“ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก” ตะลุยจีน 21 วัน ผ่านกัมพูชา เวียดนาม สุดทางที่กำแพงเมืองจีน ขากลับล่องเรือผ่านลาว นั่งรถไฟเป็นส่วนใหญ่ ไม่นั่งเครื่องบินเลย

ตอนที่ 8 มหานครเทียนจิน จีน

ซิ้มบนรถไฟ ที่ตอนแรกดูไม่เป็นมิตร แต่ตอนหลังถึงกับแลกภาพถ่ายกันเลยทีเดียว ส่วนหนุ่มจีนเพิ่งไปนั่งคุยกับเราตอนใกล้จะลงเสียดายเขาฟังและพูดภาษาอังกฤษได้ แม้ไม่คล่องแต่ก็เป็นหนึ่งในชายหนุ่มที่หาได้ยากมากในจีน ที่ยินดีจะใช้ภาษาอังกฤษ ส่วนใหญ่มีแต่วิ่งหนี หายากยังเหมือนงมเข็มในทะเลกันเลยเชียว
เราหาขบวนรถไฟความเร็วสูงเที่ยวประมาณ 6 โมง ที่ออกจากสถานีเทียนจินกลางให้เรา ซื้อตั๋วใกล้ๆเวลาออกก็ได้ แต่เขาบอกว่าซื้อล่วงหน้าดีกว่า
จนท.ในรถเอาตั๋วมาแลกคืน เพราะเราใกล้จะถึงแล้ว เขาบอกให้พวกเราเตรียมตัวลง แต่พวกเขายังไม่ลงจึงทำให้เราสงสัยว่าสถานีสุดท้ายคืออะไรเพราะในตารางก็ระบุว่า เซี่ยงไฮ้-เทียนจิน
                                        
เราลงสถานีเทียนจิน ซื้อตั๋วรถไฟความเร็วสูง CRH เวลา 18.14 น. ตามเวลาระบุว่า ถึงปักกิ่งในเวลา 18.47 น.ระยะทาง 120 กม.ใช้เวลา 33 นาที หนุ่มจีนบอกเราว่าถ้าไปรถบัสใช้เวลา 2 ชม.
                                        
เทียนจิน เป็นหนึ่งในมหานคร มีพื้นที่ 82,300 ตร.กม. ประชากร 13 ล้าน เป็น 2 เท่าของกทม. รายได้เฉลี่ยต่อหัวต่อปี 441,082 บาทสูงที่สุดในประเทศจีนเพราะเป็นเมืองอุตสาหกรรมที่มีท่าเรือขนาดใหญ่ใกล้มหานครปักกิ่ง ปลิตเครื่องจักรทุดชนิดรวมทั้งรถยนต์ รถไฟ เครื่องบิน เรือดำน้ำ รถถัง อาวุธยุทโธปกรณ์และเครื่องจักรกลขนาดใหญ่ทุกประเภท
                                        
วันนี้ต้นไม้กำลังผลิใบดอกไม้กำลังบานสะพรั่งสวยงามตั้งแต่ออกจากสถานีรถไฟและละลานตาไปทั้งเมือง
เราเดินจากสถานี มุ่งสู่ย่านอิตาลี บรรยากาศเหมือนอยู่ยุโรป ทั้งบ้านเรือน ร้านอาหาร ถนน วงเวียน คงเป็นย่านของชาวยุโรป ที่มาอยู่จีนนานมาแล้ว
เรานั่งรถเดคเคอร์ ชมทัศนียภาพรอบมหานครเทียนจิน รถออกเวลา 16.00 น. ใช้เวลา 1 ชม. ราคาตั๋วคนละ 25 หยวน
รถออกจากย่านอิตาลีผ่านศูนย์แสดงนิทรรศการผังเมือง สะพานจินตาง ที่พักหยวนซื่อไข่ เฝิงเกาจาง จัตุรัสเสรีภาพ วงแหวนแม่น้ำไหเหอ ที่พักลี่ ชื่อตง วัดเทียนหู โบสถ์หวางไหลู่ สะพานสิงห์ สะพานชินกาง ศาลาพุทธดาไบ กงล้อเสียดฟ้า ถนนวัฒนธรรม วัดขงจื๊อ วัดกลอง ถนนอาหารหนานชื่อ ถนนโกลเด้น สะพานไบ๋อาน สะพานสู่เทียนจิน ประตูเทียนจิน สะพานดากู สะพานเสรีภาพ นาฬิกาศตวรรษ จัตุรัสจินหวาน สถานีรถไฟเทียนจินตะวันออก แล้ววนกลับไปจอดที่เดิม
เราต้องวิ่งกันอีกแล้วเพราะจากที่นี่ไปสถานีรถไฟ ระยะทางประมาณ 1.5 กม.
                                                    
วันนี้เทียนจินคงอยู่ในม่านหมอกตลอดทั้งวัน ขนาดเวลาจะ 4 โมงเย็นแล้ว หมอกยังหนาอยู่ เรานั่งหน้าสุดบนหลังคาร ลุงค่อยๆเอาเสื้อผ้าออกมาใส่ทีละอย่าง ตั้งแต่หัวจรดเท้า ยิ่งนั่งนานลมยิ่งพัดแรงขึ้น ตอนรถออกไม่แน่ใจว่าเสื้อกั๊ก จะเอาอยู่มั้ย
                                        
Italian Style Town เป็นการนำเอาหมู่บ้านที่ชาวยุโรปเคยอยู่มาทำเป็นถนนท่องเที่ยว ปลูกดอกไม้ยุโรปให้เข้ากับอาคารดั้งเดิมแต่พฤติกรรมการใช้ห้องน้ำของนักท่องเที่ยวชาวจีนในวันหยุดอย่างวันเสาร์นี้ยังคงเหมือนเดิม ลุงบอกว่าได้ยินเสียงคนไทยด้วยแต่รีบไปหาห้องน้ำจึงไม่ได้หันไปดู จนท.ที่มีอยู่มากมายที่นั่นฟัง&พูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย ถ้าไม่ได้ท่องคำว่า ฉีโฉ่เจียน สงสัยว่าจะเอาตัวไม่รอดแน่ๆ เพราะอากาศที่เย็นมักเรียกข้าศึกเล็กให้เข้าจู่โจมได้ตลอดเวลา
                                        
กำลังรอเช็คอินเพื่อขึ้น CRH ไปปักกิ่ง มีเวลาอีกครึ่งชม. แต่แบ็ตอ่อนแล้ว ไว้รายงานตอนเข้าที่พักแล้ว
เซลฟีจากที่นั่งคู่ 7D7F ความเร็วตอนเคลื่อนออกจากสถานี 58 กม/ชม. ค่อยๆ เร่งขึ้นไปที่ 298 km/h ลุงคอยจ้องว่าความเร็วสูงสุดจะเท่าไร อุณหภูมินอกรถ 13 องศา ในรถปรับไว้เท่าไรไม่ทราบ แต่ก็กำลังสบาย เราอยู่ตู้ท้ายสุด แต่อยู่ติดหัวอีกด้านหนึ่ง ตอนขากลับจะกลายเป็นตู้แรก ได้ยินประกาศว่าบนรถมีตู้เสบียงด้วย ตอนเช็คอินเหมือนขึ้นเครื่อง พนักงานไม่ได้เช็คตั๋วตอนขึ้น ทุกคนหาที่นั่งกันเอาเอง ได้ยินเสียงแทะเมล็ดแตงโม ทั้งด้านหน้า ด้านข้าง และด้านหลัง ตอนขึ้นมาได้กลิ่นบุหรี่แต่ตอนนี้หายแล้วคาดว่าคงมีคนอัดก่อนขึ้นรถเพราะตอนนี้กลิ่นหายไป