เพื่อนๆค่ะ เราฝันไม่ดีเลยเราไม่รู้ว่าเราคิดมากหรือว่าอะไรแต่เรามั่นใจว่าตอนนัเนอยู่ๆก็ฝันขึ้นมาเองเ เรื่องมันมีอยู่ว่า เราฝันน่ะ ย้ำ!ฝัน เราไปเที่ยวกับครอบครัวแฟนแต่สภ่พอากาศไม่ค่อยเต็มใจทำให้ต้องติดอยู่ที่สนามบินแฟนเราไปชงกาแฟแล้วเขาก็ขึ้นไปบนห้องรับลองแบบไม่รอเราเลยสักนิดเราก็ไม่ได้คิดไรสักพักนึงญาติเขาก็ให้เราไปตามเราห็ไปตาม แต่ ภาพที่เราเห็นมันทำให้เราอยากมุดดินหนี ภาพเขานั่งข้างๆผญ.เเละจับมือน่าตายิ้มแย้มเเจ้มใส เราก็เรียกชื่อแฟนแฟนเราก็หันมามองด้วยสายจตาที่ตกใจและรีบปล่อยมือผญ.คนนั้นออกเขาทำถ้าจะวิ่งตาม แต่โทดทีน่ะมันช้าไปเราวิ่งก่อน เราวิ่งผ่านน่าครอบครัวเขาด้วยความเร็วแสง(555อันนี้เว่อไป) ไม่อยากให้ใครได้เห็นน้ำตาเขาวิ่งตามมาแตาโดนคนในครอบครัวของเขาดึงตัวไว้คุย ญาติถาม "เกิดอะไรขึ้นทำไมเอวิ่งออกไปแบบนั้นใครทำไรน้อง" (เอคือนามสมมติ) แฟนเราตอบว่า "เำราะผมผมคบซ้อนกับเพื่อนแล้วแอบพามาด้วยเขาจับได้เลยวิ่งหนี้ผมไปแบบนั้น" จากนั้นเขาก็โดนตบหน้าเเละโดนด่าต่อว่า" ทำแบบนี้ได้ไงเขาให้แกมาแค่ไหนรักแกแค่ไหนทำไมแกทำแบบนี้กับเขา" แฟนเราทรุดลงกับพื่นพร้อมน้ำตา ผญ.ที่เป็นเหมือนแฟนเขาอีกคนเข้ามาหาแฟนเรา แต่คราวนี้แฟนเราก็ผลักออกแล้วตะคอกกลับไปว่า "อย่ามายุ่งกับกูเพราะทำให้กูเสียเขาไป" ตัวเราที่วิ่งมาจนถึงบ้านเลย(ฝันมันก็ฝันเนอะ) เรานอนร้องไห้หนักมากจนหลับไป เช้าวันรุ้งขึ้นมีคนมาเคาะประตูน่าห้องนอนของเรา เราหวั่นใจมากไม่กล้าเปิดแต่ก็ตัดสินใจที่จะเปิด เราเลือกที่จะทำเป็นไม่เห็นเขาแล้วเดินผ่านเขาไป เขาพูดกับเราว่า "เอเราผิดไปเเล้วเรามักง่ายอยากมีเพิ่มแต่เราก็รักเอคนเดียวน่ะไม่เคยมีวันไหนที่เราไม่รักเอเราสาบายว่าเราจะไม่มีใครอีกนอกจากเอน่ะให้โอกาสเราเถอะน่ะ" เราหันไปมองด้วยสายตาที่เฉยชาแล้วบอกกับเขาว่า "เทอจะให้เราทำอะไรเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราเป็นคนมาก่อนหรือมาหลังจะให้เรากับไปบอกได้เลยว่าไม่ความไว้ใจเชื่อใจ ความรักที่มีให้เทอ มันกลายเป็ยความเสียใจไปหมดแล้ว มันสายไปไหมที่จะมาทำแบบนี้ " จากมือที่เขาจับเราเราสบัดออกล้ะเดินออกมาแล้วเราก็ได้ตื่นจากความฝัน มันเป็นฝันที่ยาวมากแล้วเราก็ไม่อยากให้ความจริงนั้นเหมือนในฝัน ตอนนี้เรากลัวว่ามันจะเป็นจริง เพราะเรากับแฟนไม่ได้เรียนที่เดียวกันแล้วผญ.ในฝันเรามั้นใจว่าเราไม่เคยเห็นน่าเลยเรากลัวว่ามันจะเป็นคนที่เรียนที่เดียวกันกับแฟนเราแล้วฝันนั้นมันคือรางบอกเหตุอะไรรึเปล่าน่ะ