เราเรียนอยู่ปี1 คะ  เราโดนแฟนทิ้ง  แล้วได้มีโอกาส  ได้พูดคุยและพบเจอกับ รุ่นพี่ปี 2  ใน สาขาเดียว กันสนิทกันด้วยความบังเอิญ ที่เพื่อนเราไปเป็นแฟนกับเพื่อนพี่เค้า  แต่ทุกครั้งที่อยู่ด้วย ก็ไม่เคยลง รอยกันสักที เห็นหน้าทีไร  ปากหมา ใส่เราตลอด ไม่เคยเลย ที่จะคุยด้วยดีๆ แต่ ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ทุกครั้งที่เรา ร้องไห้  หรือเสียใจ เค้าก็ไม่เคยจากไปไหนนะ  คอย อยู่ใกล้ๆ  ก่อกวนทำร้ายด้วยการแกล้ง ต่างๆนาๆ (เค้าคงไม่เรียกว่าทำร้ายหรอกนะ) ชอบพานั่งรถเที่ยวไปทั่ว ชอบฟังเวลาที่เราปากมาก ชอบเห็นเรา ยิ้ม  แต่ไม่เข้าใจว่า  ทำไม ต้อง เย็นชาและปากหมาด้วย เราจึงตัดสินใจ ไปคบกับ รุ่นพี่ปีสาม อีกสาขาหนึ่ง แต่พี่ปีสองคนนี้ก็ไม่ไปไหนนะ ยังคงอยู่ใกล้ๆ  ไม่ยอมห่าง ก็ สไตล์เดิม  ปากหมา แกล้ง ไปวันๆ แต่พอวันหนึ่งมีเหตุการณ์ ที่ทำให้เราเลิกกับ รุ่นพี่ปีสาม (แฟนเก่าเรากลับมาขอคืนดี) เรายอมกลับมาคบกับแฟนเก่านะ  แฟนเก่าเรากลับมา ดีมาก มากๆๆๆ  จากก่อนที่จะเลิกกัน  เค้าทำร้ายเรา ต่างๆ นาๆ ทั้งทางร่างกาย และจิตใจ เราพยายามยื้อ  แต่สุดท้าย เรายอมแพ้  เพราะ รู้ว่า เค้าแอบมีใครอีกคน ในไลน์  เราเสียใจมากๆ ทั้งๆที่คบกันมา สี่ปี แต่เค้าเลือกทำแบบนี้ ก็คงต้องปล่อยไป  แต่แล้วเค้ากลับมา  แน่นอน  ต่อให้เค้าจะดีแค่ไหน  เราก็ต้องระแวง ไม่ไว้ใจ  แต่ยอมรับ  เค้ากลลับมา เป็นอีกคนเลยนะ  เค้าดีมากๆ เค้าเปลี่ยนทุกอย่าง เค้ายอมเราทุกอย่าง  แล้วระยะเวลาที่เรากลับมาคบกับแฟนเก่า พี่ปีสองคนนั้น ก็เงียบหายไป  เค้าหายไป ทุกทาง เราก็ไม่เข้าใจว่า คืออะไร  แต่เรา  บอกเลย จากแฟนคนที่เรา รักมากๆ  ยอมเปลี่ยนแปลง ทุกอย่าง เพื่อเค้า  พอเค้ากลับมาเรายอมรับว่า เรา ไม่เข้าใจตัวเองว่าคืออะไร   เรากลับมาคอย คิดถึงพี่ปีสองที่หายไป  คนที่คอยอยู่ข้างๆ ไม่ยอมไปไหน  คนที่ ชอบปากหมา ด่า เรา  เวลาที่  เราเสียใจไม่ลืมหู ลืมตา  คนที่คอย  แกล้งขับรถเร็วๆเสี่ยงตายเวลาที่เราโกรธเค้า คนที่อยู่ใกล้ๆเวลาที่เราทุกข์  และยอมหายไปในช่วงเวลาที่เรา มีความสุข   ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ แต่เราตอบตัวเองไม่ได้  ว่าที่จริงแล้ว เรารักเค้า หรืออย่างไร  แต่สุดท้าย  เราก็แค่ไม่อยากให้ใครเจ็บเพราะเรา  ถ้า ถามว่ารักฟนเก่ามากไหม  มากนะ  ถามตัวเองกี่ครั้งก็ตอบว่ามาก  มากๆ แต่ไม่รู้ทำไม ถึง คิดถึงพี่ปีสองจอมปากหมาอยู่  ไม่เข้าใจตัวเอง??