เช้าวันที่ 29 ธันวา..ฉันจำได้ดี
ณ.เวลาตี 5 ครึ่ง
ฉันตื่นขึ้นมางัวเงีย
พร้อมเอื้อมมือไปหยิบมือถือ
ตาฉันสว่างไปพร้อมกับอาการหน้าจอค้างที่โลโก้ของ Samsung Galaxy Note 2 คู่ใจ
ที่ใช้มานานสองปี..
ฉันตกใจมาก ฉันรีบถอดแบทออก
ลองใหม่ ค้าง..เปิดไม่ติด
ลองเอาเมมออก ซิมด้วย ค้างหน้าโลโก้เหมือนเดิม
ใจเริ่มเต้นตึกตักๆ
สิ่งที่คิดถึงคือข้อความไลน์ของลูกค้าเป็นร้อยคน
รูปภาพ วิดีโองานที่จะพรีเซ้น
โน๊ตต่างๆ calendar appointments
ทุกอย่าง...คิวงานลูกค้า ทั้งหมด
ฉันเอามือทาบอก เสียงหัวใจมันดังตึกๆ
มีไฟล์ทบินที่ข้อมูลอยู่ในมือถือ
คงทำ self checkin ไม่ได้แล้ว

ฉันเก็บทุกอย่างไว้ในนั้น
มือถือซัมซุงของชั้น

มันหายหมดแล้วหรือนี่

ฉันลองเข้า manual mode
ทำ cache wipe ก็ยังเปิดไม่ติด
ฉันทำใจ....กด Factory reset
เอ๊ะ ก็ยังค้าง...หน้าโลโก้

วันนี้วันที่ 3 มกราแล้ว
คุณเชื่อไม้ ฉันทำทุกสเตปเดิมทุกเช้าเลย
หวังจะให้มันฟื้นขึ้นมาแต่มันไม่ฟื้นแล้ว
ตอนนี้ฉันแค่รอเวลากลับกรุงเทพ
ให้ช่างประเมินอาการ
ฉันไม่รู้หรอกมันเกิดอะไรขึ้น
ฉันรู้แค่ว่า...ต่อไปนี้ฉันจะลาขาดกับ Samsung
เพราะฉันไม่มั่นใจอีกแล้วว่าฉันจะไว้ใจคุณได้อีกไหม
ฉันรู้ว่าทุกอย่างมีเสื่อมมีพัง
แต่ฉันไม่พร้อม คุณไปแบบไม่ล่ำรา
ฉันไม่เคยทำคุณตกเลย อย่าว่าแต่น้ำกระเด็นโดน รอยถลอกยังไม่มีเลย...
สองปีเองนะ Samsung Note 2 เครื่องนี้กับเงินสองหมื่น ซื้อเครื่องศูนย์ที่จ่ายไป

ฉันต้องทำใจใช่ไหม?

เราอย่าได้พบเจอกันอีกนะ
Samsung...วันนี้ฉันขอบาย