กระทู้แรกเลยถือว่าเป็นกระทู้ระบายความรู้สึกเราแล้วกัน มีเฟสนะแต่ระบายลงเฟสไม่ได้กลัวคนที่บ้านรู้ คือเราไม่ใช่ลูกแท้ๆของเค้า แต่เราก็เคารพและนับถือเค้ามาตลอดนะ เหมือนพ่อแม่เราจริงๆแต่เค้าก็ทำร้ายความรู้สึกเราหลายอย่าง เราเรียนมหาลัยแล้วเราใช้เงินเยอะจริงๆเราไม่เถียงแต่เราก็ใช้เท่าที่จำเป็นจริงๆ อยากได้อะไรเราก็เก็บตังซื้อเอง ไม่เคยขอมากกว่าที่เค้าให้ แต่เค้าก็ชอบพูดเหมือนเราคือตัวใช้เงินเราใช้เงินเปลือง เราช่วยเค้าทำงานเหนื่อยไม่สบายไม่เคยปริปาก แต่ก็ไม่เคยยุติธรรมกับเรา เราพยายามอดทนเพื่อให้เรียนจบจะได้ไม่ต้องเป็นภาระเค้าอีก แต่เหมือนทุกวันๆมันยิ่งมากขึ้นๆ อยากออกไปอยู่คนเดียวก็ติดที่ไม่มีเงินค่าหอสมัยนี้แพงมากมัดจำล่วงหน้าอีก #ขอพื้นที่ให้เราได้ระบายบ้างนะ เราอึดอัดมากๆ😊 พอได้พิมพ์ได้ระบายแล้วมันก็รู้สึกดี