สวัสดีค่ะ กลุ้มใจมาก ขอเรียนปรึกษาทุกท่านค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าดิฉันแต่งงานกับสามีปลายปี 57 (ไม่จดทะเบียน)และเข้าไปอยู่บ้านสามี (เป็นโรงงานระบบกงสี) แต่ด้วยความกดดันจาก"สไตล์"เฉพาะตัวจากประเพณีและธรรมเนียมของทางบ้านสามี โดยเฉพาะจากแม่สามี เลยเครียดมากและตัดสินใจขอกลับมาบ้านตัวเองตอน ตค.58 โดยตอนนั้นตั้งท้องได้ 2 เดือนค่ะ
พอกลับมาบ้าน ก็เริ่มมีปัญหาค่ะ ก่อนจะออกมาก็คุยกับสามีตลอดว่าเราไม่ไหวจริงๆ ตอนนั้นเครียดจนจะซึมเศร้าแล้ว แต่พอออกมาสามีก็พูดจาในทำนองต่อว่าเราตลอด ว่าเราไม่ยอมอดทน ไม่ทำหน้าที่ลูกสะใภ้ ไม่ช่วยงานบ้านเขาต่างๆนาๆ และไม่มีเวลาให้ แม้แต่โทรมา ก็หลายๆวันครั้ง เพราะ ไม่เคยมีเวลา งานยุ่งตลอด โทษแต่ว่าเป็นความผิดดิฉัน
จนช่วงหลังเริ่มถามเรื่องเงินในบัญชีกลาง (เป็นชื่อดิฉัน) ซึ่งเก็บรวมไว้ทั้งเงินจากซองแต่งงาน เงินสินสอด และเงินที่ร่วมกันสะสมรายเดือน โดยดิฉันจะนำไปกระจายฝากบัญชีบ้าง ลงทุนในกองทุนบ้าง....และนอกจากนี้มีเงินโบนัสเขาซึ่งเขาใส่ไว้ในกองนี้ ซึ่งเขามาบอกว่าดิฉันไม่เลือกที่จะกลับมาบ้านตัวเอง ไม่ทำงาน ร่วมหัวจมท้ายกับเขา เขาจึงจะขอเงินโบนัสคืนค่ะ
ซึ่งดิฉันก็ไม่พอใจนะคะ เพราะเขาใช้คำพูดว่า ในเมื่อเรากลับมาเอง ก็เป็นหน้าที่แม่เราที่ต้องดูแลเรา ไม่ใช่เขาต้องดูแลทั้งหมด....ก็โอเคค่ะ คืนก็คืน เพราะดิฉันไม่เคยแต่งงานมาหวังผลประโยชน์ แต่พอคืนไปแล้ว ต่อมาพ่อคุณก็มาบอกว่า ทางผู้ใหญ่บ้านเขาไม่สบายใจ ว่าเราออกมาแบบนี้ แต่ทุกอย่างเป็นชื่อเรา จึงขอให้แบ่ง...ดิฉันเบื่อมาก ที่จะต้องมาทะเลาะกันเรื่องเงิน ตอนนี้ก็ตั้งท้องอยู่ ไม่อยากจะมาเครียดกับเรื่องนี้ ร้องไห้เสียใจว่าทำไมเขาไม่เข้าใจ เขาไม่เคยให้กำลังใจ มีแต่จะเอาเงิน เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง...
ตอนนี้ประเด็นมีอยู่ว่า
1. การแบ่งเงินนี้ เราแบ่งเงิน ณ ปัจจุบันที่เหลืออยู่ใช่หรือไม่คะ เพราะเขามักจะพูดเรื่องซองแต่งงาน คือ เขาอยากจะไปตั้งต้นที่ซองแต่งงาน ซึ่งเงินปัจจุบัน ที่ใช้จ่ายไปเรื่อยๆ มันน้อยกว่าซองแต่งค่ะ รวมกับที่เคยทยอยให้เขาใช้ไปอีก
2.ในส่วนของสินสอด ดิฉันควรที่จะแบ่งให้เขาด้วยมั้ยคะ (เงินนี้แม่ดิฉันคืนให้ลูกมาค่ะ)
ปล. แต่ดิฉันลองคำนวณดูแล้ว ไม่ว่าจะแบ่งสินสอดหรือไม่ก็ตาม เขาก็เอาไปมากกว่าส่วนแล้วอยู่ดี แต่มีเครื่องเพชรเครื่องทองที่ดิฉันยังไม่ได้นำกลับมา
สามีบอกว่าที่เขาทำเนี้ย ไม่ใช่ว่าจะเลิกกันนะ แต่เพื่อความสบายใจ....แม่สามีก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องเรื่องเงินทองอะไรทั้งนั้น มีแต่ว่าถ้าเลิกกัน ก็เป็นบาปกรรม ไปพรากลูกพรากพ่อ, ต้องอดทน ต้องช่วยเหลือกัน, เด็กคนนี้เป็นหลานเขา ฯลฯ......ใจจริงดิฉันอยากจะจบค่ะ เพราะบ้านเขามีแต่ผลประโยชน์ของตัวเอง ความถูกต้องของบ้านเขา คือความถูกต้องของโลก...ดิฉันอยากจะหลุดจากวังวนนี้...ความจริงสามีเป็นคนดี แต่ใช้เงินมือเติบประกอบกับอาจจะมีเสียงจากคนใกล้ชิดที่ทำให้เขาทำแบบนี้....
3.ดิฉันควรจะให้ลูกใช้นามสกุลแม่เลยมั้ยคะ (ตั้งป้อมสู้ชัดเจนกับบ้านโน้นเลย)
รบกวนด้วยนะคะ ตอนนี้ชีวิตเหมือนก้าวไปไม่ถูกทาง ขอบคุณล่วงหน้าทุกท่านค่ะ
สามีขอแบ่งเงินในบัญชีกองกลางทั้งหมด เพราะเรากลับมาอยู่บ้านตัวเอง....ทำไงดีคะ
เรื่องมีอยู่ว่าดิฉันแต่งงานกับสามีปลายปี 57 (ไม่จดทะเบียน)และเข้าไปอยู่บ้านสามี (เป็นโรงงานระบบกงสี) แต่ด้วยความกดดันจาก"สไตล์"เฉพาะตัวจากประเพณีและธรรมเนียมของทางบ้านสามี โดยเฉพาะจากแม่สามี เลยเครียดมากและตัดสินใจขอกลับมาบ้านตัวเองตอน ตค.58 โดยตอนนั้นตั้งท้องได้ 2 เดือนค่ะ
พอกลับมาบ้าน ก็เริ่มมีปัญหาค่ะ ก่อนจะออกมาก็คุยกับสามีตลอดว่าเราไม่ไหวจริงๆ ตอนนั้นเครียดจนจะซึมเศร้าแล้ว แต่พอออกมาสามีก็พูดจาในทำนองต่อว่าเราตลอด ว่าเราไม่ยอมอดทน ไม่ทำหน้าที่ลูกสะใภ้ ไม่ช่วยงานบ้านเขาต่างๆนาๆ และไม่มีเวลาให้ แม้แต่โทรมา ก็หลายๆวันครั้ง เพราะ ไม่เคยมีเวลา งานยุ่งตลอด โทษแต่ว่าเป็นความผิดดิฉัน
จนช่วงหลังเริ่มถามเรื่องเงินในบัญชีกลาง (เป็นชื่อดิฉัน) ซึ่งเก็บรวมไว้ทั้งเงินจากซองแต่งงาน เงินสินสอด และเงินที่ร่วมกันสะสมรายเดือน โดยดิฉันจะนำไปกระจายฝากบัญชีบ้าง ลงทุนในกองทุนบ้าง....และนอกจากนี้มีเงินโบนัสเขาซึ่งเขาใส่ไว้ในกองนี้ ซึ่งเขามาบอกว่าดิฉันไม่เลือกที่จะกลับมาบ้านตัวเอง ไม่ทำงาน ร่วมหัวจมท้ายกับเขา เขาจึงจะขอเงินโบนัสคืนค่ะ
ซึ่งดิฉันก็ไม่พอใจนะคะ เพราะเขาใช้คำพูดว่า ในเมื่อเรากลับมาเอง ก็เป็นหน้าที่แม่เราที่ต้องดูแลเรา ไม่ใช่เขาต้องดูแลทั้งหมด....ก็โอเคค่ะ คืนก็คืน เพราะดิฉันไม่เคยแต่งงานมาหวังผลประโยชน์ แต่พอคืนไปแล้ว ต่อมาพ่อคุณก็มาบอกว่า ทางผู้ใหญ่บ้านเขาไม่สบายใจ ว่าเราออกมาแบบนี้ แต่ทุกอย่างเป็นชื่อเรา จึงขอให้แบ่ง...ดิฉันเบื่อมาก ที่จะต้องมาทะเลาะกันเรื่องเงิน ตอนนี้ก็ตั้งท้องอยู่ ไม่อยากจะมาเครียดกับเรื่องนี้ ร้องไห้เสียใจว่าทำไมเขาไม่เข้าใจ เขาไม่เคยให้กำลังใจ มีแต่จะเอาเงิน เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง...
ตอนนี้ประเด็นมีอยู่ว่า
1. การแบ่งเงินนี้ เราแบ่งเงิน ณ ปัจจุบันที่เหลืออยู่ใช่หรือไม่คะ เพราะเขามักจะพูดเรื่องซองแต่งงาน คือ เขาอยากจะไปตั้งต้นที่ซองแต่งงาน ซึ่งเงินปัจจุบัน ที่ใช้จ่ายไปเรื่อยๆ มันน้อยกว่าซองแต่งค่ะ รวมกับที่เคยทยอยให้เขาใช้ไปอีก
2.ในส่วนของสินสอด ดิฉันควรที่จะแบ่งให้เขาด้วยมั้ยคะ (เงินนี้แม่ดิฉันคืนให้ลูกมาค่ะ)
ปล. แต่ดิฉันลองคำนวณดูแล้ว ไม่ว่าจะแบ่งสินสอดหรือไม่ก็ตาม เขาก็เอาไปมากกว่าส่วนแล้วอยู่ดี แต่มีเครื่องเพชรเครื่องทองที่ดิฉันยังไม่ได้นำกลับมา
สามีบอกว่าที่เขาทำเนี้ย ไม่ใช่ว่าจะเลิกกันนะ แต่เพื่อความสบายใจ....แม่สามีก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องเรื่องเงินทองอะไรทั้งนั้น มีแต่ว่าถ้าเลิกกัน ก็เป็นบาปกรรม ไปพรากลูกพรากพ่อ, ต้องอดทน ต้องช่วยเหลือกัน, เด็กคนนี้เป็นหลานเขา ฯลฯ......ใจจริงดิฉันอยากจะจบค่ะ เพราะบ้านเขามีแต่ผลประโยชน์ของตัวเอง ความถูกต้องของบ้านเขา คือความถูกต้องของโลก...ดิฉันอยากจะหลุดจากวังวนนี้...ความจริงสามีเป็นคนดี แต่ใช้เงินมือเติบประกอบกับอาจจะมีเสียงจากคนใกล้ชิดที่ทำให้เขาทำแบบนี้....
3.ดิฉันควรจะให้ลูกใช้นามสกุลแม่เลยมั้ยคะ (ตั้งป้อมสู้ชัดเจนกับบ้านโน้นเลย)
รบกวนด้วยนะคะ ตอนนี้ชีวิตเหมือนก้าวไปไม่ถูกทาง ขอบคุณล่วงหน้าทุกท่านค่ะ