ไม่รู้ว่าหนูคิดไปคนเดียวหรือเปล่า เลยมาถามพี่ๆในนี้หน่อยค่ะ ว่าเห็นด้วยกับหนูหรือไม่
ก่อนอื่นขอบอกสักนิดว่า หนูไม่ได้ว่าคนเขียนบทนะคะ แต่สงสัยว่าผู้จัดไปเลือกบทประพันธ์แบบนี้มาทำได้อย่างไร เพราะเหมือนไม่ประเทืองสติปัญญาคนดูเลย เช่น
1 คนที่เป็นถึงระดับเจ้าคุณและคุณหญิงมีความคิดแค่นี้เองหรือ ลูกสาวไม่อยากแต่งงานกับศรัณย์ ถึงกลับต้องให้รินระพีเด็กเก็บมาเลี้ยงปลอมตัวเป็นบราลี บำรุงประชากิจ และไปเปลี่ยนชื่อสกุลสลับกันที่อำเภอด้วย เจ้าคุณเป็นผู้ใหญ่แล้วไม่อยากยกลูกสาวให้ทำไม่เรียกคุณหญิงแก้วมาคุยดีๆ ผู้ใหญ่แบบนี้ใครจะนับถือ ประเทืองปัญญาคนดูไหมคะเนี่ย ? เหมือนเด็กประถมเวลาไม่อยากยกของเล่นให้กัน แล้วก็หาวิธีเลี่ยงแบบเด็กๆ ไม่ทราบว่าทางผู้จัดต้องการประชดสังคมไทยหรือเปล่าคะ เพราะผู้ใหญ่แบบนี้ก็มีเยอะนะในสังคมไทย
2 คุณหญิงแก้วจะขอลูกสาวเขาทั้งที ทำไมไปขอที่บ้านให้เป็นเรื่องเป็นราว ทั้งที่ตอนนั้นก็อยู่พระนคร ถึงจะเป็นลูกสาวชาวบ้านก็ควรให้เกียรติเขา แต่นี่เป็นถึงลูกสาวเจ้าคุณ ? ฝ่ายเจ้าคุณกับคุณหญิงเพ็ญแขก็ยกลูกสาวให้ง่ายจัง กะอีแค่จดหมายฉบับเดียวมาทวงสัญญา ส่งลูกสาวทางรถไฟไปให้เลยเหรอคะ นี่ขอลูกสาวหรือว่าขอมะขามหวานคะ ?
นี่คุณหญิงเพ็ญแขคะ เห็นว่าที่สวนบ้านคุณหญิงมีมะขามหวาน เลยว่าจะมาทวงสัญญาที่ว่าเคยจะให้มะขามหวานเดี๊ยนเมื่อ 20 ปีก่อนน่ะค๊าาาา และลูกชายรูปหล่อของเดี๊ยนก็อยากกินมะขามหวานม๊ากกกกกก เลยอยากให้ส่งมาให้เดี๊ยนทางรถไฟเลยนะ ด่วนเลยค๊าาาา เพราะเดี๊ยนจะย้ายไปอยู่ภาคใต้แแล้วนาค๊าาาาา แหม อยากรีบกินมะขามหวานจัง รักนะจุ๊บ ๆ
ถ้าขอมะขามหวานแบบนี้จะไม่ว่าอะไรเลย แต่นี่ขอคน ลูกสาวเจ้าคุณผู้สูงศักดิ์ ?? ให้ผู้หญิงคนเดียวเดินทางมาหาผู้ชาย ทำแบบนี้เหรอ ดีนะว่าเป็นลูกสาวปลอม
มีตอนหนึ่งคุณหญิงแก้วถามนางเอกว่า "มาคนเดียวเหรอ คิดว่าคุณแม่จะมาด้วยซะอีก"
ถ้าหนูเป็นนางเอกจะตอบไปว่า "ต๊าย ตายยังจะมั่นหน้ามาถามได้ ตามหลักจริงๆ ถ้าคุณป้าอยากจะได้ลูกสาวเขา คุณป้าควรจะไปขอตามประเพณีตั้งแต่อยู่พระนครนาค๊าาา ไม่ใช่ให้จัดส่งมาทางรถไฟพร้อมคุณแม่ กรูไม่ใช่ผู้หญิงขายบริการที่ออเดอร์ทางจดหมายแล้วจะเดินทางมาหาลูกค้าพร้อมกับแม่เล้านาค๊าาาา"
3 พอมาถึงเมืองคีรีขันธ์ ยังดีที่ศรัยณ์ฉลาด มองแล้วรู้ทันทีว่ากรูโดนหลอก เอาใครมาย้อมขายให้กรูวะ แต่ก็สมควรโดนหลอกล่ะ เพราะทำเหมือนซื้อของออนไลน์ จริงๆแล้วเวลาซื้อของออนไลน์ยังมีรูปสินค้าให้ดูนะ แต่คุณหญิงแก้วซื้อของแบบไม่ดูรูปสินค้าเลย
แต่พระเอกกลับฉลาดเกินไปหรือเปล่า เพราะแค่คืนงานเลี้ยงวันนั้น เพื่อนชี้ไปที่ผู้หญิงคนหนึ่งแล้วบอกว่าผู้หญิงคนนั้นชื่อบราลี บำรุงประชากิจ พระเอกก็จำแม่น แต่จะแน่ใจได้อย่างไรว่าเพื่อนไม่ล้อเล่น เพื่อนไม่จำคนผิด หรือเพื่อนตาเหล่ดันชี้มือไปผิดคน หรือพระเอกสื่อกับเพื่อนผิดคนเอง เช่น เพื่อนบอกผู้หญิงคนนั้นชื่อบราลี (แล้วคนไหนล่ะ) แต่พระเอกดันเอ๋อไปเข้าใจผิดว่าเป็นอีกคน
มีหลายอย่างที่ไม่ประเทืองสติปัญญาคนดูเลย ยังดีนะเป็นละครพีเรียด ถ้าเป็นละครปัจจุยันจะโดนว่าหนักกว่านี้อีก แต่คนปี 2502 ก็น่าจะทำอะไรมีเหตุผลมากกว่านี้นะ
ทำให้นึกถึงเรื่องคมพยาบาท ที่สลับลูกกันน่ะ ดูไม่ออกเลยนะ ดูไม่ออกเล้ยยยยย DNA ก็อยู่ที่หน้าแล้วนะคะ
ลยอยากให้ผู้จัดหาละครที่ประเทืองปัญญาคนดูมาสร้างบ้างนะคะ
มีใครเห็นด้วยกับหนูไหมคะ หรือหนูไปเองคนเดียวเนี่ย ถ้าหนูเข้าใจผิดอะไรกับปดิวรัดาขอช่วยบอกหน่อยนะคะ
ปดิวรัดา ให้อะไรกับคนดูบ้าง ?
ก่อนอื่นขอบอกสักนิดว่า หนูไม่ได้ว่าคนเขียนบทนะคะ แต่สงสัยว่าผู้จัดไปเลือกบทประพันธ์แบบนี้มาทำได้อย่างไร เพราะเหมือนไม่ประเทืองสติปัญญาคนดูเลย เช่น
1 คนที่เป็นถึงระดับเจ้าคุณและคุณหญิงมีความคิดแค่นี้เองหรือ ลูกสาวไม่อยากแต่งงานกับศรัณย์ ถึงกลับต้องให้รินระพีเด็กเก็บมาเลี้ยงปลอมตัวเป็นบราลี บำรุงประชากิจ และไปเปลี่ยนชื่อสกุลสลับกันที่อำเภอด้วย เจ้าคุณเป็นผู้ใหญ่แล้วไม่อยากยกลูกสาวให้ทำไม่เรียกคุณหญิงแก้วมาคุยดีๆ ผู้ใหญ่แบบนี้ใครจะนับถือ ประเทืองปัญญาคนดูไหมคะเนี่ย ? เหมือนเด็กประถมเวลาไม่อยากยกของเล่นให้กัน แล้วก็หาวิธีเลี่ยงแบบเด็กๆ ไม่ทราบว่าทางผู้จัดต้องการประชดสังคมไทยหรือเปล่าคะ เพราะผู้ใหญ่แบบนี้ก็มีเยอะนะในสังคมไทย
2 คุณหญิงแก้วจะขอลูกสาวเขาทั้งที ทำไมไปขอที่บ้านให้เป็นเรื่องเป็นราว ทั้งที่ตอนนั้นก็อยู่พระนคร ถึงจะเป็นลูกสาวชาวบ้านก็ควรให้เกียรติเขา แต่นี่เป็นถึงลูกสาวเจ้าคุณ ? ฝ่ายเจ้าคุณกับคุณหญิงเพ็ญแขก็ยกลูกสาวให้ง่ายจัง กะอีแค่จดหมายฉบับเดียวมาทวงสัญญา ส่งลูกสาวทางรถไฟไปให้เลยเหรอคะ นี่ขอลูกสาวหรือว่าขอมะขามหวานคะ ?
นี่คุณหญิงเพ็ญแขคะ เห็นว่าที่สวนบ้านคุณหญิงมีมะขามหวาน เลยว่าจะมาทวงสัญญาที่ว่าเคยจะให้มะขามหวานเดี๊ยนเมื่อ 20 ปีก่อนน่ะค๊าาาา และลูกชายรูปหล่อของเดี๊ยนก็อยากกินมะขามหวานม๊ากกกกกก เลยอยากให้ส่งมาให้เดี๊ยนทางรถไฟเลยนะ ด่วนเลยค๊าาาา เพราะเดี๊ยนจะย้ายไปอยู่ภาคใต้แแล้วนาค๊าาาาา แหม อยากรีบกินมะขามหวานจัง รักนะจุ๊บ ๆ
ถ้าขอมะขามหวานแบบนี้จะไม่ว่าอะไรเลย แต่นี่ขอคน ลูกสาวเจ้าคุณผู้สูงศักดิ์ ?? ให้ผู้หญิงคนเดียวเดินทางมาหาผู้ชาย ทำแบบนี้เหรอ ดีนะว่าเป็นลูกสาวปลอม
มีตอนหนึ่งคุณหญิงแก้วถามนางเอกว่า "มาคนเดียวเหรอ คิดว่าคุณแม่จะมาด้วยซะอีก"
ถ้าหนูเป็นนางเอกจะตอบไปว่า "ต๊าย ตายยังจะมั่นหน้ามาถามได้ ตามหลักจริงๆ ถ้าคุณป้าอยากจะได้ลูกสาวเขา คุณป้าควรจะไปขอตามประเพณีตั้งแต่อยู่พระนครนาค๊าาา ไม่ใช่ให้จัดส่งมาทางรถไฟพร้อมคุณแม่ กรูไม่ใช่ผู้หญิงขายบริการที่ออเดอร์ทางจดหมายแล้วจะเดินทางมาหาลูกค้าพร้อมกับแม่เล้านาค๊าาาา"
3 พอมาถึงเมืองคีรีขันธ์ ยังดีที่ศรัยณ์ฉลาด มองแล้วรู้ทันทีว่ากรูโดนหลอก เอาใครมาย้อมขายให้กรูวะ แต่ก็สมควรโดนหลอกล่ะ เพราะทำเหมือนซื้อของออนไลน์ จริงๆแล้วเวลาซื้อของออนไลน์ยังมีรูปสินค้าให้ดูนะ แต่คุณหญิงแก้วซื้อของแบบไม่ดูรูปสินค้าเลย
แต่พระเอกกลับฉลาดเกินไปหรือเปล่า เพราะแค่คืนงานเลี้ยงวันนั้น เพื่อนชี้ไปที่ผู้หญิงคนหนึ่งแล้วบอกว่าผู้หญิงคนนั้นชื่อบราลี บำรุงประชากิจ พระเอกก็จำแม่น แต่จะแน่ใจได้อย่างไรว่าเพื่อนไม่ล้อเล่น เพื่อนไม่จำคนผิด หรือเพื่อนตาเหล่ดันชี้มือไปผิดคน หรือพระเอกสื่อกับเพื่อนผิดคนเอง เช่น เพื่อนบอกผู้หญิงคนนั้นชื่อบราลี (แล้วคนไหนล่ะ) แต่พระเอกดันเอ๋อไปเข้าใจผิดว่าเป็นอีกคน
มีหลายอย่างที่ไม่ประเทืองสติปัญญาคนดูเลย ยังดีนะเป็นละครพีเรียด ถ้าเป็นละครปัจจุยันจะโดนว่าหนักกว่านี้อีก แต่คนปี 2502 ก็น่าจะทำอะไรมีเหตุผลมากกว่านี้นะ
ทำให้นึกถึงเรื่องคมพยาบาท ที่สลับลูกกันน่ะ ดูไม่ออกเลยนะ ดูไม่ออกเล้ยยยยย DNA ก็อยู่ที่หน้าแล้วนะคะ
ลยอยากให้ผู้จัดหาละครที่ประเทืองปัญญาคนดูมาสร้างบ้างนะคะ
มีใครเห็นด้วยกับหนูไหมคะ หรือหนูไปเองคนเดียวเนี่ย ถ้าหนูเข้าใจผิดอะไรกับปดิวรัดาขอช่วยบอกหน่อยนะคะ