เรื่องอมยิ้มบนบีทีเอส
เมื่อตอนเยนสักหนึ่งทุ่มของวันที่ 15/01/16 ผมได้โดยสารบีทีเอสเพื่อจะกลับบ้านตั้งแต่สถานีสยามเรื่อยมาในบีทีเอสบรรยากาศเงียบสงัดดูมาคุมากจนมาถึงสุถานีศาลาแดงได้มีชายหนุ่มคนหนึ่งก้าวเข้ามาในบีทีเอส จากบีทีเอสที่เงียบสงัดกับเหมือนมีดีเจเข้ามาเปิดแผ่นขึ้นมา อยู่ดีเขาก็พูดเชิญขึ้นมาได้เลยครับ พูดกับคนข้างนอก ระวังครับประตูจะปิดแล้วครับ เอ้าพร้อมแล้วไปกันต่อเลยครับ   ดูท่าทางเปนเฟรนลี่มาก ประหนึ่งเปนดีเจคอยพากต่างๆนา ทุกสถานีเขาจะพูดแบบนี้เปนแพทเทริน เขาพูดกับเหมือนกับสั่งการกับพนักงานขับบีทีเอส เสียงนี้ระงมไปทั่วทั้งคันครับ  เมื่อคนในบีทีเอสได้ยิน ก็มีแต่อมยิ้มต่างๆนานา บางคนหัวเราะ แต่ตัวผมเองแค่อมยิ้มในความจริงใจจากคำพูดนั้น ประหนึ่งมีกระเป๋ารถเมลบนบีทีเอส ผมอาจจะไม่สามารถนิบามว่าสิ่งที่ผมเจอวันนี้เรียกว่าอะไร แต่ที่แน่ๆเขาไม่ทำร้ายใครแน่นอน เลยคิดเล่นๆว่าถ้าพนักงานขับบีทีเอสเปนแบบคนนี้ทุกเช้าในการทำงานในขณะที่การแย่งกันขึ้นหรือเบียดกันในบีทีเอสจากเรื่ิงที่ดูเครียเอาจทำให้เกิดรอยยิ้มได้แน่นอน แต่ที่ผมพีคสุดพอตอนที่เขาจะลงเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นป้าดหนุ่มผู้นั้นใช้หกเอส ผมเลยอยากเอามาแชร์ให้เพื่อนได้รู้ครับ ไม่แน่คนที่เข้ามาดูกระทู้นีอาจจะอยู่ขบวนเดวกับผมก็ได้ครับ ‪#‎ดีเจบีทีเอส