ขึ้นอยู่กับว่าจะให้มีตัวละครเยอะหรือน้อย...
ถ้าเปิดให้มีตัวละครเยอะขึ้น...ก็ให้มีตัวละครเปรียบเทียบกันก็ได้...
ยกตัวอย่างเช่น....ระหว่างที่เขาล่าสัตว์ไปนั้น...เขาเกิดติดหล่ม(หรือตกอยู่ในสภาพช่วยเหลือตัวเองไม่ได้บางอย่าง)
ก็พอดีมีนายพรานอีกคนหนึ่ง...มาช่วยไว้...
จากนั้น...ก็สนิทกัน...นายพรานคนที่สอง ก็มาทำนองเดียวกับคนแรก (หรือก็คือพระเอกของเรื่อง) คือเกลียดสัตว์อย่างมาก
ต้องการฆ่าให้หมดป่า...ตลอดทางที่เดินเท้าเข้าไปในป่าลึกด้วยกัน...
ก็ถูกนายพรานคนที่สองพูดจูงใจให้ฆ่าสัตว์...ไม่เลือกเฟ้น ไม่เว้นแม้แต่ตัวเล็กตัวน้อย....
...เนื้อเรื่องพัฒนาจากพูดไปเป็นลงมือทำ....
โป้ง...โป้ง...โป้ง....เสียงปืนดังก้องสะท้อนไม่หยุดหย่อน....
แม่กวางตัวหนึ่ง...เพิ่งได้ลูกใหม่ ๆ ถูกยิงล้มลง...หะแรก...เหมือนลูกของมันพยายามจะหนี...
แต่แล้วก็กลับทรุดตัวนั่งอยู่เฉย ๆ
เหมือนลูกกระสุนบางนัด ที่แฉลบมาจากตัวแม่มัน...ได้วิ่งทะลุขาน้อย ๆ ข้างหนึ่งของลูกกวาง ทำให้มันไม่อาจวิ่งหนีได้...
นายพรานคนที่สอง ย่างเข้าไปหาลูกกวางน้อยอย่างช้า ๆ และประทับปืนเล็งไปที่ศีรษะของมัน
กลายเป็นว่า...นายพรานคนแรก(พระเอก)เกิดนึกสะท้อนสะท้านในจิตใจ...
เร็วเท่าความคิด...นายพรานคนแรกได้พุ่งพรวดเข้าไปกอดลูกกวางตัวน้อยนั่นไว้....