ผมเป็นคนนึงที่ชอบวาดรูปนะ วาดมานานมาก (ตั้งแต่เด็กเลย) จนรู้สึกชิน เหมือนกับการเขียนหนังสืออะไรทำนองนั้นเลย กลายเป็นว่าเราลืมความรู้สึกเวลาเจอคนวาดรูปได้ ว่ามันรู้สึกยังไง เพราะตอนนี้เวลาเจอคนที่วาดรูปได้ก็จะรู้สึกเฉยๆไปแล้วน่ะสิ T^T
เราเลยสงสัยว่าคนอื่นๆที่ไม่ได้วาดรูปเค้ามองเราด้วยความรู้สึกยังไง (เราไม่รู้จะถามใครอะ55) เราเป็นคนขี้สงสัยเกี่ยวกับชีวิตรอบๆตัวนี่แหละ มันเป็นเรื่องใกล้ตัวดีน่ะครับ เพราะส่วนใหญ่ คนก็จะสนใจดนตรี สนใจการทำอาหาร อะไรแบบนี้ (ขนาดผมยังหลงเลยย)
ส่วนใหญ่พวกเราจะเป็นพวกชอบอ่านด้วยนะ เวลามือว่างๆต้องขีดๆเขียนๆแม้แต่ดินก็ไม่เว้นน่ะครับ.. อาจจะดูแปลกสักหน่อย แต่ผมก็สงสัยจริงๆแหละนะ ว่าเรารู้สึกยังไงอะ (ผมดูเหมือนคนเข้าใจยากไหม555) วงเล็บเยอะไปไหน..
ปล.นี่เป็นกระทู้แรกของผมเองครับ ถ้าผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยน้าา
คิดว่าการวาดรูปเป็นสเน่ห์อย่างนึงรึเปล่าครับ ?
เราเลยสงสัยว่าคนอื่นๆที่ไม่ได้วาดรูปเค้ามองเราด้วยความรู้สึกยังไง (เราไม่รู้จะถามใครอะ55) เราเป็นคนขี้สงสัยเกี่ยวกับชีวิตรอบๆตัวนี่แหละ มันเป็นเรื่องใกล้ตัวดีน่ะครับ เพราะส่วนใหญ่ คนก็จะสนใจดนตรี สนใจการทำอาหาร อะไรแบบนี้ (ขนาดผมยังหลงเลยย)
ส่วนใหญ่พวกเราจะเป็นพวกชอบอ่านด้วยนะ เวลามือว่างๆต้องขีดๆเขียนๆแม้แต่ดินก็ไม่เว้นน่ะครับ.. อาจจะดูแปลกสักหน่อย แต่ผมก็สงสัยจริงๆแหละนะ ว่าเรารู้สึกยังไงอะ (ผมดูเหมือนคนเข้าใจยากไหม555) วงเล็บเยอะไปไหน..
ปล.นี่เป็นกระทู้แรกของผมเองครับ ถ้าผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยน้าา