ผมเป็นผู้ชายหน้าตาธรรมดาๆคนนึงครับ เคยมีแฟนและเลิกไปเมื่อ 1-2 ปีที่ผ่านมา ก่อนหน้านั้นเวลาเจอคนน่ารักๆ แน่นอนครับ มองจนแทบเหลียวหลัง ก็นะ ผู้ชายด้วยกันคงเข้าใจระดับนึง แต่พอเลิกกับแฟนไป เข้าสู่ช่วงโสดอีกครั้ง ก็เริ่มคุยกับคนนุ้นคนนี้ อกหักบ้าง หักอกเขาบ้าง ก็เหมือนคนธรรมดาทั่วไปแหละครับ ชีวิตมีขึ้นๆลงๆ
และอาจจะเป็นเพราะผมผิดหวังและเจ็บบ่อยๆ ตอนนี้มันทำให้ผมรู้สึกไม่กล้าจีบใครแล้วครับ เพราะเวลาเจอคนที่น่ารัก มันจะมีความคิดผุดขึ้นมาเสมอว่า "
เขาคงมีแฟนแล้วแน่ๆ" "
น้ำหน้าอย่างเราอย่าหวังสูงดิวะ" "
ยังไงก็คงได้แค่มอง" "
เดี๋ยวก็กินแห้วอีกตามเคย" มันทำให้ผมสร้างกำแพงในใจตัวเองขึ้นมาครับ ปิดกั้นตัวเองจากโอกาสที่ผ่านไปผ่านมา บอกตรงๆรู้สึกเสียดายเหมือนกันครับ แต่รู้สึกตัวอีกทีก็เสียโอกาสพวกนั้นไปแล้ว
ตอนนี้อาการยิ่งแย่เลยครับ เวลาผมเจอใครน่ารักเข้าหน่อย ถ้าเขามองมาผมจะหลบตาเขาซะงั้น
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นโรคจิตประเภทหนึ่ง
แพ้คนน่ารักไปแล้ว หาแฟนยากแน่ๆถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่ ฮือออออออออออ
***ใครมีประสบการณ์คล้ายๆหรือเป็นแบบผมอยู่ มาร่วมแชร์พูดคุยกันได้นะครับ
ปล.ผิดถูกยังไงขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ปล2.ด่าได้ครับ แต่อย่าแรง ผมทำใจไม่ทัน
เวลาเจอคนน่ารักๆแล้วไม่กล้าที่จะสนใจ แปลกไหมครับ
และอาจจะเป็นเพราะผมผิดหวังและเจ็บบ่อยๆ ตอนนี้มันทำให้ผมรู้สึกไม่กล้าจีบใครแล้วครับ เพราะเวลาเจอคนที่น่ารัก มันจะมีความคิดผุดขึ้นมาเสมอว่า "เขาคงมีแฟนแล้วแน่ๆ" "น้ำหน้าอย่างเราอย่าหวังสูงดิวะ" "ยังไงก็คงได้แค่มอง" "เดี๋ยวก็กินแห้วอีกตามเคย" มันทำให้ผมสร้างกำแพงในใจตัวเองขึ้นมาครับ ปิดกั้นตัวเองจากโอกาสที่ผ่านไปผ่านมา บอกตรงๆรู้สึกเสียดายเหมือนกันครับ แต่รู้สึกตัวอีกทีก็เสียโอกาสพวกนั้นไปแล้ว
ตอนนี้อาการยิ่งแย่เลยครับ เวลาผมเจอใครน่ารักเข้าหน่อย ถ้าเขามองมาผมจะหลบตาเขาซะงั้น รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นโรคจิตประเภทหนึ่ง แพ้คนน่ารักไปแล้ว หาแฟนยากแน่ๆถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่ ฮือออออออออออ
***ใครมีประสบการณ์คล้ายๆหรือเป็นแบบผมอยู่ มาร่วมแชร์พูดคุยกันได้นะครับ
ปล.ผิดถูกยังไงขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ปล2.ด่าได้ครับ แต่อย่าแรง ผมทำใจไม่ทัน