ประสบการ์ณส่วนตัว การเตรียมตัวไปปฎิบัติธรรมครับ

ประสบการ์ณการเตรียมตัวไปปฎิบัติธรรม และการปฎิบัตครั้งแรกครับ ถ้าไม่เหมาะสมอย่างไรบอกได้นะครับ

เนื่องจากเป็นคนโลกส่วนตัวสูง เลยค่อนข้างจะคิดมากนิดนึงหากมีกรณีอยู่ร่วมกับคนอื่น
สุดท้ายตัดสินใจไป เลยมาบันทึกไว้เผื่อเป็นประโยชน์แก่ผู้มีโลกส่วนตัวสูงที่อยากไปปฎิบัติธรรมบ้างครับ


ไปปฎิบัติเป็นการลงทะเบียนเย็นวันศุกร์ และออกบ่ายวันอาทิตย์ครับ
สำหรับที่ไป สิ่งที่ต้องนำไปเอง
- ชุดขาว ผมเอาไป สามชุด ใช้ทุกชุด เพราะไม่อยากใส่ซ้ำ บางคนคิดว่าใส่ เย็นวันศุกร์แล้ว วันเสาร์หรือวันอาทิตย์ใส่อีกก็ได้ แต่ถ้ามันร้อนเหงื่อออกอาจจะอึดอัดครับ
- ผ้าเช็ดตัว
- ยาสีฟัน สบู่ แปรงสีฟัน แชมพู แบบพกพา
- ผ้าห่มบางๆ
- แว่นตา
- ยาผมเอา ไทลินอล ไป อาจจะเผื่อยาแก้ท้องเสีย แต่พี่พุทธอาสาน่าจะมีตู้ยา
- วิตามินซีเม็ดฟู่ เผื่อร่างกายอ่อนเพลีย
- เงินเผื่อทำบุญ
- บัตรประชาชน
- สเปรย์กันยุง เผื่อครับ ไม่ได้ใช้
- รองเท้าแตะ ใส่ไปอยู่แล้วครับ
- กระดาษทิชชู่
-ยาดม
- ลูกอม
-ไฟฉาย ไม่ได้ใช้
พยายามจะนึกว่าเอาอะไรไปอีกนะครับ

เดินทางไปถึง
-ลงทะเบียน เค้าก็ซีรอกซ์บัตรประชาชน ให้กรอกฟอร์ม
-พาไปบ้านพัก ชั้นบนผู้หญิง ชั้นล่างผู้ชาย ของผู้ชายนอนพื้น ห้องโล่งพื้นกระเบื้องน่าจะเบียดได้มากสุด สิบห้าคน หน้าต่างมุ้งลวด
มีราวตากผ้ามุมหนึ่ง มีไม้แขวนเสื้อให้ ปกติเพื่อนบอกให้เอาไปเอง
-ห้องน้ำแปดห้อง อ่างล้างหน้าข้างนอก มีฉากกั้นหน้าห้องน้ำกับห้องโถงเป็นความคิดที่ดีครับ เดินเข้าโต้งๆเรยเขิน
-ช่วงที่ไปมีผู้ชายหกคน ก็ฝากกุญแจห้องกันไปมา ใครจะกลับที่พักก็หาตัวคนถือ
-รีบเปลี่ยนชุดที่ใส่ไป (เสื้อเชิต กางเกงขาสั้นหนาๆ) เป็นชุดขาว ใส่รองเท้าแตะ
-ไปที่ศาลาทำวัตรเย็นครับ มีแอร์
-ทำวัตรเย็นเสร็จ ประมาณเกือบทุ่มหนึ่ง
- ก็ไปกินน้ำปานะ ที่ตึกกินอาหาร ที่นี่ไม่มีแอร์ มีบริเวณอ่างล้างจานข้างนอก กินอาหารที่นี่ นั่งเสื่อโดยมีพระอาจาร์ยนั่งบนเวทีข้างหน้า
- แจกน้ำคนละขวด เขียนชื่อไว้ให้ใช้ตลอดการปฎิบัติ เติมน้ำเอา
- อดอาหารเย็นมื้อแรก ถ้าใครกินมาตอนบ่ายก่อนลงทะเบียนสี่โมง ก็น่าจะโอเคอยู่ครับ
- พี่ๆพุทธอาสาก็จะปฐมนิเทศเล็กน้อย
- ขึ้นห้องเรียน ห้องแอร์ แต่หลังๆห้องอาจจะแอร์ไม่ถึง ได้ข่าวว่าร้อน
- ผู้ชายนั่งเบาะหน้า นัยว่ากั้นระหว่างพระอาจาร์ยกับ ผู้ปฎิบัติหญิง
- พระอาจาร์ยนำสวดมนต์ สอนท่านั่งขัดสมาธิ นั่งครึ่งชั่วโมง เดินจงกรมอีกครึ่งชั่วโมง เทศนา
- ปล่อยไปนอน สามทุ่มครึ่ง  
- เดินไปไหนเข้าแถว ไปด้วยกัน ที่วัดมีสุนัข เดินเดี่ยวอาจไม่สะดวก
- กลับห้อง รีบอาบน้ำ แปรงฟัน แล้วก็ใส่ชุดขาวเดิม ไม่มีเหงื่อ นอน (ผมไม่รู้เตรียมชุดนอนธรรมดาไปด้วย หนักกระเป๋า)
- ที่นอนเป็นเสื่อ และที่นอนแบบฟูกพระ หมอนเหลียมมีปลอกหมอน มีมุ้งแบบฝาชีแบบดึงให้กางออก มีพัดลมเพดานหมุน และมีพัดลมให้คนละตัว
  อากาศไม่ร้อนนอนโอเคครับ
- นอนไม่หลับ แอบกลัว ตื่นที่แปลกที่ ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่สวดมนต์ จนหลับไป แล้วตื่นตีสามสิบห้า น่าจะได้นอนสักสี่ชั่วโมง
- กะไปชงกาแฟกินก่อน (อนุโลมคนที่ติด) แต่ก็ไม่ทัน ต้องทำวัตรตีสี่ ร่วมกับพระ
- ขึ้นไปเริ่มสวดมนต์ทำวัตรเช้า ไม่ขอพูดถึงอาการง่วง ปวดขาเพราะไม่ชินนั่งคุกเข่า พับเพียบนานๆ
- ตีห้าครึ่งพระอาจาร์ย นำสวดมนต์เพิ่ม มีครูมาสอนโยคะ ไม่ให้ง่วง เดินจงกรม
- เจ็ดโมง ไปกินอาหารเช้า เดินไปหิ้งหม้อข้าวต้ม ตัก พิจารณาอาหาร ล้างจาน ได้กินกาแฟ แต่เคยกินแต่กาแฟดำ กินกาแฟ3in1 แล้วอึดอัด
- เก้าโมง กลับมาเจอที่ปฎิบัติ ก่อนเก้าโมง เข้าไปนั่งหลับเพิ่มที่ห้องปฎิบัติรอเวลา
- เริ่มเรียน สวดมนต์ ฟังเทศน์ นั่งสมาธิ เดินจงกรม (ง่วงมากครับร่างกายไม่ชิน)
- สิบเอ็ดโมง ลงมากินข้าวเที่ยง เข้าแถวตัก สวดมนต์ พิจารณาอาหาร กินไม่ค่อยลง ฝืนกิน ง่วง ร่างกายยังงงกับการปวดขา ล้างจาน
- กลับไปนอนที่พักก่อนกลับไปเรียนบ่ายโมง
- บ่ายโมงเข้าห้องปฎิบัติ สวดมนต์ ฟังเทศน์ นั่งสมาธิ เดินจงกรม
- บ่ายสาม กินน้ำปานะ โอวัลติน เพราะไม่มีข้าวเย็น มีโอกาสนอน (คิดผิดที่ไม่นอนเพราะกลัวนอนไม่หลับ) ไม่ชินกินโอวัลตินแล้วอึดอัด
- สี่โมง กลับเข้าห้องปฎิบัติ สวดมนต์ เดินจงกรม นั่งสมาธิ
- ห้าโมงสวดมนต์ ทำวัตรเย็น พระอาจาร์ยตอบปัญหาธรรมมะ
- พักทุ่มหนึ่ง กินน้ำปานะ
- ทุ่มครึ่งเรียนธรรมมะ เลิกสามทุ่มครึ่ง ร่างกายช่วงนี้เริ่มช็อค กับการอยู่กับที่ทั้งวัน นอนน้อย ปวดขาเนื่องจากเป็นวันแรก แขนเขินหัวพลอยปวดไปหมดกลัวเสียเปรียบร่างกายส่วนอื่น
- สามทุ่มครึ่ง นุ่นนี่จนถึงสี่ทุ่ม เดินกลับที่พัก (ประมาณห้าร้อยเมตร) ล้างหน้าแล้วพุ่งเข้ามุ้ง น็อคไปเลยครับ ไม่กลัวอะไรแล้ว
- วันอาทิตย์ ตื่นตีสามครึ่ง รีบอาบน้ำ เปลี่ยนชุดขาว ขอบคุณที่มีชุดใหม่ๆสะอาดๆ
- สวดมนต์ทำวัตรเช้า กับพระในวัด
- ตีห้าพระอาจาร์ย นำสวดมนต์ สอน เดินจงกรม ไม่มีโยคะ หกโมงพาเดินจงกรมเท้าปล่าวรอบวัด
- เจ็ดโมง กินข้าวเช้าที่โรงครัว ตักอาหาร พิจารณาอาหาร พร้อมกัน กิน ล้างจาน
- เก้าโมง สวด่มนต์รวมกับคนนอกที่มาสวดวันอาทิตย์ ฟังปาฐกาถาธรรมพระอาจาร์หลายท่านมาพูดคุยตามหัวข้อ
- สิบเอ็ดโมง กินข้าวเที่ยงโรงครัว ตักอาหาร พิจารณาอาหาร พระอาจาร์ยเทศน์ กลับไปเก็บกวาดที่พัก เก็บของ
- เที่ยงสี่สิบห้า ไปถ่ายรูปหมู่ รับประกาศ พระอาจาร์ยให้ออกมาพูดความรู้สึก
- บริจาคเงินใช้หนี้สงฆ์ ตามอัธยาศัย
- ประมาณบ่ายสอง เดินไปเก็บกระเป๋า

-ช่วงวันแรกน่าจะเป็นการปรับร่างกาย คนที่ไม่ชินกับการนั่งนานๆ นอนน้อย และการตื่นเต้นของการอยู่ร่วมกับคนแปลกหน้า และการอยู่กับที่นานๆ ส่วนตัวผมก็เลยปวดแขนขาลำตัว กับง่วงสัปหงก เก็บความรู้ได้ แต่ปฎิบัติไม่ค่อยได้เหมือนตอนทำที่บ้านครับ ง่วงอยู่พอนั่งหลับตาก็สัปหงกแทน อายตัวเอง
-ไม่เล่นเฟสบุ๊ค ไลน์ พันทิพ IG แล้วความรู้สึกว่าวันยาวมากๆ จากที่ปกติรู้สึกวันนึงผ่านไปแป๊บๆ
-วันที่สองดีขึ้น ได้เวลากลับพอดี
-สำหรับคอร์สห้าวัน เจ็ดวัน วันที่สามที่สี่ อาจจะได้สัมผัสผลของการปฎิบัติ
-เงินโทรศัพท์ เอาติดตัวใส่กระเป๋าชุดขาวตอนปฎิบัติ ผมเอาไปแค่เงิน เอทีเอ็ม กับบัตรรถไฟฟ้า
- โทรศัพท์ ปิดระหว่างปฎิบัติ และถ้าระหว่างพักไม่เล่นได้ก็ดี ก็ไม่เล่นกัน ผมก็ไม่เล่นไม่เปิด
- เข้าห้องน้ำ เผอิญมีแค่หกคน สังเกตุว่าก็สลับกันโดยอัตโนมัติ ไม่ค่อยเข้าพร้อมๆกัน
- พูดคุยกันน้อยมาก เพราะเหนื่อยง่วง เพิ่งมาคุยกันมื้อสุดท้าย สนุกสนานเล็กน้อยทำความรู้จัก
- กินข้าวล้างจานเอง
- ช่วงพักกินน้ำปานะ ถ้าไม่ชินกับนมกินมากๆอาจท้องเสีย ผมเองไม่ค่อยหิว แต่มันจะมีความอยากกินโน่นนี่ (ใจมันต่อต้านที่ไปสั่งว่ากินไม่ได้นะผมว่า) ต้องระงับเอาครับ

ขอบคุณครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่