สวัสดีคะ เป็นกระทู้แรก
8ปี ที่ผ่านมามีความรักกับคนๆนึงคะ
เค้าไม่ใช่ผู้ชาย (ทอม)
เรากับเค้าคบกันตั้งแต่ ม 4 คบกันจิงๆ 1 ปีกว่า
หลังนั้นเราก้มีคนใหม่คะเปนฝ่ายบอกเลิกเค้าเอง
แต่ระหว่างเวลาที่เราคบกับแฟนใหม่ก้คุยกับเค้าอยุ่บ้างเพราะเรียนห้องเรียนเดียวกันคะ
จนเรามีแฟนใหม่ไป2คน ก้มีบางช่วงที่ไม่ได้ติดต่อกัน
จนถึงช่วงนึงเค้าย้ายมาเรียนมหาลัยใกล้บ้านเรา
เรามีโอกาสได้ทำงานกับเค้า จนกับมาคบกันจิงจิงอีกที
ตลอดช่วงเวลา8ปี เรากับเค้าไม่เคยหายไปจากชีวิกันและกัน


จนช่วงต้นปี59เราตัดสินใจบอกเลิกเค้า  เหตุเพราะแม่เราไม่ชอบทอม
แต่แม่เราไม่เคยรู้คะว่าเรามีเค้าอยู่ ที่อยากเลิกเพราะโตแล้วอยากเห็นพ่อแม่แฮปปี้
แม่บ่นอยากมีหลานคะ ตอนนี้เราอายุ 22
รักเค้ามากยอมรับว่าเสียใจไม่คิดว่าจะต้องลงเอยไวแบบนี้
แต่ก็รุ้ถ้าทนคบกันไปก็ต้องเลิกกันเรื่องพ่อแม่เรา
จะทำยังไงดีคะ สับสนมาก แต่สำหรับเราคงเลือกความสุขของพ่อแม่มาก่อน
อยากจะตัดใจลืมเค้าไปให้ได้จริงๆคะ