พ่อจ๋า...
มีคนบอกว่า พ่ อ ไ ม่ อ ยู่ แ ล้ ว
เขาร้องไห้น้ำตาไหลเป็น แ น ว
เขากอดหนูแล้วก็มีน้ำตา
...
หนูเห็นพ่อแค่หลับ
หนูเอื้อมมือไปจับพ่อตรงหน้า
พ่อยังนอนยิ้มทั้งหลับตา
เมื่อวานพ่อยังบอกว่าจะเล่านิทานให้ฟัง
...
แต่แม่บอกว่า...
พ่อจะไม่ตื่นขึ้นมาเหมือนทุกครั้ง
พ่อจะไปรอเราก่อนที่ปลายทาง
จงเดินตามทุกก้าวย่างของพ่อไป
...
พ่อจ๋า...
พ่อหลับตาเพราะเจ็บมากใช่ไหม
ไม่ต้องลืมตานะพ่อ, ไม่เป็นไร
แม่เคยบอกจะเป็นดวงตาแทนพ่อให้ เมื่อถึงเวลา
...
แม่บอกหนูอย่างนั้น
บอกว่าพ่อจะกอดหนูทุกวันจากบนฟ้า
ถ้าคิดถึงพ่อ ขอหนูจงหลับตา
หนูจะรู้ได้เองว่า พ่อไม่เคยห่างไกล
...
พ่อจ๋า...
พ่อไปรอหนูอยู่ที่เส้นขอบฟ้าแล้วใช่ไหม
ถ้าหากหนูอยากตามพ่อไป
แม่บอกให้หนูตั้งใจ "ทำความดี"
...
ลูกรัก
พ่อแค่นอนพักในโลกนี้
พักวางความเจ็บปวดนับร้อยพันที่มี
เพื่อที่เราจะได้พบกันอีกที...ในไม่ช้า
...
"หลับตาเถิดนะจ๊ะพ่อ"
หนูกับแม่จะเดินทางต่อให้ถึงปลายฟ้า
...ตรงที่โค้งรุ้งงามทอแสงมา
แม่บอก, เราจะได้พบหน้ากันอีกครั้ง..

‪#‎หลับตา‬
โดย พึงเนตร อติแพทย์
‪#‎RIPปอทฤษฎี‬
Cr. ‪#‎fixsafari‬



เห็นเพื่อนในเฟซบุคแชร์มากันเยอะ พออ่านแล้วต้องบอกว่าเป็นบทกวีที่งดงามนะคะ น้ำตาซึมเลย ขอเป็นอีกกำลังใจให้ครอบครัวคุณปอค่ะ