟนเก่าทั้งที่คบกับผม (แบบคิดถึง จะได้เจอกันอีกมั้ย)
2. นางชอบปล่อยให้ผมอยู่คนเดียว แล้วนางไปเที่ยวกับเพื่อนของนาง (คือเพื่อนผมชวนไปไหนผมบอกไปแล้วว่าไม่ว่าง) *อยู่คนเดียวมันก็เหงานะครับ
3. นางแคร์แต่เพื่อนไม่ค่อยแคร์ผม (รู้สึกแบบที่ทำไปนางไม่เห็นค่าของผมอ่ะ) *แบบเชื่อเพื่อนหมด *ผมเบื่อเพื่อนนางมากครับ
4. นางให้ผมรอเป็นชั่วโมง เพื่อที่นางปาร์ตี้กับเพื่อนของนาง (คือผมรอข้างนอกคนเดียวไงครับ) *นางไม่บอกเพื่อนว่าผมรอ นางอยากสนุก
พอผมถามว่า "ถ้าผมทำแบบนี้บ้าง จะโกรธมั้ย" // นางบอกว่า "โกรธ" // และนางก็รำคาญ
***5. ผมอยากอยู่กับนางมากๆครับ มีเวลาด้วยกันเยอะๆ จึงชวนนางมาอยู่ด้วยกัน หารค่าหอกัน (ผมไม่ได้หวังจะลามกนะ อยากอยู่ด้วยเฉยๆ) *แต่ผมเข้าใจว่าคนอื่นจะมองไม่ดี แต่ก็มีแค่เพื่อนนาง เพราะ เรามาเรียนต่างจังหวัด ผมเลยคิดว่าไม่ใช่ปัญหาครับ นางก็อยากอยู่กับผมนะ แต่กลัวเพื่อนว่าให้เลยถามเพื่อน เพื่อนนางบอกว่า ไม่สมควร และอยากอยู่กับนาง (ผมอยู่กับนางเยอะเพื่อนนางเลยไม่ค่อยเจอนางสักเท่าไหร่) นางก็เชื่อเพื่อนสิครับ แล้วผมล่ะ คือคนอยากอยู่ด้วยกัน แต่ไปแคร์คนอื่นมากกว่า คือไรอ่ะ ผมเสียใจมากเลยครับ เพราะ
- นางห่วงแต่ภาพพจน์ตัวเอง
- นางอยากอยู่กับเพื่อน
- นางแคร์เพื่อนมากกว่าผม
- นางทิ้งไปผมอยู่คนเดียว (นางบอกให้ผมออกค่าหอแล้วนอนคนเดียว ถ้าคิดถึงจะได้ไปหา) *ผมเป็นตัวอะไรอ่ะ ค่าหอก็ตังพ่อแม่ผมปะ
- นางต้องการผมก็ให้ผมไปรับไปหา นางไม่ต้องการนางก็ไม่คิดถึงไม่ใส่ใจผมเลย *ผมควรเสียใจมั้ยครับ
- นางไม่เคยยอมเสียอะไร รอที่จะได้อย่างเดียว
- นางโทรหาพ่อแม่นางบอกพ่อแม่นางว่า ผมชวนให้อยู่ด้วย ทั้งที่นางก็อยากอยู่แต่นางไม่กล้าพูด **พ่อแม่นางโทรหาผมมาคุยกับผม ผมรู้สึกเหมือนผมจะแย่งลูกสาวท่านมาเลย (นางไม่เคยเล่าว่าผมดีกับนางยังไงมากแค่ไหน) ผมรู้สึกผิดมากครับร้องไห้ได้แต่ขอโทษท่าน
***เรื่องหอนะ คือนางไม่คิดถึงผม นางอยู่กับเพื่อนให้ผมอยู่คนเดียว // ถ้าคิดถึงอยู่ด้วยกัน *คือนางไปกับเพื่อนแบบไม่บอกไม่กล่าวปล่อยผมรอ แล้วผมก็ยกเลิกคำชวนของเพื่อนผมไปหมดแล้ว *นางเอาแต่ใจมากครับ
*ทุกวันนี้ถ้าผมไม่ได้อยู่กับนาง ผมกินข้าวคนเดียวทุกมื้อ อยู่คนเดียวตลอด ยกเว้นขณะเรียน
ผมติดแฟนมากๆแบบไม่เจอกันคิดถึงจนร้องไห้อ่ะครับ ครอบครัวผมไม่อบอุ่นเท่าไหร่ไม่เคยบอกรักกัน ถึงผมจะขอให้พ่อแม่บอกรักผมก็ตาม แต่ท่านก็ดูแล ส่งเสีย ผมรักท่านมากครับ แต่มันคนละแบบกับแฟนผม
ตอนนี้ผมเสียใจมากครับ ที่ไม่ได้อยู่กับแฟน แต่เข้าใจนะครับแต่ก็ยังเสียใจอยู่ ผมขาดนางไม่ได้จริงๆครับ ตอนนี้ร้องไห้ทุกคืนเลย แต่ผมเชื่อใจว่านางก็รักผมนะครับ แต่นางไม่ยอมเสียอะไรเพื่อผมเลย
นางไม่ได้สนิทกับเพื่อนนางเท่าไหร่ ไม่กล้าที่จะปรึกษาเลยด้วยซ้ำ แค่คิดว่าคบกันมานาน เพื่อนนางไม่เคยทำอะไรให้นางเท่าผม นางกลับแคร์เพื่อนนางครับ ผมกับนางคบกันจะคบ1ปีละครับ แต่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ทั้งที่ตอนแรกคุยกันว่าจะอยู่ด้วยกันดิบดี แต่นางกลับห่วงแต่ตัวนางเอง
ผมเหมือนโดนของครับ ไปไหนไม่ได้ โดนสาป รักนางมากแต่ต้องเสียใจเร้องไห้พราะนางบ่อยๆครับ เป็นความรักที่ทรมานมากเลยครับ
..............ขอบคุณพื้นที่ที่ให้ผมได้ระบาย อย่าด่าว่าผมเลยครับ ผมรู้ตัวครับแต่ทำไม่ได้จริงๆ..............
อยากอยู่กับแฟนครับ
นางเป็นแฟนคนแรกของผม ส่วนผมไม่ใช่ตนแรกของนาง
สิ่งที่ผมทำ
1. ไปนั่งเรียนด้วยทั้งที่ไม่ได้ลงเรียนวิชานั้น (เหมือนไปนั่งด้วย)
2. คอยไปรับไปส่ง (แฟนไม่มีรถจักรยานยนต์อ่ะครับ)
3. ช่วยพ่อแม่แฟนทำงานของทางบ้านแฟน
4. สอนวิชาที่ตัวเองผ่านมาแล้ว (เรียนคณะเดียวกันมหาลัยเดียวกัน)
5. ไม่เคยทิ้งแฟนให้อยู่คนเดียว
6. พาไปเที่ยวทั้งที่ผมไม่สบาย (นางงอนครับ) ปวดต้นคอขี่รถไปค่อยจะไหวกลัวเกิดอุบติเหตุแต่นางก็อยากไปอ่ะ *ฝืนมากๆ
7. ผมไม่เคยคุยกับผู้หญิงคนอื่นเลยนอกจากนาง ตั้งแต่จีบนางแล้ว
8. ไม่เคยปิดบังอะไรด้วย
และอื่นๆอีกมาย คือผมยอมทุกอย่าง ทำทุกอย่าง ประเคนให้ คือดูแลอย่างดีเลย ผมว่าผมทำดีที่สุดแล้วครับ
สิ่งที่ผมเสียใจ
1. นางเคยคุยกับแฟนเก่าทั้งที่คบกับผม (แบบคิดถึง จะได้เจอกันอีกมั้ย)
2. นางชอบปล่อยให้ผมอยู่คนเดียว แล้วนางไปเที่ยวกับเพื่อนของนาง (คือเพื่อนผมชวนไปไหนผมบอกไปแล้วว่าไม่ว่าง) *อยู่คนเดียวมันก็เหงานะครับ
3. นางแคร์แต่เพื่อนไม่ค่อยแคร์ผม (รู้สึกแบบที่ทำไปนางไม่เห็นค่าของผมอ่ะ) *แบบเชื่อเพื่อนหมด *ผมเบื่อเพื่อนนางมากครับ
4. นางให้ผมรอเป็นชั่วโมง เพื่อที่นางปาร์ตี้กับเพื่อนของนาง (คือผมรอข้างนอกคนเดียวไงครับ) *นางไม่บอกเพื่อนว่าผมรอ นางอยากสนุก
พอผมถามว่า "ถ้าผมทำแบบนี้บ้าง จะโกรธมั้ย" // นางบอกว่า "โกรธ" // และนางก็รำคาญ
***5. ผมอยากอยู่กับนางมากๆครับ มีเวลาด้วยกันเยอะๆ จึงชวนนางมาอยู่ด้วยกัน หารค่าหอกัน (ผมไม่ได้หวังจะลามกนะ อยากอยู่ด้วยเฉยๆ) *แต่ผมเข้าใจว่าคนอื่นจะมองไม่ดี แต่ก็มีแค่เพื่อนนาง เพราะ เรามาเรียนต่างจังหวัด ผมเลยคิดว่าไม่ใช่ปัญหาครับ นางก็อยากอยู่กับผมนะ แต่กลัวเพื่อนว่าให้เลยถามเพื่อน เพื่อนนางบอกว่า ไม่สมควร และอยากอยู่กับนาง (ผมอยู่กับนางเยอะเพื่อนนางเลยไม่ค่อยเจอนางสักเท่าไหร่) นางก็เชื่อเพื่อนสิครับ แล้วผมล่ะ คือคนอยากอยู่ด้วยกัน แต่ไปแคร์คนอื่นมากกว่า คือไรอ่ะ ผมเสียใจมากเลยครับ เพราะ
- นางห่วงแต่ภาพพจน์ตัวเอง
- นางอยากอยู่กับเพื่อน
- นางแคร์เพื่อนมากกว่าผม
- นางทิ้งไปผมอยู่คนเดียว (นางบอกให้ผมออกค่าหอแล้วนอนคนเดียว ถ้าคิดถึงจะได้ไปหา) *ผมเป็นตัวอะไรอ่ะ ค่าหอก็ตังพ่อแม่ผมปะ
- นางต้องการผมก็ให้ผมไปรับไปหา นางไม่ต้องการนางก็ไม่คิดถึงไม่ใส่ใจผมเลย *ผมควรเสียใจมั้ยครับ
- นางไม่เคยยอมเสียอะไร รอที่จะได้อย่างเดียว
- นางโทรหาพ่อแม่นางบอกพ่อแม่นางว่า ผมชวนให้อยู่ด้วย ทั้งที่นางก็อยากอยู่แต่นางไม่กล้าพูด **พ่อแม่นางโทรหาผมมาคุยกับผม ผมรู้สึกเหมือนผมจะแย่งลูกสาวท่านมาเลย (นางไม่เคยเล่าว่าผมดีกับนางยังไงมากแค่ไหน) ผมรู้สึกผิดมากครับร้องไห้ได้แต่ขอโทษท่าน
***เรื่องหอนะ คือนางไม่คิดถึงผม นางอยู่กับเพื่อนให้ผมอยู่คนเดียว // ถ้าคิดถึงอยู่ด้วยกัน *คือนางไปกับเพื่อนแบบไม่บอกไม่กล่าวปล่อยผมรอ แล้วผมก็ยกเลิกคำชวนของเพื่อนผมไปหมดแล้ว *นางเอาแต่ใจมากครับ
*ทุกวันนี้ถ้าผมไม่ได้อยู่กับนาง ผมกินข้าวคนเดียวทุกมื้อ อยู่คนเดียวตลอด ยกเว้นขณะเรียน
ผมติดแฟนมากๆแบบไม่เจอกันคิดถึงจนร้องไห้อ่ะครับ ครอบครัวผมไม่อบอุ่นเท่าไหร่ไม่เคยบอกรักกัน ถึงผมจะขอให้พ่อแม่บอกรักผมก็ตาม แต่ท่านก็ดูแล ส่งเสีย ผมรักท่านมากครับ แต่มันคนละแบบกับแฟนผม
ตอนนี้ผมเสียใจมากครับ ที่ไม่ได้อยู่กับแฟน แต่เข้าใจนะครับแต่ก็ยังเสียใจอยู่ ผมขาดนางไม่ได้จริงๆครับ ตอนนี้ร้องไห้ทุกคืนเลย แต่ผมเชื่อใจว่านางก็รักผมนะครับ แต่นางไม่ยอมเสียอะไรเพื่อผมเลย
นางไม่ได้สนิทกับเพื่อนนางเท่าไหร่ ไม่กล้าที่จะปรึกษาเลยด้วยซ้ำ แค่คิดว่าคบกันมานาน เพื่อนนางไม่เคยทำอะไรให้นางเท่าผม นางกลับแคร์เพื่อนนางครับ ผมกับนางคบกันจะคบ1ปีละครับ แต่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ทั้งที่ตอนแรกคุยกันว่าจะอยู่ด้วยกันดิบดี แต่นางกลับห่วงแต่ตัวนางเอง
ผมเหมือนโดนของครับ ไปไหนไม่ได้ โดนสาป รักนางมากแต่ต้องเสียใจเร้องไห้พราะนางบ่อยๆครับ เป็นความรักที่ทรมานมากเลยครับ
..............ขอบคุณพื้นที่ที่ให้ผมได้ระบาย อย่าด่าว่าผมเลยครับ ผมรู้ตัวครับแต่ทำไม่ได้จริงๆ..............