กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรานะค้ะ
คือเรารู้สึกว่าตัวเราแปลกค่ะ ปันหาเราอาจจะดู ปัญญาอ่อนนะค้ะแค่ปันหาแค่นี้ยังต้องมาถาม
คือเราเริ่มเกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้แล้วอยากเหมือนคนปกติแล้วเริ่มเรยนะค้ะ
คือเราเป็นคนที่ไม่กล้าคุยกับใครเลย ไม่กล้าเรยจิงๆนะค้ะ เพราะรู้สึกตลอดว่าเขาต้องไม่อยากคุยกับเรา
เขาไม่ชอบเรา เรามีความรู้สึกอยากจะคุย อยากจะถามพอเราคิดจะคุย
สมองเรามันก็มาคิดว่าจะพูดยังไง เริ่มยังไง พูดไปเขาจะอยากหรือไม่อยากคุยกับเรามั้ยอะไรแบบนี้ตลอดเรยค่ะ
เหมือนคนโรคจิตที่คิดตลอดว่าคนอื่นไม่อยากคุยกับเรา
ขนาดญาติๆกัน เรายังไม่กล้าคุยเรย เราจะคุยเฉพาะคนที่เราสนิทเท่านั้น
ชีวิตเรามีแค่ พ่อแม่ น้องและเพื่อน แค่รี้ค่ะ เราอยากเป็นคนที่คุยกับใคร ใครก็อยากคุยด้วย
ทุกวันนี้ก็อย่างที่เล่าไปว่าเรารู้สึกว่าคนอื่นไม่อยากคุยกับเรา
เรารู้สึกว่าเราอาย เรากลัวไปหมดเวลาจะพูดหรือทำอะไรก็แล้วแต่
เราเลยมาขอคำแนะนำกับพี่ๆเพื่อนๆ ว่าเราเป็นโรคจิตใช่มัยและควรแก้ไขยังไงดี?
กระทู้แรกผิดพลาดอะไร. ขอโทดด้วยนะค้ะ
เราเป็นโรคจิตใช่มั้ย ?
คือเรารู้สึกว่าตัวเราแปลกค่ะ ปันหาเราอาจจะดู ปัญญาอ่อนนะค้ะแค่ปันหาแค่นี้ยังต้องมาถาม
คือเราเริ่มเกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้แล้วอยากเหมือนคนปกติแล้วเริ่มเรยนะค้ะ
คือเราเป็นคนที่ไม่กล้าคุยกับใครเลย ไม่กล้าเรยจิงๆนะค้ะ เพราะรู้สึกตลอดว่าเขาต้องไม่อยากคุยกับเรา
เขาไม่ชอบเรา เรามีความรู้สึกอยากจะคุย อยากจะถามพอเราคิดจะคุย
สมองเรามันก็มาคิดว่าจะพูดยังไง เริ่มยังไง พูดไปเขาจะอยากหรือไม่อยากคุยกับเรามั้ยอะไรแบบนี้ตลอดเรยค่ะ
เหมือนคนโรคจิตที่คิดตลอดว่าคนอื่นไม่อยากคุยกับเรา
ขนาดญาติๆกัน เรายังไม่กล้าคุยเรย เราจะคุยเฉพาะคนที่เราสนิทเท่านั้น
ชีวิตเรามีแค่ พ่อแม่ น้องและเพื่อน แค่รี้ค่ะ เราอยากเป็นคนที่คุยกับใคร ใครก็อยากคุยด้วย
ทุกวันนี้ก็อย่างที่เล่าไปว่าเรารู้สึกว่าคนอื่นไม่อยากคุยกับเรา
เรารู้สึกว่าเราอาย เรากลัวไปหมดเวลาจะพูดหรือทำอะไรก็แล้วแต่
เราเลยมาขอคำแนะนำกับพี่ๆเพื่อนๆ ว่าเราเป็นโรคจิตใช่มัยและควรแก้ไขยังไงดี?
กระทู้แรกผิดพลาดอะไร. ขอโทดด้วยนะค้ะ