เราเป็นลูกคนเล็กของบ้าน ก่อนหน้านีเรารู้สึกเรามีความสุขมากเลย เราจะไปไหนก็ได้ ทำไรก็ได้ กลับบ้านกี่โมงก็ได้ แต่ตอนนี้อ่ะ เาเหมือนถูกขังไว้ในบ้าน เรามีแฟนแต่พ่อแม่เราไม่อนุญาตเลยเลยไม่บอกเขา เรากับแฟนเรามีอะไรกัน แ่ต่ว่าป้องกันทุกอย่าง แล้วพ่อกับแม่ก้รู้ เค้าบอกให้เราสองคนเลิกกันไม่ต้องเจอกันอีก เราก้ทำอะไรไม่ได้ แต่เราคุยกับแฟนเราไว้แล้ว แฟนเราบอกว่าไม่อยากเลิก โอเคเราก้ไม่อยากเลิกงั้นม่เลิกแล้วกัน พ่อกับแาม่คิดว่าเราเลิกกันแล้ว เราเลยพยายามปรับตัวเองใหม่ทำงานบ้านเยอะขึ้นกลับบ้านไวขึ้น แต่พ่อกับแม่เราระแวงทกอย่างเลย เราเคยคุยกับเค้า เค้าบอกให้เราบอกเค้ามาให้หมดว่ามีแฟนรึยังแล้วถึงขั้นไหนแล้ว แล้วเค้าจะไม่โกดเลยเพราะมันเป็นเรื่องธรรมชาติ เราก้คิดว่าเค้าคงเข้าใจเราแล้ว ตอนนั้นเราดีใจมากที่เค้าเข้าใจเรา แต่พอเราบอกความจริงทั้งหมดไป เค้าก้โกดเราแล้วจะให้เราไปอยู่กับแฟนเราให้เราไปลาออก เราก้ขอร้องเค้าว่าอย่าทำแบบนี้ เค้าจะเอาตำรวจไปจับแฟนเรา เราก้ห้าม ตอนเช้าเค้าเลยพาเราไปเคลียที่บ้านแฟนเราก้คุยกับแฟนเราก่อน เค้าบอกว่าให้เราเลือกเลบ เราเลยบอกว่างั้นเราเลือกเรียนนะ เค้าก้บอกว่าเข้าใจ เค้าไม่อยากให้เราต้องมารำบากมาอยู่กับเค้า แต่เค้าบอกว่าไม่เลิกได้มั้ยเราเองก้ไม่เลิก พ่อกับแม่ก้บอกให้เราเิ่มชีวิตใหม่ โอเคเราก้พยายามทำทุกอย่าง เค้าใช้ให้เราทำอะไรเราก้ทำ แต่เค้าเหมือนขังเรา เราออกไปไหนกับเพื่อนเราไม่ได้เลย เวลาจะไปไหนเค้าก้จะบอกว่าเราไปหาแฟนเราทั้งที่จริงมันไม่ใช่ เรากับแฟนไม่ได้ไปไหนด้วยกันเลยไปด้เจอแค่ในรร. ตอนนี้เราอึดอัดมากเพราะพ่อกับแม่เราบังคับให้เราทำทุกอย่าง เลากลับบ้านค่ำนิดหน่อยเค้าก้จะว่า หาว่าเราไปกับแฟน คือเราทำงานเรามีงานค้างเยอะแยะและเราต้องลอกเพื่อน แต่เค้าไม่เข้าใจ เค้าชอบหาว่าเราโกหกเราเองก้ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าถ้าจะไม่ไว้ใจขนาดนี้แล้วอ่ะจะให้อภัยเราทำไม เราอึดอัดมากเลยนะเวลาเราอยู่ที่บ้าน เค้าจะคอยเช็คโทรัพท์เราตลอด คอยเช็คตังเรา ตังเราเราก้ไปทำงานมาได้ตังเป็นของตัวเอง แต่เค้าก้จะถามตลอดว่าเอาไปทำไรบ้าง เราอึดอัดจริงๆ ทุกครั้งเราจะคุยด้วยเหตผลเราไม่ใช้อารมณ์ แต่ทุกครั้งพวกเขาจะใช้แต่อารมไม่คุยด้วยเหตุผล เราไม่อยากทะเลาะเลยเราเหนื่อยมาก เรารู้ว่าถึงเราจะพูดไปเท่าไหร่เค้าก้จะหาทางมาเถียงเราจนเค้าชนะ ทุกวันนี้เรารู้สึกท้อเหนื่อยเบื่ออึดอัดตลอดเวลา เราอยากได้อิสระคืนแต่เราคงไม่ได้อีกแล้ว เรารู้ว่าแต่ก่อนเราอ่ะผิด แต่ว่ามันก้แค่อดีต ไม่มีใครเข้าใจเราเลย ยิ่งเค้าทำแบบนี้ เายิ่งรู้สึกว่าเราไม่ใช่คนของครอบครัวนี้ เราเข้ากับพวกเค้าไม่ได้ มันยากมากนะที่ต้องเปลี่ยนตัวเองใหม่อ่ะ ทั้งๆที่แต่ก่อนชีวิตเราแฮปปี้มากเลย คนอื่นอาจมอง่าเราเนรคณ แต่เชื่อสิ ถ้าคุณได้มาอยู่จุดเดียวกับเราโโนแบบเรา คุณจะเข้าใจและรู้ึกแบบเราเลย
เรารู้สึกไม่อยากเจอครอบครัวของเราเลย.