ช่วงนี้มีกระแสเรื่องบอลโลกบอลโอลิมปิคกำลังมา มีหลายคนคุยเรื่องเราเข้าใกล้มาตรฐานเอเชียและระดับโลก
แต่ในความเป็นจริงเรายังห่างไกลทั้งสักยภาพผู้เล่นและระบบ และโคชทีมชาติเองยังให้สัมภาษณ์เลยว่ามัน
ยังไม่ใช่เวลานี้ ตอนนี้ที่เราทำคือตั้งไข่สร้างทีมวางระบบสำหรับอนาคต ณ ปัจจุบันเรายังห่างจากหัวแถวเอเชียอยู่มาก

1.สักยภาพผู้เล่น เราตื่นเต้นกับผลงานของทีมบุรีรัมย์ในฟุตบอลเอเชีย แต่เราต้องไม่ลืมว่าผลงานสำเร็จส่วนนึง
มาจากการได้นักเตะต่างชาติช่วยยกระดับทีม และที่สำคัญระดับผู้เล่นคู่แข่งเป็นแค่ระดับรองของเค้า แกนหลักของเค้า
คือผู้เล่นในประเทศที่ไม่ได้ไปเล่นฟุตบอลยุโรป ทีมบุรีรัมย์ที่มีผู้เล่น(ที่ว่ากันว่า)ดีที่สุดในไทยและมีผู้เล่นต่างชาติโครตเทพ
ยังไม่สามารถเอาชนะทีมโปฮังสติลเลอร์ที่มีนักเตะเกาหลีใต้ 11 คนเป็นsquad หลักได้เลยด้วยซ้ำ ยังไม่ต้องไปพูดถึง
ระดับทีมชุดใหญ่ระดับ คากาวะ เฮืองมิน เอาแค่ชุดระดับเยาวชนของเค้าก็มีนักเตะอย่างมินามิโนะ ที่เล่นให้ซัลซ์บวร์ก
หรือซึงวูที่เล่นให้ทีมระดับเลเวอร์คูเซ่นได้แล้ว ในขณะที่TPL ยังแทบไม่เคยส่งออกผู้เล่น(ไทย)ได้เลย

2.ระบบและเบสิคพื้นฐานของนักเตะ เราไม่มีทิศทางที่แน่ชัดว่าจะวางระบบพัฒนายังไงอะคาเดมี่มาตรฐานดีๆก็ยังขาด
ในขณะที่เกาหลีใต้ ญี่ปุ่นเค้ามีการวางทิศทางพัฒนาเยาวชนไว้แล้วให้สอดคล้องกัน มีตัวอย่างจากทีมระดับโลกอย่าง
เยอรมันที่มีการทำงานร่วมกันระหว่างอะคาเมี่สโมสรกับเดเอฟเบ มีศูนย์ฝึกเยาวชนของสมาคมทั่วประเทศทำให้เค้ารวม
ทีมชาติได้เข้าขากันมากไม่จำเป็นต้องปิดลีกเลือกใครมาเล่นก็ได้เพราะทุกคนเข้าระบบได้หมด บินมาซ้อมกันขึ้นกระดาน
วางแทคติคได้เลยซึ่งข้อนี้ผมว่ามันสำคัญกว่าข้อแรกอีก มีตัวอย่างทีมชาติไทยยุคที่ไทยลีกบูมได้2-3ปี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.youtube.com/watch?v=MPK3TghbTbE นี่คือเกมแรกอย่างเป็นทางการของทีมไทยยุคนั้น
ขวัญใจของทุกท่านยิงด้วยนะเออ ก่อนหน้านั้นก็มีเกมอุ่นเครื่องที่สนามเดียวกันไทยกับพม่าสองเกม ผมไปดูที่สนามด้วยบอกเลยว่า
ห่วยแตกโครตโครตสตาร์ไทยลีกกับดาวรุ่งพุ่งแรงของไทยลีกตอนนั้น จักรพันธ์ แก้วพรม พรใส รังสรรค์  อดุลย์ ดัสกร ทองเหลา สุเชาว์
ธีรศิลป์ ศรายุทธ ชัยคำดี ศิวรักษ์ สุทธินันท์ พุกหอมปรัชญ์  ธีราทร นิเวศ ภายใต้การคุมทีมของโคชเยอรมันดีกรีระดับนี้ผมนั่งดูทีมชาติชุดนี้
เอาจริงๆช่วงแรกๆที่ยังไม่มีปัญหากับบังยีหรือเนวินก็ทำทีมดีระดับนึงนะ แต่ผู้เล่นระดับนี้โคชระดับว่าตามภาษาอิสานคือ
มันคึดั้ยซำนี่ว้าาา เล่นกันแบบไม่เคลื่อนตัว ไม่วิ่งทำทาง คุมโซนห่วยแตก นอกจากนัดเจอออสที่เฮียนิเวศองค์เทพประทับ
ก็มีดูดีคือนัดเจอโอมาน นอกนั้นก็ห่วยแตกจากทีมชาติเราก็เข้าสู่ยุคมืดเต็มตัว ว่าวแล้วว่าวอีกว่าวจนลิเวอร์พูลเรียกพี่คนไม่เข้ามาดู
นักเตะแกล้งเจ็บไม่ยอมมาเล่น การวางระบบระยะยาวมันก็สำคัญชะนี้ล่ะครับ
สรุปถ้ายังไม่พัฒนา 2 ข้อข้างบนผมว่าเราก็ยังห่างไกลจากการไปฟุตบอลโลกเยอะ เรายังอยู่ในระยะตั้งใข่ตามหลังเค้าเป็นสิบปี
ยังต้องใช้เวลาอีกมากที่จะเดินตามเค้าทัน ต้องรอให้ทั้งลีกทั้งทีมชาติและสมาคมพัฒนาต่อไปซักวันน่าจะเข้าใกล้ความฝันบอลโลกมากขึ้น