สวัสดีครับเพื่อนๆ
วันนี้ขอมาเเชร์ประสบการณ์การไปตรวจเลือด(ครั้งที่2)ที่คลีนิค นิรนาม สภากาชาดไทยครับ

ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนนะว่า เเค่อยากจะมาเเชร์ประสบการณ์จริงๆครับ ไม่ได้มีเจตนาอย่างอื่นแฝง

ขออนุญาติย้อนไปในอดีตแปปนะครับ ประมาน 15 วันที่ผ่านมา เราได้มีเพศสัมพันธ์กับชายคนนึง ซึ่งไม่ใช่คู่นอนนะครับ [เราเป็นเกย์รับครับ ] ก็มีเพศสัมพันธ์กันแต่ใส่ถุงยางป้องกันนะ    แต่ประเด็นคือ ช่วงก่อนเริ่มปฏิบัติภารกิจ ก็มีการเล้าโลมการตามปกติ พอดีฝ่ายรุกเค้าฉวยโอกาสโดยการเอาจู๋ของเค้าใส่เข้าที่ก้นของเราอย่างรวดเร็ว แต่เรารู้สึกตัวเราเลยรีบดึงออก เพราะเรากลัวเค้าจะมีโรคติดต่อรึป่าว ....... และนี่ก็คือประเด็นหลักที่เราต้องรีบไปตรวจเลือดครับ

เริ่มจากเมื่อวาน วันที่เสาร์ที่ 9 ม.ค. 59 นี่เอง ได้มีโอกาสว่างพอดี เลยอยากไปตรวยเลือด เพราะก็มีความกังวลใจบางอย่าง
บ้านเราอยูรังสิต รีบออกจากบ้านประมาณ 7 โมง ไปลงอนุสารีย์เพื่อต่อ BTS ไปลงสถานี ราชดำริ [ที่ต้องรีบออกแต่เช้า เนื่องจากวันเสาร์คลีนิคปิดบริการบ่าย 3โมงครับ]  ต่อๆนะ พอถึงสถานีราชดำริ อยู่ดีหัวใจมันเต้นรัวๆความกลัวก็เริ่มมา แต่ต้องใจเเข็งเข้าไว้ครับ............
ลงสถานีเเล้วก็เดินมุ่งหน้าไปทาง รพ.จุฬา ครับ เดินประมาน 10 นาทีนะ จะเป็นป้ายชื่อคลีนิตนิรนามอยู่ทางซ้ายมือของเรา ก็เดินเข้าไปซ้ายมือได้เลย

พอเปิดประตูเข้าไปในคลีนิค ตอนนั้นคนที่มารอคิวก็เริ่มเยอะเหมือนกันนะ เเต่ยังไม่หนาตามาก จะมีพนักงานเป็นพี่ผู้ชายคนนึง คอยสอบถามว่า "มาทำอะไรครับ?" เราก็เเค่บอกว่า "มาตรวจเลือดครับ" พี่เค้าจะบอกเราให้กดบัตรคิวอะไร พี่เค้าพูดจาดีครับ เเต่หนึ่งอย่างที่อยากจะบอก คือ เมื่อเข้าไปในคลีนิคเเล้วคุณต้องไม่อายครับ เพราะเจ้าหน้าที่เค้าจะพูดเสียงดังจนเราต้องทำใจ 555555+
*สำหรับผู้ที่ยังไม่เคยไปตรวจเลย จะต้องทำการลงทะเบียนทำบัตรบ้านคนรักสุขภาพ จะเป็นบัตรสีเขียวๆ จะมีรหัสและชื่อ-นามสกุลอักษรตัวหน้าของเรา
*สำหรับผู้ที่เคยไปตรวจเเล้ว ก็ต้องรอเรียกเพื่อกรอกข้อมูลนิดหน่อยครับ

พอกดบัตรคิว กรอกข้อมูลเสร็จ[ข้อมูล เช่น ตรวจอะไรบ้าง,ทำไมถึงมาตรวจ, มีเพศสัมพันธ์ล่าสุดเมื่อไหร่] เราก็เเค่คลิกช่องนั้นๆไป ไม่ยากครับตรงนี้       ก็นั่งรอเรียกคิวครับ ตอนนั้นเราก็ใจเต้นนะ สติพอมีอยู่บ้าง พยายามไม่คิดอะไรเยอะ
นั่งรอประมาน 20นาทีได้ เราก็เจอเพื่อนสมัยมัธยมพอดี เพื่อนก็มาตรวจเหมือนกันครับ เราเลยมีเพื่อนคุย เลยผ่อนคลายไปได้เยอะเลย

เข้าเรื่องต่อนะ ... เรารอเรียกคิวครับ พอถึงคิว เจ้าหน้าที่ผู้หญิงจะเรียก เราก็เดินไปหาเค้าพร้อมยื่น บปช. บัตรคิว และบัตรสีเขียว เค้าจะสอบถามนิดหน่อย เช่น "น้องมาตรวจ......นะคะ มีอะไรอยากจะปรึกษาคุณหมอก่อนมั้ย? หรือต้องการจะเจาะเลือดเลย" คำถามประมานนี้ครับ เราก็ตอบไปว่า"เจาะเลือดเลยครับ"  พี่เค้าจะกรอกรายละอียดของเราใส่กระดาษ A4 แผ่นนึง พร้อมทั้งปริ้น บาร์โค้ดที่มีชื่อ-นามสกุลเราออกมาด้วย จากนั้นก็กลับมานั่งรอที่เดิม เพื่อรอจ่ายตังค์ครับ ......... พอถึงคิวจ่ายตังค์ เราก็เเค่เดินไปจ่าย ยื่นกระดาษ A4 แผ่นนั้น, บาร์โค้ดที่มีชื่อ-นามสกุลเรา,บปช., บัตรคิว และบัตรสีเขียว ให้เค้าไป เค้าจะได้ตรวจสอบ.... จ่ายตังค์เสร็จเค้าก็บอกว่า "ไปรอเจาะเลือดชั้นสองห้องซ้ายได้เลยค่ะ" เราก็ขึ้นไปรอครับ

จากนั้นรอเจาะเลือดประมาณ 10 นาทีนะ เค้าก็เรียกเบอร์คิวเรา *ต้องมีสติดีๆนะ เพราะเสียงมันตีกันไป ตีกันมา*  พอถึงคิวก็เข้าไปทำการโดนเชือด เอ้ย! เจาะเลือด ก่อนเจาะก็เเค่ยื่นเอกสารแบบเมื่อกี้เลยให้เจ้าหน้าที่เจาะเลือด เค้าจะให้เราตรวจสอบข้อมูลอีกครั้ง จากนั้นเค้าก็เอาบาร์โค้ดชที่มีชื่อ-นามสกุลเรา แปะไปที่กระดาษ A4 แผ่นนั้น เเละแปะที่หลอดเลือดของเรา [เพื่อเป็นการป้องกันความผิดพลาดของการตรวจ] พอถึงเวลาเจาะ เค้าก็แกะเข็มใหม่ ใช้อุปกรณ์ใหม่หมดเลยวางใจได้ เอาสายมารัดแขนเเล้วดีดที่เส้นเลือดเบาๆ จากนั้นก็ค่อยๆแทงเข้าไปที่เส้นเลือด เลือดของเราก็พุ่งปรี๊ดๆไปในหลอดเลือด เห็นเลือดตัวเองตอนนั้นเริ่มรู้สึกตัวเบาๆลอยๆวิ๊งๆ คล้ายจะเป็นลม เข้าใจเเล้วคนที่กลัวเลือดเค้ารู้สึกกันยังไงแต่ตั้งสติได้ครับ พอเจาะเสร็จเค้าก็เอาสำลีมีปิดแผลให้ [การเจาะเลือดไม่เจ็บนะ ไม่ต้องกลัว เเค่เสียวๆนิดหน่อย]  ต้องรอผลอีก 1 ชม. หลังเจาะเลือดครับ ....
ระหว่างรอผลเราจะไปเดินหาอะไรกินที่ 7-11 ใน รพ.จุฬา ซึ่งเดินไกลเหมือนกัน แต่ก็ดีครับ พอข้ามเวลาไปได้ ผ่านไป 30 นาที เราก็กลับเข้ามาที่คลีนิคอีกครั้ง โอ้เเม่เจ้า คนเต็มคลีนิคเลยจ้าาาา!! นี่ล่ะ คือข้อดีของการมาเช้า เราจะเดินฝ่าประชาชนเพื่อขึ้นไปชั้นสอง ไปรอที่จุดเบอร์ 6 รออีก 30 นาทีครับ เจ้าหน้าที่จะเรียกคิวเรา เค้าจะบอกว่าให้เรารอที่หน้าห้องเบอร์อะไร เราก็เเค่ไปรอที่หน้าห้องนั้น [ที่นี่เค้าเป๊ะจริงๆนะ รอฟังผล 1 ชม. ผลก็ออกภายใน 1 ชม. จริงๆ] ตื่นเต้นมากครับระหว่างที่รออยูหน้าห้อง เห็นคนที่นั่งรอห้องข้างๆ สีหน้าเค้าก็กังวลสุด คือเราสามารถมองออกเลยอ่ะ ว่าเค้าคงกลัว กังวลจริงๆ ในหัวนี่คิดไปเรื่อยเปื่อยเลยอ่ะ ตอนนั้นสติเเตกเหมือนกัน คิดไปต่างๆนานา ถ้าเราติดเชื้อจะทำยังไง พ่อเเม่จะเกลียดเรามั้ย เพื่อนจะคบมั้ย อีกมากมาย คุณหมอที่อยู่ในห้องก็เดินมาเปิดประตูเเล้วเชิญเราเข้าไปด้านใน.......

พอเข้าไปหมอก็นั่ง เราก็นั่ง เค้าก็ถามว่าเป็นยังไงบ้าง ไหนเล่ามาให้หมอฟังสิ๊ เราก็เล่าตามความเป็นจริงทุกประการว่าเป็นอย่างไร สักพักหมอก็หยิบกระดาษผลเลือดแผ่นนั้นขึ้นมา ใจเต้นรัวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คุณหมอบอกว่า "ผลเลือดเป็นลบนะลูก ไม่ติดเชื้ออะไร" ตอนนั้นอยากจะกรีดร้องออกมาให้สุดปอด เเต่ก็เกรงใจคนอื่นๆครับ คุณหมอยังบอกอีกว่า "เราเป็นฝ่ายรับ เป็นฝ่ายเสียเปรียบนะลูก ต้องบอกให้เค้าป้องกันทุกครั้ง เพราะการใส่ถุงยางอนามัยเป็นการป้องกันทั้งโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ การตั้งท้อง และอื่นๆอีกมากมาย"

เราก็ขอบคุณคุณหมอท่านนั้น และก็เดินออกมาจากห้อง ตอนนั้นรู้สึกเหมือนยกภูเขา 100 ลูกออกจากอก มันโล่งใจ สบายใจจริงๆอย่างบอกไม่ถูก


*การแชร์ประสบการณ์ตรงครั้งนี้อาจจะเวิ้นเว้อไปนิดนึงนะครับ หรือข้อมูลที่นำมาเเชร์อาจจะไม่ครบถ้วน ต้องขอโทษจริงๆ แต่จุดประสงค์หลักขอกระทู้นี้  คือ อยากจะมาเเนะนำเเละเตือน สำหรับเพื่อนๆหลายๆคน ที่ยังไม่เคยได้ลองเข้าไปตรวจหรืออยากไปตรวจเเต่ไม่กล้าพอ อย่ากลัวเลยครับ สุขภาพร่างกายของเรา เราต้องรักตัวเองให้มากๆครับ ตรวจก่อน รู้ก่อน รักษาก่อน ยังไงฝากเพื่อนๆทุกคนนะครับ ลองไปตรวจดูครับ ที่สำคัญ ***อย่าลืมใส่ถุงยางอนามยทุกครั้งก่อนมีเพศสัมพันธ์ครับ***


ปล. ผู้ชายที่มาตรวจส่วนใหญ่ รูปร่างหน้าตาดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ส่วนใหญ่เป้นเก้ง กวางครับ ผู้หญิงก็มาตรวจเยอะเหมือนกันนะ อิอิ

ขอบคุณมากครับ