ต้องเล่าก่อนน่ะค่ะว่า แม่เราแยกทางกับพ่อเรา แล้วไปมีครอบครัวใหม่ แล้วเราก้ออยู่กับยายมาโดยตลอดแต่แม่เราก้อแวะมาเยี่ยมบ้างในช่วงเทศกาลต่างๆ
จนเราขึ้นมาเรียนที่ กทม และมาอยู่กับป้า ทำงานเรียนไปจนเรียนจบปริญญาตรีด้วยตัวเราเองโดยที่ไม่ได้รบกวนทางบ้านหรือแม่เราเลย
พอเราเรียนจบเราก้อทำงาน แม่เราก้อจะคอยโทรมาขอยืมเงินเราบ่อยๆๆ ในการยืมแต่ละครั้ง ก้อจะคืนน่ะค่ะ แต่คืนไม่เคยครบทุกครั้งถ้ายืมหมื่นนึ่งก้อจะคืนให้แค่แปดพัน จะเป็นอย่างนี้แทบจะทุกครั้งค่ะ บางทีเราไม่มีเงิน แม่เราจะบอกว่าให้ไปยืม คนโน้น คนนี้ให้ที  เราทำใจลำบากมากเลยอ่ะค่ะ บางทีก้อให้เราเอา
สร้อยคอทอง ให้เอาไปจำนำให้หน่อยสร้อยนี้สร้อยเราน่ะค่ะ เราก้อเอาไปจำนำเอาเงินมาให้เขา แต่พอจะคืนเงินเราก้อชอบบ่ายเบี่ยงตลอดเลยอ่ะค่ะ
แต่เราก้อมีหน้าที่ที่ต้องส่งให้ยายเราด้วยน่ะค่ะเพราะยายเราเป็นคนเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เด็ก จนมาวันหนึ่งยายเราเขาแบ่งที่ดินให้เราแต่ไม่แบ่งให้แม่เรา
เพราะยายเราเขารู้ว่าถ้าแบ่งให้แม่เราก้อเอาไปขายอยู่ดี เขาเลยแบ่งให้เราแทนไม่ให้แม่เราค่ะ เท่านั้นแหละ แม่เราโทรมาหาเราให้เราขายขายที่ดิน
เขาจะเอาเงินเขาบอกมีหนี้เยอะ มาขอให้เราขาย ตอนแรกเราก้อจะให้เขาขายน่ะค่ะ เพราะคิดว่าเขาคงเดือดร้อนจริงๆ แต่มาคิดๆๆแล้ว เราเลยไม่ให้แกขายค่ะ
เพราะเป็น มรดกที่ยายอุส่าห์ แบ่งให้ ถ้าขายไปยายคงจะเสียใจ เราเลยไม่ขายค่ะ ถ้าพวกเพื่อนๆๆเป็นเรา จะทำยังไงดีค่ะ เราเคลียดมากเลยค่ะ กับแม่เรา
เชื่อไหมค่ะเดือนหนึ่งโทรมายืมสามรอบก้อมี เราก้อพนักงานบริษัทธรรมดา เงินเดือนกอ้แค่15000 บางทีเราให้เขายืมเราก้อบอกว่าเราไม่มีตังละนะเขาก้อยังจะเอาค่ะ จนเราต้องทำบัตรกดเงินสดไว้เผื่อซ็อตค่ะ จนตอนนี้เป็นหนี้บัตรอยู่ก้อหลายหมื่นอ่ะค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงดี ตอนนี้เราเคลียดมากเลยค่ะ

บรรยายเยอะหน่อยไม่ว่ากันน่ะค่ะ คือมันอึดอัดใจ อ่ะค่ะ