[CR] ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยจีน 21 วัน ไปกัมพูชา เวียดนาม จีน (รถไฟ) ล่องเรือกลับทางลาว ตอนที่ 9 กำแพงเมืองจีน

“ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก” ตะลุยจีน 21 วัน ผ่านกัมพูชา เวียดนาม สุดทางที่กำแพงเมืองจีน ขากลับล่องเรือผ่านลาว นั่งรถไฟเป็นส่วนใหญ่ ไม่นั่งเครื่องบินเลย

ตอนที่ 9 กำแพงเมืองจีน

18.47 น. รถจอดสนิทที่สถานีปักกิ่ง ตามเวลาเป๊ะ โชคดีเราเจอคนพูดภาษาอังกฤษได้ ตอนเดินหาทางลงไปรถใต้ดิน เขาก็จะไปสายเดียวกับเรา เขาช่วยเราซื้อตั๋วและคุยกันจนเขาลง รถไฟใต้ดินปักกิ่งสร้างก่อนไทยไ ม่มีกระจกกั้นระหว่างชานชาลากับตัวรถ
                                                  
มหานครปักกิ่งมีพื้นที่ 16,801 ตร.กม. ใหญ่กว่ากทม.10 เท่า ประชากร 21 ล้านคน 3.5 เท่าของกทม. รายได้เฉลี่ยต่อหัวต่อปี 420,460 บาท 5 เท่าของกทม. น้อยกว่าเทียนจินเล็กน้อย
                                                  
หนุ่มแอรินทำงานไอทีที่ปักกิ่ง ที่ช่วยเราซื้อตั๋วค่ำนี้ ไปหาซื้อบ้านที่เทียนจิน เพื่อเตรียมการให้ลูกชายตัวน้อยอายุ 19 เดือนในรถเข็นได้ไปเรียนที่นั่น เนื่องจากไม่มีสิทธิ์ซื้อบ้านในปักกิ่ง เพราะจีนห้ามการมีบ้านพักถาวรในนครปักกิ่ง
                                                  
เราหาที่พักตามข้อมูลที่ได้จากเน็ท ที่ถนนคนเดินหวางฟูจิง สอบถามตำรวจตั้งแต่หัวถนนจนถึงท้ายถนน ไม่มีใครพูดตรงกันเลย เพราะพวกเขาฟังและพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ชาวปักกิ่งอีกหลายรายก็ตอบไม่ได้ ฝนตกจากพรำๆ และหนักขึ้นเรื่อยๆ เห็นป้าย....Youth hostel ลองเดินเข้าไปถามดู ซึ่งก็ฟลุ้คจริงๆ พนักงานต้อนรับให้เราลองไปดูห้องก่อน เมื่อเราตกลงเธอกดลิฟต์ให้แล้วบอกให้ไปที่ชั้น B4 แต่เห็นมีแต่ B-4 จึงลองกดดูเมื่อเห็นว่าลิฟต์ต์เลื่อนลง เราจึงกดไปที่ชั้น 1 ใหม่ เห็นว่ามีแต่เลข 1 เราจึงคิดว่าลิฟต์คงไปชั้นสูงสุดชั้นเดียวลิ ฟต์เลื่อนขึ้นไปจอดที่เดิม ออกไปเจอพนง.คนเดิม ต่างคนต่างหัวเราะเราจึงถามว่าห้องพักอยู่ที่ไหน เธอชี้นิ้วลงข้างล่างเราจึงถึงบางอ้อว่า....อ้าว! นี่เป็นโรงแรมใต้ดินน่ะเอง....พอลงไปถึงชั่น -4 จึงพบว่ามีห้องอยู่ไม่น้อยกว่า 20 ห้องเลยทีเดียว พอเปิดห้องดูก็ตกลง เพราะดูแล้วสภาพใช้ได้ มีเตียงคู่สะอาดสะอ้านแต่ไม่ได้เปิดห้องน้ำดู ป้าขึ้นไปจ่ายเงินแล้วกลับลงไปสำรวจห้องน้ำ มีห้องเดียว มีทั้งส้วมหลุมชักโครก และฝักบัวกับอ่างล้างหน้าในที่แคบๆ จึงจินตนาการว่าถ้าเลือกห้องน้ำรวมจะเป็นไงน้อ....เมื่อถึงเวลาใช้ห้องน้ำก็พบว่าไม่มีผ้าเช็ดตัว สบู่และกระดาษชำระ สอบถามพนง.ประจำชั้น ก็คุยกันไม่รู้เรื่อง ลองสำรวจดูก็ไม่มีวี่แววว่า จะจัดไว้ให้ แต่เราเตรียมผ้าขนหนูผืนเล็กและเครื่องอาบน้ำมาเอง จึงแก้ปัญหาไปได้ คืนนี้เราซื้อบะหมี่ซุปเปอร์จัมโบ้อาหารยอดฮิตของชาวจีนเข้าไปด้วย เพราะไม่ผ่านร้านขายอาหารเลย ที่ผ่านก็ไม่มีรูปให้ชี้ เราสั่งไม่เป็น และคิดว่าในโรงแรมต้องมีน้ำร้อนให้ ซึ่งก็มีจริงๆ คืนนี้ต้องรีบนอน เพราะเราลืมซื้อตั๋วรถไฟไปนครฉงฉิ่ง ต้องรีบตื่นเช้าไปสถานีรถไฟ แล้วไปเที่ยวกำแพงเมืองจีนต่อ ตอนนี้เข้าสู่วันใหม่แล้วราตรีสวัสดิ์
                                     
                                     
อาหารเย็นเป็นอาหารที่เราชี้ในถาด ในตู้ และชี้ชามที่เขาสั่ง
คนแน่นร้าน ไปขอแจมเห็นเขามีซุปร้อนๆ เลยชี้ แล้วก็ชู 1 นิ้ว ร้านนี้อยากชิมตั้งแต่เมื่อคืน มันดึกและฝนตกแป้งแผ่นเขาหมดเขาไม่ขายให้เย็นนี้เลยลองไปใหม่ มีผัดผักเจ 3 อย่างในจานเดียว ไข่น้ำ และแป้งหน้าไข่พันไส้ผัก
จำไม่รู้มันชื่ออะไร ถามเขาเขาก็ฟังไม่ออก เลยกินล้ำหน้า เพราะพวกเขากินผัดผักกับแป้งแผ่น แต่เราสั่งแป้งแผ่นหน้าไข่พันผัก ราคาไม่น่าเชื่อทั้งหมดนั่นแค่ 16 หยวน จึงไม่แปลกใจว่าทำไมลูกค้าจึงแน่นร้าน เหมือนเล่นเก้าอี้ดนตรี
                                     
วันนี้ไปเที่ยวกำแพงเมืองจีน เราค้นมาว่าไปสาย 919 ค่ารถ 12 หยวน
เราไปที่สะพานข้ามแยก ก่อนถึงประตูเด๋อเชิงเหมิน(Deshengmen) ท่ารถไปปาต้าหลี่(Badali) กำแพงเมืองจีน
หนุ่มหล่อที่พาเราไปส่งท่ารถ แม้เป็นชาวจีน ก็ยังถูกหลอกว่ารถ 919 ไปไม่ถึงปาต้าหลี่ ต้องไปต่อรถ ให้ไปรถตู้ของเขาราคา 79 หยวน ถึงที่เลย เราเข้าแถวรอแบบลังเล จนมีคนมาต่อแถวยาว เห็นคนมาทีหลังเดินไปขึ้นรถสาย 919 ฝั่งตรงข้าม เราวิ่งไปขึ้นบ้าง คนอื่นๆในแถววิ่งตามไท่กั๋วจนหมดแถว ขาไปจ่ายคนละ 12 หยวน
                                     
พอรถจอดจะมีรถบัสอีกคันมารอรับไปส่งใกล้ที่ซื้อตั๋ว ไม่ต้องเสียเงิน จากตัวเมืองปักกิ่งถึงกำแพงเมืองจีนด่านแรกระยะทาง 60 กม. ผ่านอุโมงค์ ลอดภูเขาหินสั้นๆ หลายอุโมงค์ อุโมงค์สุดท้ายยาว 3 กม.
                                     
ต้นไม้กำลังผลิใบ บางต้นออกดอกก่อนใบ สวยงามมาก สีขาว ม่วง แดง เหลือง ชมพู
                                     
ซื้อตั๋วคนละ 40 หยวน แล้วเดินขึ้นกำแพงเมืองจีน ไปถึงหอที่ 4 (คนส่วนใหญ่มาถึงแค่หอที่ 4) เลยออกไปมองเห็นหอที่ 5 สูงลิบๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงพิชิตหอ 8 ที่ต้องเดินหลายชั่วโมง ตอนนี้วัยอย่างเรา ทำอะไรแค่ผ่านเกณฑ์ก็พอแล้วไม่มักมาก อิอิ
                                     
ขากลับคนแน่นมาก รถก็ติดเพราะเป็นวันหยุด ถนนสายนี้เป็นสายท่องเที่ยว รถมากกว่าสายอื่น ได้นั่งครึ่งทาง คิดว่าจะได้ยืนจนถึงซะแล้ว! ค่ารถขากลับคนละ 14 หยวน เราเตรียมเงินรอให้กระปี๋ไปเก็บก็ไม่เห็นไป แต่ได้ยินพูดเสียงดังตลอดเวลา ตอนลงคนขับไม้ให้เราลง เพราะเราไม่มีตั๋ว กระปี๋ว่าให้เรา แต่เราบอกเราฟังไม่รู้เรื่อง เพราะเราเป็นไท่กั๋ว กระปี๋เลยอารมณ์ดีฮ่ อๆ... เก็บตังค์แล้วปล่อยเราลง
                                     
                                     
                                         
                                     
ชื่อสินค้า:   กำแพงเมืองจีน
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่