สวัสดีครับเพื่อนๆ พันทิป ทุกๆคน นี่เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ อาจจะพิมไม่น่าอ่านบ้างก่ขออภัยนะครับ คือว่า ผมมีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังครับ ผมไม่รู้จะไประบายกับใครจริงๆ รบกวนเพื่อนพี่ๆช่วยมารับอ่านรับฟังหน่อยนะครับ
หวังว่าจะมีคนที่เป็นเหมือนกันอยู่บ้างนะครับ TT.

         - คือว่าเรื่องมันมีอยู่ว่า สมัยผมเรียน ม.1 ผมชอบรุ่นพี่อยู่คนนึงครับ อายุห่างกัน 3 ปีครับ ผมจำได้เลยครั้งแรกที่เจอ ผมเห็นเขาอยู่กับเพื่อน ละก่เต้นกันอยู่ ผมก่นั่งดูละ ความรู้สึกมันแบบว่า ผมชอบเขาไปล้ะตอนนั้น  สมัยนั้น บีบี ฮิตมากครับ ผมเลยใช้โอกาสนี้แหละครับเพื่อที่จะได้คุยได้รู้จักกัน ผมก่ไปขอพินพี่เขามา ก่ได้คุยกัน พี่เขาก่คุยกับผมนะครับ คุยกันแบบผมก่คิดว่าเขาจะรู้สึกแบบเดียวกับผม จนมาวันนึงผมก่บอกความรู้สึกที่ผมมีให้เขาไป เขาก่ตอบผมกลับมาโดยการส่งเพลงมาครับ เนื้อเพลงแบบประมาณว่า "ใจมันยังพักผ่อนไม่เพียงพอ จะให้ไปมีใครต่อยังไม่ไหว" (น่อวววววว) จังหวะนั้นผมนี่แบบเฟลมากครับ เฟลมากจริงๆ ตอนนั้นผมก่เลยหายไปเลย (555นิสัยเสียมั้ย) ผมยังรับไม่ได้ นี่คือครั้งที่ 1 ครับ

          แต่ในที่สุดผมก่ทักเขาไปอีกครับ 555 เขาก่คุยกับผมเหมือนเดิมนะครับ แต่ครั้งนี้มีอยุ่ครั้งนึงผมรู้สึกดีมากๆ ผมบังเอิญไปเจอเขาที่งานงานหนึ่งครับเป็นงานเที่ยวนี่แหละครับ แล้วผมเมามากแล้วจะมีเหตุทะเลาะวิวาทกัน เขาเห็นผมเขาก่ มาบอกผมให้รีบกลับบ้านให้กลับบ้านเลย พอถึงบ้านก่มีทักมาอีกว่ากลับบ้านหรือยัง ใครๆอาจจะบอกว่า แค่นี้อะนะ แต่สำหรับผม คนที่แอบชอบ แค่นี้ผมก่รู้สึกดีมากๆเลยครับ ก่คุยกันมาจนถึง ม.3 เป็นปีสุดท้ายของชีวิตมอต้น เป็นวันก่อนจบครับ พี่เขาก่จบเหมือนกันเขาจบ ม.6 ผมก่จบ ม.3 (ย้ายที่เรียนครับ) ผมก่ไปสารภาพเขาอีก คือเวลาผมคุยกับพี่เขาเนี่ยนะครับ รู้สึกดีมากจริงๆครับ คือว่าถึงแม้เขาจะตอบบ้างไม่ค่อยตอบบ้าง แต่แค่เขายัง ตอบผมเนี่ยมันก่ดีสุดๆของผมละ ผมถามเขาไปว่า พี่รู้มั้ยว่าผมรู้สึกยังไงกับพี่ เขาก่บอก รู้สิ เขาบอกว่าผมเขาชอบนะเวลาผมจำอะไรๆหลายๆอย่างกับตัวเขาได้ อย่างวันแรกที่ผมเจอเขาอะครับ ที่เขายืนเต้นๆอยู่นั่นละครับอะไรประมาณนี้ ละเขาก่บอกว่า แต่เป็นพี่น้องกันนี่ก่ดีอยู่แล้วเน้าะ ..... ก่นั่นละฮะท่านผู้ชม ครั้งที่ 2 ครับ โฮกกกกสิครับ T^T

         แล้วก่เหมือนเดิมครับ ผมก่หายไปอีก 555555 แล้วผมก่ทักเขาไปอีก ผมก่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงยังทักไป ผมรู้แค่ว่าผมยังอยากคุยกับเขา ผมยังรู้สึกดีกับการที่ได้คุยกับเขาอยู่ ผมก่คุยเหมือนๆเดิมนะครับ แต่ส่วนมากจะเป็นผมสะมากกว่าที่เป็นคนชวนคุย ทำอยู่ , นอนตอนไหน , กินข้าวหรือยัง , วันนี้เป็นไงบ้าง คุยกันแบบนี้ จนมาถึงปัจจุบัน แต่เราไม่ได้เจอกันเลยนะครับ เพราะไม่ได้เรียนที่เดียวกันแล้ว จนมาเมื่ออาทิตย์ก่อน ผมไปเที่ยวร้านร้านนึง เป็นร้านกึ่งผับ กึ่งนั่งชิวๆ ละก่บังเอิญไปเจอกัน นั่งอยู่ไกล้ๆกันเลยครับ เขามากับเพื่อน ผู้หญิง 2คน ผมดีใจมากตอนนั้นที่ได้เจอพี่เขา เพราะตั้งแต่จบมา เราก่ไม่ได้เจอกันอีกเลย แต่ผมก่อดห่วงไม่ได้ เพราะเขามากับเพื่อนแค่ 2 คน แล้วร้านแบบนี้มันก่ต้องมีอยู่แล้วใช่มั้ยครับ นั่นละฮะ ก่มีคนมาจีบพี่เขา ผมก่ถามเขาคุยในเฟสบุ้ค ถามว่า "นั่นใคร" เขาก่บอกว่า "รุ่นน้องที่โรงเรียนไม่มีอะไรหลอก" ผมก่โอเคไม่คิดอะไรมาก เพราะว่านั่งไกล้ๆกันด้วย ผมก่นั่งมองๆอยู่ ละก่มีส่งแก้วเหล้าให้กัน แต่ข้างในร้านเสียงดังมากครับ จนผมต้องออกมายืนอยู่หน้าร้าน เขาก่ทักเฟสผมมาว่า ไปซื้อของน้ะเอาไรมั้ย ผมก่ฝากเขาซื้อหมากฝรั่ง พอเขามาเขาก่เอามาให้ แต่ด้วยความที่ว่า ไม่ได้เจอกันมา2-3ปี + ความที่ผมแอบชอบเขาอยู่ ผมนี๊เขิลเลย ก่ได้นั่งคุยกันสักพัก ก่ถามว่าเป็นไงบ้างสบายดีมั้ยอะไรแบบนี้ละก่ถ่ายรูปกัน แล้วเขาก่ลากผมเข้าไปเต้นในร้านพักใหญ่ แล้วพอถึงตอนจะกลับ (ผมมากับพี่ๆ) ผมก่บอกเขาไปว่า จะกลับแล้วนะ เขาก่บอกว่าจะกลับแล้วเหรอ ผมก่บอกว่ามากับพี่ๆน่ะสิ เขาจะไปต่อกันละ เขาก่บอกว่า เดี๋ยวไปส่ง (น่อวววว) ผมก่เลยอยู่ต่อ ละก่ไปร้านนั่งชิวๆอีกร้านนึง ก่นั่งคุยกันพักใหญ่ๆ เขาก่บอกว่า ทำไมตัวสูงจังตอนนั้นยังตัวติ้ดเดียวเอง ผมก่บอกว่า เราไม่ได้สูงหลอก เธออะเตี้ยลงละสิ สักประมาณตี2เราก่กลับบ้าน วันนั้นมีความสุขมากๆครับ มีโหมดกุ้งกิ้งๆนุ้งนิ้งๆด้วย เขาน่ารักมากกกก ก่คุยกันมาเรื่อยๆ เขาก่ชวนผมไป เชียงใหม่ เดือน มิถุนายน โน่นแหละฮะ จองตั๋วกันเรียบร้อยล้ะ แต่พอมา 4-5วันนี้ ได้คุยกันน้อยมาก ผมก่เข้าใจนะเขาคงไม่ว่าง หายไปเกือบทั้งวัน มาทีก่ได้คุยกันนิดหน่อย ผมนี่พิมแชทส่งไปตอนเขาหายไปเหมือนผมบ้าเลย 555 คุยคนเดียวคือเขามาเขามี ข้อความให้อ่านไม่เบื่อแน่ๆ 555 แต่ผมก่เหนื่อยนะครับ ผมก่ท้อน้ะ แต่ผมก่ยังไม่เลิกชอบเขาหลอกครับ ถึงจะผมจะเลิกชอบ ผมก่ทำไม่ได้หลอก เดี๋ยวยังไงผมก่ทักเขาไปอีกผมก่ไม่รู้เหมือนกันว่าผมเป็นอะไร (555บ้าไปแล้ว) ถึงเขาจะหายไปนานๆ เขาตอบกลับมาทีนี่ผม ยิ้มกริ่มตลอดแต่คุยได้สักพักๆเขาก่นอนสะล้ะ ผมก่เคยถามเขานะครับว่า เบื่อมั้ย เขาก่บอกว่า ไม่เบื่อเขาว่าผมคุยเก่ง ผมก่บอกโอเคงั้นถ้าไม่เบื่อ ก่ห้ามหายไปนะ เขาก่ขำๆ (คือไร - - ) ผมก่ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าคิดยังไง เดี๋ยวบางครั้งอะไรๆมันก่ดี จนผมคิดไปไกล๊ไกล แต่บางใครเขาหายไปทีตอบมาน้อยๆเหมือนไม่อยากจะคุย จนคิดมาก ผมคิดไว้นะครับว่า ทริปไปเชียงใหม่ครั้งนี้ ผมจะบอกความรู้สึกของผมอีกครั้ง ละครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆครับ ผมเคยเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอกว่าให้พอได้แล้วไม่สงสารตัวเองบ้างเหรอ ผมบอกเลยครับว่าไม่หลอก ผมทำผมมีความสุข ผมอยากทำ ผมชอบเขา ผมอยากคุยกับเขา ผมไม่อยากให้เขาหาย แต่ถ้าครั้งนี้ มันไม่รอดจริงๆ ผมก่จะพอแล้วจริงๆ ผมก่ไม่รู้เหมือนกันว่าผมจะเลิกทักเขาไปอีกได้หรือป่าวนะ ฮ่าๆ แฮร่ ถึงวันไปทริปเชียงใหม่ ถึงวันนั้นผมจะกลับมาเล่าให้ฟังอีกทีนะครับ "ถ้าเขายังอยู่คุยกับผมแบบนี้จนถึงวันไปเชียงใหม่นะครับ".

ปล. ผมอาจจะเล่าแบบงงๆนะครับ 555 ผมก่งงตัวเองเหมือนกัน อ่านกระทู้ผมก่พยายามเข้าใจหน่อยละกันนะครับ 55 สู้ๆคับ ถ้าทำให้พี่เพื่อนๆคนไหน รำคาญหรือไม่ชอบ อยากจะด่าผมก่ด่าได้นะครับ ผมแค่อยากแชร์ความรู้สึกของผม ที่ผมอึดอัดอยุ่อย่างงี้ให้ใครสักคนฟัง ขอบคุณนะครับ.