คือเราคบกับแฟนมา 6 เดือนแล้ว (มันอาจจะน้อยสำหรับใครหลายคนนะ) แต่สำหรับเราคือมันกำลังดี เพราะเราได้เรียนรู้กันมาในระดับหนึ่ง ได้รู้จักกันมากขึ้น คือมันดีไง มันดีมาก แต่จะบอกก่อนว่าคือแฟนเราอยู่ในช่วงฝึกงาน แล้วไม่ค่อยมีเวลา ไม่ค่อยได้เจอกัน คุยกันน้อยลง แต่ก็ยังคุยกันทุกวัน ใช่ ก็มีน้อยใจบ้างแหละ ก็อยากเจอ อยากอยู่ใกล้ๆบ้างอ่ะ (คงเข้าใจเรานะ) แต่เราก็ไม่เคยรู้สึกรักเค้าน้อยลงเลยนะ ไม่เคยคิดที่จะคุยกับใคร ไม่เคยเลย เรามั่นใจในความรักครั้งนี้มาก เราทำเพื่อเค้าทุกอย่าง เค้าไม่ชอบอะไร เราก็ไม่ทำในสิ่งที่เค้าไม่ชอบ เรายอมพูดขอโทษทั้งๆที่เราไม่ผิด เพราะไม่อยากให้มีปัญหาไง เราเข้าใจและยอมรับในทุกๆสิ่งที่เค้าเลือกเค้าทำ เค้าเป็นคนน่ารักมากเลยรู้มั้ย ไปไหน อยู่ไหน ทำอะไร บอกตลอด บางทีก็ถ่ายรูปมาให้ดู เพราะอย่างงี้ไงเราถึงเชื่อใจและก็รักเค้ามาก เค้าไม่เคยทำให้เราเสียใจเลยสักครั้ง เราสองคนไม่เคยทะเลาะกันเลย โคตรจะดีเลย เค้าทำให้เรายิ้มได้ ทำให้เรามีความสุข อยู่ด้วยแล้วสบายใจอ่ะ (เข้าประเด็นกันเลยดีกว่าเนาะ) เมื่อสองวันก่อนเค้ามีไรจะถามเราแล้วบอกว่าห้ามโกรธนะ อย่าหายไปนะ เราก็ตกลง แล้วเค้าก็บอกเราว่า"เรากลับไปเป็นพี่น้องก่อนดีมั้ย" แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่ได้คุยกัน คือทำปกติ แค่เปลี่ยนสถานะ เราก็ตอบว่าโอเคตามใจล่ะกัน (คือแบบเราต้องตอบโอเคทั้งๆที่ตอนนั้นความรู้สึกมันแย่มาก) แต่เราก็ตอบไปเพราะเรารู้ว่าเค้ามีเหตุผล เราเข้าใจ ก็ได้แต่ทำไม ทำไม ทำไม เราผิดอะไร เค้าบอกว่าเค้าอยากอยู่คนเดียว อยากทบทวนสิ่งต่าง ไม่อยากให้มาเสียเวลา 😓😓 (พัง พัง พัง พังมาก) แต่ทุกวันนี้ก็คุยกันปกตินะ แต่เราก็อดคิดไม่ได้เลยอ่ะ น้ำตาไหลทุกที คือไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเค้าแล้ว บอกรัก บอกคิดถึง หึง หวง ห่วง ก็คงไม่ได้แล้ว เค้าก็รู้ว่าเรารักเค้า แต่ทำไม ทำไม ทำไมต้องมาลดสถานะเราด้วย


เราควรจะทำไงต่อไปดีหรอ ?
เรารอเค้านะ รอวันที่เค้าพร้อมจริงๆ
ทำไงได้อ่ะ ก็มันรักไปแล้วอ่ะ 🙈😭


ปล.หากมีอะไรผิดพลาดก็ขออภัย