ดูละคร ตามรักคืนใจมาตั้งหลายตอน ชอชื่นชมศัตรูหัวใจที่ชื่อนายสีหนาทมันเสียหน่อย เพิ่งฉุกคิดขึ้นมาได้นะเนี่ยว่าพระเอกเรื่องนี้มันถึงจะดูดุๆ เข้มงวดกับนางเอก เจ้าแผนการ เผด็จการ จอมบงการ ก่อการร้าย ชอบขึ้นเสียง ตะคอก เอะอะ โวยวาย ขู่ไล่ออก ตีหน้ายักษ์ งอนหน้าเป็นมะเหงก หน้านิ่วคิ้วขมวดเวลาหนูนาสร้างความวินาศสันตะโร โอ๊ย สาระพัดสาระเพจะโหด เถื่อน ดุ มาดเยอะไปไหน
นี้แค่ตัวอย่างงการรวบรวมคำผรุสวาทของนายสิงห์ต่อหน้าหนูนาเท่าที่พอจำได้จากละคร
"ถ้ายังอยากมีชีวิตกลับไปเห็นหน้าพ่อหน้าแม่อีกละก็ อยู่นิ่งๆ" (ตอนหนีผู้ร้ายตอนแรก)
" แหกตาดูซะบ้าง" (มือเจ็บตอนติดอยู่ในโกดัง)
" เออออ" (ตอนถามว่าใครเป็นเจ้าของไร่กันแน่)
" มองอะไร กินเซ่" (ตอนสอนหนูนาทำกับข้าว)
" บ้าเอ้ยยย !! อะไรกันนักกะหนาโว้ยยย" (ตอนขับรถหนีผู้ร้าย)
คือนายสิงห์พูดซะนางเอกที่เป็นคุณหนูคงมีสะดุ้งอะนะ 5555+ ขอชมว่าณเดชน์ถ่ายทอดความเป็นนายสิงห์เลือดระอุในยามเดือดออกมาได้อย่างพอดีๆ ไม่ได้ดูก้าวร้าวหยาบคายแต่ประการใด พอผสมผสานกับความน่ารัก มุ้งมิ้งในเวลาปกติแล้วก็ทำให้กลายเป็นสิงห์หนุ่มที่น่าร๊ากกกกก ปนดุได้แบบกำลังดี
ประเด็นคือ เพิ่งสังเกตว่าทั้งๆที่ออกแนวโหดโฉดหนวดเคราเต็มหน้าปานนั้น แต่ๆ พอมาคิดดูดีๆแล้ว นายสีหนาท หรือ นายสิงห์ พระเอกละครเรื่องตามรักคืนใจคนนี้ ไม่เคยทำร้ายนางเอกอย่างหนูนาเลย ไม่ว่าจะเป็น ทางกาย วาจา ใจ เฮ้ยย จริงดิ!! (ถ้าผมตกหล่นตรงไหนไปแฟนพันธ์แท้แย้งได้นะ ) คือเท่าที่ดูและจำได้ นึกไม่ออกเลยว่านายสิงห์ เคยทำอะไรให้หนูนาเสียหายทางร่างกาย หรือ เจ็บช้ำน้ำใจจากการกระทำของนายสิงห์เลย ไม่มีเลยจริงๆ ตรงกันข้ามภายใต้ความดุขึงขังและเข้มงวดกลับแอบให้ความช่วยเหลือนางเอกในยามยากอย่างลับๆ ( ลับมากกกก ลับที่สุดดด ทั้งไร่บัวขาวนี้ไม่มีใครดูออกเลยครับคุณสีหเนียน) ทั้งคอยดูแล ให้กำลังใจ สอนทักษะฝีมือการทำงานไร่ งานบ้าน ทำอาหารให้ เจ็บไข้ได้ป่วยก็คอยดูแลหาหยูกยาให้ เจ็บช้ำน้ำใจก็คอยปลอบประโลมพา ขี่ช้าง ชมนกชมไม้ ชมวิว ขนาดหึงน้ารามควันออกหู ก็ได้แต่ตั้งข้อสงสัยว่าทำไมหนูนาชอบคนแก่มากกว่าคนหนุ่ม แต่ไม่เคยประชดประชันแดรกดันให้นางเอกเสียใจ หรือหาเรื่องทำร้ายจิตใจ เหมือนพระเอกละครเรื่องอื่นๆ วางแผนกีดกันนางเอกออกห่างจากน้ารามเพราะคิดว่านางเอกยังไม่รู้จักประวัติน้ารามดีพอ แต่ไม่เคยใส่ร้ายป้ายสีหรือเล่าเรื่องไม่ดีของน้ารามให้นางเอกฟังเพื่อหวังผลทำลายคุ่แข่ง ทั้งยังซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเองฉบับหนุ่มบ้านไร่ ชอบคือชอบ จีบก็คือจีบโต้งๆ เดินหน้าลุยไม่มีลังเล ขนาดสาวน้อยไม่มีท่าทีแยแสสนใจ ก็ไม่ได้นำพาหรือคิดน้อยอกน้อยใจ ทอดสะพานเสริมใยเหล็ก ลบจุดอ่อน เสริมจุดแข็งหมั่นปรับปรุงกลยุทธอยุ่นั่นแหละ ลุยเต็มสูบทุกเสต็บตามแบบฉบับคนตรง จริงใจ ไม่คิดเล็กคิดน้อย แถมบางคราวยังดูไร้เดียงสาเรื่องความรักเสียอีก ยังสะใจไม่หายกับฉากที่ดันไปปรึกษาคุณน้องว่าผู้ชายอย่าตน กับ น้าราม ผู้หญิงเขาชอบแบบไหนมากกว่ากัน เซ่ออออออ สุดๆเลยนายสีหนาท นี้ไม่นับการเผาคุณน้องต่อหน้าน้ารามแบบไม่รู้ตื้นลึกหนาบางเขาอีกนะ โธ่เอ้ยย นายสิงห์ผู้ไม่รู้เดียงสาเรื่องความรักเลยจริงๆ ผู้ชายแบบนี้ต่อให้สุดท้ายหญิงไม่รัก ก็คงไม่อะไรมากนอกจากความปรารถนาดี ที่มีให้ไป
นอกเหนือจากภายนอกที่ดูเหมือนคนกระด้าง แต่นายสีหนาทคนนี้กลับเป็นคนละเอียดอ่อนน่าดูเหมือนกัน กับฉากที่พาหนูนาไปให้อาหารปลา ที่นายสิงห์สามวิญญาญ โอ๊ปป้าราชสีห์ ปลอบโยนหนูนาตัวจ้อยเรื่องพ่อ โดยเล่าเรื่องของตัวเองกับพ่อให้หนูนาฟัง ซีนนี้เป็นซีนเล็กที่ดีมากที่อยากให้มีบ่อยๆในละครไทยเลย เพราะเป็นซีนที่จรรโลงโลกให้น่าอยู่มาก ทุกคำพูดและการกระทำของตัวละครเต็มไปด้วยความรัก หวังดี อย่างจริงใจ โดยไม่มีการหว่านเสน่ห์เพื่อเกี้ยวพาราสีเพื่อหวังความรัก หรือ สร้างความประทับใจเพื่อหวังตีคะแนนใดๆ เป็นความหวังดีที่คนๆหนึ่งมีให้อีกคนหนึ่ง และ คำขอบคุณที่คนที่ได้รับกล่าวออกมาอย่างจริงใจต่อผู้ให้ ผมว่าเป็นซีนที่ดีมากๆ เลย ดูแล้วรู้สึกอบอุ่นใจดีมากๆครับ
หรือฉากนาทีเป็นนาทีตายอย่างฉากหนีการไล่ล่า ที่นายสิงห์จ่อปืนไปยังผู้ร้ายพร้อมเอามือปิดตาหนูนาไว้ เพื่อไม่ให้เห็นฉากสยองขวัญที่อาจเกิดขึ้นตรงหน้า ซึ่งแสดงให้เห็นวายนายสีหนาทคนนี้ ใส่ใจดูแลทั้งสุขภาพกายและ จิตใจหนูนาอย่างละเอียดอ่อนกันเลยทีเดียว
หายากนะในหมู่บรรดาพระเอกละครไทย ที่จะเจอพระเอกแบบนายสีหนาถ แห่งตามรักคืนใจแบบนี้ ดี แต่ไม่จืดชืด ดุเป็นราชสีห์แต่ซ่อนเล็บไว้ในอุ้งเท้าจนไม่ระคายผิวหนูนาตัวจ้อย
ดูจากตัวอย่างละครตอนที่ยังมาไม่ถึงแล้ว ด้วยความที่ไม่เคยอ่านเรื่องย่อใดๆ ไม่รู้ว่าประโยคเน้นๆเนื้อๆ
"ฉันรักน้าราม" ของหนูนาที่พูดใส่หน้านายสิงห์จะสะเทือนใจสิงห์หนุ่มแค่ไหน เห็นอึ้งไปหลายวิเลยทีเดียว 5555 สะใจขาแช่ง อิอิ แต่ก็ยังหวังใจว่าปฎิกิริยาตอบสนองของคุณสีหนาท จะยังเต็มเปี่ยมด้วยความเป็นสุภาพบุรุษจากภายในที่ยังคงสุภาพ รู้แพ้ รู้ชนะ การเสียสละ ปรารถนาดี และ ให้อภัย เหมือนเดิม
ถึงชีวิตจริงจะเป็นศัตรูหัวใจกัน (เขาให้เป็นปะวะ อิอิ ) แต่ขอชื่นชมคุณสีหนาถ มา ณ จุดนี้ว่าคุณคือพระเอก ตัวจริงครับ
ปิดท้ายด้วยเพลงประจำตัวนายสิงห์และน้าราม ซึ่งเพราะมาก และแต่งมาได้เหมาะกับหนุ่มใหญ่วัยกินเด็กมากๆครับ คริคริ ฟังแล้วอยากเคี้ยวหญ้าอ่อนขึ้นมาทันที
แก้ไขคำผิดครับ
สีหนาท แห่งไร่บัวขาว : พระเอกละครไทยหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่ไม่เคยทำร้ายนางเอกเลย ไม่ว่าทางร่างกาย หรือ จิตใจ
นี้แค่ตัวอย่างงการรวบรวมคำผรุสวาทของนายสิงห์ต่อหน้าหนูนาเท่าที่พอจำได้จากละคร
"ถ้ายังอยากมีชีวิตกลับไปเห็นหน้าพ่อหน้าแม่อีกละก็ อยู่นิ่งๆ" (ตอนหนีผู้ร้ายตอนแรก)
" แหกตาดูซะบ้าง" (มือเจ็บตอนติดอยู่ในโกดัง)
" เออออ" (ตอนถามว่าใครเป็นเจ้าของไร่กันแน่)
" มองอะไร กินเซ่" (ตอนสอนหนูนาทำกับข้าว)
" บ้าเอ้ยยย !! อะไรกันนักกะหนาโว้ยยย" (ตอนขับรถหนีผู้ร้าย)
คือนายสิงห์พูดซะนางเอกที่เป็นคุณหนูคงมีสะดุ้งอะนะ 5555+ ขอชมว่าณเดชน์ถ่ายทอดความเป็นนายสิงห์เลือดระอุในยามเดือดออกมาได้อย่างพอดีๆ ไม่ได้ดูก้าวร้าวหยาบคายแต่ประการใด พอผสมผสานกับความน่ารัก มุ้งมิ้งในเวลาปกติแล้วก็ทำให้กลายเป็นสิงห์หนุ่มที่น่าร๊ากกกกก ปนดุได้แบบกำลังดี
ประเด็นคือ เพิ่งสังเกตว่าทั้งๆที่ออกแนวโหดโฉดหนวดเคราเต็มหน้าปานนั้น แต่ๆ พอมาคิดดูดีๆแล้ว นายสีหนาท หรือ นายสิงห์ พระเอกละครเรื่องตามรักคืนใจคนนี้ ไม่เคยทำร้ายนางเอกอย่างหนูนาเลย ไม่ว่าจะเป็น ทางกาย วาจา ใจ เฮ้ยย จริงดิ!! (ถ้าผมตกหล่นตรงไหนไปแฟนพันธ์แท้แย้งได้นะ ) คือเท่าที่ดูและจำได้ นึกไม่ออกเลยว่านายสิงห์ เคยทำอะไรให้หนูนาเสียหายทางร่างกาย หรือ เจ็บช้ำน้ำใจจากการกระทำของนายสิงห์เลย ไม่มีเลยจริงๆ ตรงกันข้ามภายใต้ความดุขึงขังและเข้มงวดกลับแอบให้ความช่วยเหลือนางเอกในยามยากอย่างลับๆ ( ลับมากกกก ลับที่สุดดด ทั้งไร่บัวขาวนี้ไม่มีใครดูออกเลยครับคุณสีหเนียน) ทั้งคอยดูแล ให้กำลังใจ สอนทักษะฝีมือการทำงานไร่ งานบ้าน ทำอาหารให้ เจ็บไข้ได้ป่วยก็คอยดูแลหาหยูกยาให้ เจ็บช้ำน้ำใจก็คอยปลอบประโลมพา ขี่ช้าง ชมนกชมไม้ ชมวิว ขนาดหึงน้ารามควันออกหู ก็ได้แต่ตั้งข้อสงสัยว่าทำไมหนูนาชอบคนแก่มากกว่าคนหนุ่ม แต่ไม่เคยประชดประชันแดรกดันให้นางเอกเสียใจ หรือหาเรื่องทำร้ายจิตใจ เหมือนพระเอกละครเรื่องอื่นๆ วางแผนกีดกันนางเอกออกห่างจากน้ารามเพราะคิดว่านางเอกยังไม่รู้จักประวัติน้ารามดีพอ แต่ไม่เคยใส่ร้ายป้ายสีหรือเล่าเรื่องไม่ดีของน้ารามให้นางเอกฟังเพื่อหวังผลทำลายคุ่แข่ง ทั้งยังซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเองฉบับหนุ่มบ้านไร่ ชอบคือชอบ จีบก็คือจีบโต้งๆ เดินหน้าลุยไม่มีลังเล ขนาดสาวน้อยไม่มีท่าทีแยแสสนใจ ก็ไม่ได้นำพาหรือคิดน้อยอกน้อยใจ ทอดสะพานเสริมใยเหล็ก ลบจุดอ่อน เสริมจุดแข็งหมั่นปรับปรุงกลยุทธอยุ่นั่นแหละ ลุยเต็มสูบทุกเสต็บตามแบบฉบับคนตรง จริงใจ ไม่คิดเล็กคิดน้อย แถมบางคราวยังดูไร้เดียงสาเรื่องความรักเสียอีก ยังสะใจไม่หายกับฉากที่ดันไปปรึกษาคุณน้องว่าผู้ชายอย่าตน กับ น้าราม ผู้หญิงเขาชอบแบบไหนมากกว่ากัน เซ่ออออออ สุดๆเลยนายสีหนาท นี้ไม่นับการเผาคุณน้องต่อหน้าน้ารามแบบไม่รู้ตื้นลึกหนาบางเขาอีกนะ โธ่เอ้ยย นายสิงห์ผู้ไม่รู้เดียงสาเรื่องความรักเลยจริงๆ ผู้ชายแบบนี้ต่อให้สุดท้ายหญิงไม่รัก ก็คงไม่อะไรมากนอกจากความปรารถนาดี ที่มีให้ไป
นอกเหนือจากภายนอกที่ดูเหมือนคนกระด้าง แต่นายสีหนาทคนนี้กลับเป็นคนละเอียดอ่อนน่าดูเหมือนกัน กับฉากที่พาหนูนาไปให้อาหารปลา ที่นายสิงห์สามวิญญาญ โอ๊ปป้าราชสีห์ ปลอบโยนหนูนาตัวจ้อยเรื่องพ่อ โดยเล่าเรื่องของตัวเองกับพ่อให้หนูนาฟัง ซีนนี้เป็นซีนเล็กที่ดีมากที่อยากให้มีบ่อยๆในละครไทยเลย เพราะเป็นซีนที่จรรโลงโลกให้น่าอยู่มาก ทุกคำพูดและการกระทำของตัวละครเต็มไปด้วยความรัก หวังดี อย่างจริงใจ โดยไม่มีการหว่านเสน่ห์เพื่อเกี้ยวพาราสีเพื่อหวังความรัก หรือ สร้างความประทับใจเพื่อหวังตีคะแนนใดๆ เป็นความหวังดีที่คนๆหนึ่งมีให้อีกคนหนึ่ง และ คำขอบคุณที่คนที่ได้รับกล่าวออกมาอย่างจริงใจต่อผู้ให้ ผมว่าเป็นซีนที่ดีมากๆ เลย ดูแล้วรู้สึกอบอุ่นใจดีมากๆครับ
หรือฉากนาทีเป็นนาทีตายอย่างฉากหนีการไล่ล่า ที่นายสิงห์จ่อปืนไปยังผู้ร้ายพร้อมเอามือปิดตาหนูนาไว้ เพื่อไม่ให้เห็นฉากสยองขวัญที่อาจเกิดขึ้นตรงหน้า ซึ่งแสดงให้เห็นวายนายสีหนาทคนนี้ ใส่ใจดูแลทั้งสุขภาพกายและ จิตใจหนูนาอย่างละเอียดอ่อนกันเลยทีเดียว
หายากนะในหมู่บรรดาพระเอกละครไทย ที่จะเจอพระเอกแบบนายสีหนาถ แห่งตามรักคืนใจแบบนี้ ดี แต่ไม่จืดชืด ดุเป็นราชสีห์แต่ซ่อนเล็บไว้ในอุ้งเท้าจนไม่ระคายผิวหนูนาตัวจ้อย
ดูจากตัวอย่างละครตอนที่ยังมาไม่ถึงแล้ว ด้วยความที่ไม่เคยอ่านเรื่องย่อใดๆ ไม่รู้ว่าประโยคเน้นๆเนื้อๆ "ฉันรักน้าราม" ของหนูนาที่พูดใส่หน้านายสิงห์จะสะเทือนใจสิงห์หนุ่มแค่ไหน เห็นอึ้งไปหลายวิเลยทีเดียว 5555 สะใจขาแช่ง อิอิ แต่ก็ยังหวังใจว่าปฎิกิริยาตอบสนองของคุณสีหนาท จะยังเต็มเปี่ยมด้วยความเป็นสุภาพบุรุษจากภายในที่ยังคงสุภาพ รู้แพ้ รู้ชนะ การเสียสละ ปรารถนาดี และ ให้อภัย เหมือนเดิม
ถึงชีวิตจริงจะเป็นศัตรูหัวใจกัน (เขาให้เป็นปะวะ อิอิ ) แต่ขอชื่นชมคุณสีหนาถ มา ณ จุดนี้ว่าคุณคือพระเอก ตัวจริงครับ
ปิดท้ายด้วยเพลงประจำตัวนายสิงห์และน้าราม ซึ่งเพราะมาก และแต่งมาได้เหมาะกับหนุ่มใหญ่วัยกินเด็กมากๆครับ คริคริ ฟังแล้วอยากเคี้ยวหญ้าอ่อนขึ้นมาทันที
แก้ไขคำผิดครับ