หลังดู Sicario จบ หนังเรื่องแรกที่ผมพาลนึกถึงกับเนื้อเรื่อง คนดีที่ถูกสังคมกลืนกิน อยู่ที่เราจะกลับออกมาได้ (แต่เราก็เปลี่ยนไป) หรือเราจะกลมกลืนไปกับสังคมนั้นเลย คือเรื่อง The Ides of March ในขณะที่

สวัสดีครับ ผมจะมาขอพื้นที่ระบายนิดนึงครับ ก่อนอื่นเลย ผมไม่ทราบเลยว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า ขอเกิ่นก่อนนะครับ ก่อนที่ผมจะทราบว่าเป็นโรคนี้ ก่อนหน้านี้ ผมเคยดูเเลคุณตาของผม ตาของผม เเกเป็นโรค อาไซมเ

ตั้งแต่ที่เรารู้จักกับเค้ามาเค้าจะพูดเสมอว่าทำไมเราไม่เจอกันเร็วกว่านี้ เวลาไปดื่มด้วยกัน เราก็จะนอนด้วยกัน เวลาเค้าง่วง เค้าก็จะสะกิดเราให้ไปปูที่นอนให้ เราก็ไปทำให้เค้า ตามเก็บให้ทุกอย่าง กุญแจรถ บุ

ถ้าใช่ก็เเล้วไป แต่ถ้าไม่ใช่เเล้วทำไปทำไมหว่า เรื่องที่เธอทำกับมิซากะนี่มันเกินการเเกล้งกันไปไกลเเล้วนา ไหนจะไอ้อ้วนเกรียนคนใช้หุ่นหมานั่นอีก ไม่รู้มาเกี่ยวด้วยยังไง เเต่มันเกรียนเเถมเลวมากๆ ทำกับคุณ

จากคำพูดคู่หูเเก๊งร้านซูชิที่บอกว่าเหมือนเเกจะช้าลงเพราะร้างสนามไปนาน 5 ปี(เเต่จริงๆอาจเพราะสู้จนน่วมมาไม่หยุดก็ได้) ภาคหน้าลุยกับสภาสูงเเถมคงมีพวกพรรคกระยาจกหนุนหลัง คงต้องเรียกฟอร์ม 100% กลับมาล่ะน

พระเอกเป็นตำรวจขับรถซิ่ง และก็มีตาแก่คู่หูที่เคยขับรถซิ่งจับผู้ร้ายตีนผีปล้นเงินในอดีต(ผู้ร้ายชื่อเจียงหรือเฉียงนี่ล่ะครับ) มีนางเอกเป็นหมอผ่าตัดเล่นสนุ้กเก่งมาก ตอนหลังผู้ร้ายปล้นเพชรขับรถหนีพระเอกไป