แฟนผมกำลังศึกษาอยุ่ ส่วนผมก็ทำงานสร้างเนือ้สร้างตัว เป็นเพียงมนุษย์เงินเดือน เงินเดือนก็แสนน้อยนิด
ส่วนแฟนที่มาอยู่ด้วยนั้นยังคงเรียนอยู่ โดยที่ผมต้องออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดเพราะเธอเรียนจะเอารายได้จากไหน
พวกค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าห้อง แน่นอนครับว่าผมไม่ซีเรียสอย่างไรผมก็ออกเป็นปกติ หากจะมากขึ้นนิดหน่อยก็ไม่เปงไร
ส่วนค่าอาหาร 3 มือรวมถึงการไปทานข้างนอกต่างๆผมก็ออกทุกครั้ง อั้นนี้ก็พอรับได้
แต่ ในทุกวันที่เธอไปเรียนผมต้องให้เงินเธออีกวันละ 100 รวมไปถึงทุกเย็นต้องหาอาหารให้ในตอนเย็นหลังผมเลิกงานอีก
ผมไม่รู้ครับว่าเธอตกลงอะไรกับทางบ้านเรื่องที่มาอยู่กับผม ทางบ้านเธอส่งเงินมาให้นะครับแต่ก็ไม่มากอะไรนัก
แต่เงินส่วนที่ทางบ้านส่งมา เธอเอาไปใช้ในการเที่ยวกับเพื่อนๆ ซึ่งผมไม่เคยได้ร่วมใช่เงินพวกนันแม้นแต่บาทเดียว
พอผมเตื่อนให้เธอเก็บออมก็ทะเลาะกันตลอด เธอเป็นคนรักสบายติดขี้เกียจมาก แต่รสนิยมสูง รายได้ไม่มี
ส่งผลให้ผมดูเป็นคนงกไปถนัตตา แต่ผมคิดว่าการที่ผมงกนั้นก็เพื่อเจียดเงินทุกส่วนมาให้เธอใช้ต่างหาก
หากนึกภาพไม่ออกให้นึกว่าตนเองเปงพ่อแม่และต้องเลี้ยงลูกคนนึงอะครับ สภาพของผมกับแฟนคือแบบนั้นครับ
ผมต้องทำทุกอย่าง รับผิดชอบทุกอย่าง แถมยังโดนตำหนิหากทำไม่ดีพอ
ฐานะทางบ้านเธอเองก็ไม่ได้ดีนัก ผมพยายามเข้าใจว่าทางบ้านเธออาจจะไม่สะดวกเรื่องค่าใช้จ่าย แต่แทนที่จะช่วยผมประหยัดบ้างกลับไม่เรย
ยังคงใช้จ่ายอย่างไม่คิด ยังคิดใช้จ่ายแบบฉันต้องเหนือกว่าเพื่อนๆในห้องเรียน ใช้ของที่ต้องดีกว่า แพงกว่า ติดแบรน ติดยี่ห้อ
และยังเอาตัวเองที่ยังไม่มีรายได้มาเที่ยบกับผม (บางครั้งผมเองก็ติดหรู ติดแบรน จ่ายเงินไร้สาระเช่นกัน)
หากเธอหาเงินเองได้ ใช้จ่ายเงินที่ตัวเองหาเองได้ผมจะไม่ว่าเลยครับ แต่การที่มาเอาเงินผมไปใช้จ่ายสนองตัวเองนี่มันมากไปไหมครับ
เห็นว่าผมใช้ของแพงก็จะใช้บ้าง แต่ตัวเองไม่มีเงิน พอผมไม่ให้ก็โกรธมาอ้างว่าทีผมยังซื้อได้เลย ทำไมทีกับเธอถึงซื้อไม่ได้
ผมควรทำไงดี บอกไปทีไรก็ทะเลาะกันทุกที เธอไม่เปิดใจรับฟัง เอะอะก็บอกงั้นจะกลับไปบ้าน
ความรักที่เงินไม่พอต้องจบลงแบบนี้ป่าวครับ คู่ไหนเป็นกันบ้างและทางออกควรทำไงครับ
ปล เคยคิดครับว่าเธอหลอก- แต่มาคิดๆอีกทีต้องลงทุนขนาดนี้เรยหรือเพราะที่ผมให้ไปนั้นจะว่ามากก็มากนะ
แต่มันมากพอที่จะให้เค้ามานอนด้วยหรือ และแฟนผมต้องลงทุนเอาตัวเข้าแลกเรยหรือ
หากเป็นงั้นจริงทำไมไม่เอาตัวเข้าแลกกับคนที่รวยกว่าผมหละ
สุภาพบุรุษคือผู้ชายที่ต้องจ่ายทุกๆอย่างเรยหรือป่าวครับ
ส่วนแฟนที่มาอยู่ด้วยนั้นยังคงเรียนอยู่ โดยที่ผมต้องออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดเพราะเธอเรียนจะเอารายได้จากไหน
พวกค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าห้อง แน่นอนครับว่าผมไม่ซีเรียสอย่างไรผมก็ออกเป็นปกติ หากจะมากขึ้นนิดหน่อยก็ไม่เปงไร
ส่วนค่าอาหาร 3 มือรวมถึงการไปทานข้างนอกต่างๆผมก็ออกทุกครั้ง อั้นนี้ก็พอรับได้
แต่ ในทุกวันที่เธอไปเรียนผมต้องให้เงินเธออีกวันละ 100 รวมไปถึงทุกเย็นต้องหาอาหารให้ในตอนเย็นหลังผมเลิกงานอีก
ผมไม่รู้ครับว่าเธอตกลงอะไรกับทางบ้านเรื่องที่มาอยู่กับผม ทางบ้านเธอส่งเงินมาให้นะครับแต่ก็ไม่มากอะไรนัก
แต่เงินส่วนที่ทางบ้านส่งมา เธอเอาไปใช้ในการเที่ยวกับเพื่อนๆ ซึ่งผมไม่เคยได้ร่วมใช่เงินพวกนันแม้นแต่บาทเดียว
พอผมเตื่อนให้เธอเก็บออมก็ทะเลาะกันตลอด เธอเป็นคนรักสบายติดขี้เกียจมาก แต่รสนิยมสูง รายได้ไม่มี
ส่งผลให้ผมดูเป็นคนงกไปถนัตตา แต่ผมคิดว่าการที่ผมงกนั้นก็เพื่อเจียดเงินทุกส่วนมาให้เธอใช้ต่างหาก
หากนึกภาพไม่ออกให้นึกว่าตนเองเปงพ่อแม่และต้องเลี้ยงลูกคนนึงอะครับ สภาพของผมกับแฟนคือแบบนั้นครับ
ผมต้องทำทุกอย่าง รับผิดชอบทุกอย่าง แถมยังโดนตำหนิหากทำไม่ดีพอ
ฐานะทางบ้านเธอเองก็ไม่ได้ดีนัก ผมพยายามเข้าใจว่าทางบ้านเธออาจจะไม่สะดวกเรื่องค่าใช้จ่าย แต่แทนที่จะช่วยผมประหยัดบ้างกลับไม่เรย
ยังคงใช้จ่ายอย่างไม่คิด ยังคิดใช้จ่ายแบบฉันต้องเหนือกว่าเพื่อนๆในห้องเรียน ใช้ของที่ต้องดีกว่า แพงกว่า ติดแบรน ติดยี่ห้อ
และยังเอาตัวเองที่ยังไม่มีรายได้มาเที่ยบกับผม (บางครั้งผมเองก็ติดหรู ติดแบรน จ่ายเงินไร้สาระเช่นกัน)
หากเธอหาเงินเองได้ ใช้จ่ายเงินที่ตัวเองหาเองได้ผมจะไม่ว่าเลยครับ แต่การที่มาเอาเงินผมไปใช้จ่ายสนองตัวเองนี่มันมากไปไหมครับ
เห็นว่าผมใช้ของแพงก็จะใช้บ้าง แต่ตัวเองไม่มีเงิน พอผมไม่ให้ก็โกรธมาอ้างว่าทีผมยังซื้อได้เลย ทำไมทีกับเธอถึงซื้อไม่ได้
ผมควรทำไงดี บอกไปทีไรก็ทะเลาะกันทุกที เธอไม่เปิดใจรับฟัง เอะอะก็บอกงั้นจะกลับไปบ้าน
ความรักที่เงินไม่พอต้องจบลงแบบนี้ป่าวครับ คู่ไหนเป็นกันบ้างและทางออกควรทำไงครับ
ปล เคยคิดครับว่าเธอหลอก- แต่มาคิดๆอีกทีต้องลงทุนขนาดนี้เรยหรือเพราะที่ผมให้ไปนั้นจะว่ามากก็มากนะ
แต่มันมากพอที่จะให้เค้ามานอนด้วยหรือ และแฟนผมต้องลงทุนเอาตัวเข้าแลกเรยหรือ
หากเป็นงั้นจริงทำไมไม่เอาตัวเข้าแลกกับคนที่รวยกว่าผมหละ